انحلال شرکت به معنای برچیده شدن است. در واقع هر شرکت تجاری در یک برهه از زمان ایجاد و زمانی دیگر از بین می رود. یکی از مهم ترین شرکت های تجاری، شرکت تضامنی می باشد.

در مورد انحلال شرکت تضامنی موضوع های متعددی قابل بررسی است. از جمله : موارد انحلال شرکت تضامنی، مدارک ثبت انحلال شرکت تضامنی ، مراحل انحلال شرکت تضامنی و نمونه صورتجلسه مجمع عمومی فوق العاده در خصوص انحلال شرکت تضامنی که در این مقاله به آن ها اشاره می شود.

موارد انحلال شرکت تضامنی :
1- وقتی که شرکت برای انجام موضوع خاصی تشکیل شده باشد و آن را به پایان رسانده یا به انجام آن غیرممکن شده باشد.
2- وقتی که شرکت برای مدت معین تشکیل گردیده و آن مدت منقضی شده باشد، مگر اینکه مدت قبل از انقضا تمدید شود.
3- در صورت ورشکستگی ؛
4- در صورت تصمیم تمام شرکا؛
5- اگر یکی از شرکا به دلایلی، انحلال شرکت را تقاضا کند، البته با شرایطی که بیان خواهد شد.
6- در صورت فسخ شرکت توسط یکی از شرکا، البته با شرایطی که بیان خواهد شد.
7- در صورت ورشکستگی یکی از شرکا، البته در موارد استثنایی که بیان خواهد شد.
8- در صورت درخواست طلبکاران یکی از شرکا البته با شرایطی که بیان خواهد شد.
9- در صورت فوت یا محجوریت یکی از شرکا البته با شرایطی که بیان خواهد شد.

انحلال شرکت تضامنی به دلیل ورشکستگی شرکت :
در این خصوص باید توجه داشت که :
1- حتی پس از انحلال شرکت تضامنی نیز می توان حکم به ورشکستگی آن داد، البته منوط به آنکه دارایی شرکت هنوز تقسیم نشده باشد. منظور قانون گذار آن است که بعد از انحلال نیز تا قبل از ختم تصفیه، می توان حکم ورشکستگی شرکت را صادر کرد.
2- این قاعده را می توان به سایر شرکت های تجاری نیز سرایت داد، یعنی در همه شرکت های تجاری، حتی پس از انحلال شرکت تا زمانی که ختم تصفیه رخ نداده و در نتیجه شخصیت حقوقی شرکت همچنان باقی است، می توان حکم ورشکستگی شرکت را صادر کرد.
3- با توجه به آنکه شخصیت شرکت از شخصیت شرکا مستقل است، ورشکستگی شرکت ملازمه با ورشکسته شدن شرکا ندارد. البته در مواردی ممکن است ورشکستگی شرکت موجب ورشکستگی برخی از شرکا شود و آن در صورتی است که :
- شرکت ورشکسته شود.
- طلبکاران شرکت برای دریافت مطالبات وصول نشده ای که نتوانستند از شرکت دریافت کنند، به شرکا مراجعه کنند.
- شرکای مزبور، خود تاجر باشند، یعنی شغل معمولی ایشان ، مبادرت به اعمال تجاری باشد. توجه داشته باشید که صرف شراکت در یک شرکت تجاری، موجب نمی شود که شرکا را تاجر بدانیم، بلکه شرکای شرکت تجاری در صورتی تاجرند که علاوه بر شراکت در شرکت تجاری، اعمال تجاری، شغل معمولی آن ها باشد.
- آن شرکا نیز در پرداخت دیون شرکت متوقف باشند. در این صورت، به دلیل توقف آن شرکا در پرداخت دیون و به دلیل آن که شرکای مزبور، تاجر هستند، آن ها نیز ورشکسته می شوند.
- ورشکستگی شرکا هم ملازکه با ورشکستگی شرکت ندارد. البته در مواردی ممکن است ورشکستگی شریکی موجب انحلال شرکت ( البته یک انحلال ساده، نه انحلال به واسطه ورشکستگی ) شود که شرایط آن بیان خواهد شد. ( م 128 ق. ت )

انحلال شرکت تضامنی به درخواست یکی از شرکا :
اگر یکی از شرکا، انحلال شرکت تضامنی را از دادگاه تقاضا کند. ( م 136 ق. ت )
1- اگر دادگاه دلایل او را موجه تشخیص دهد حکم به انحلال می دهد.
2- اگر دلایل منحصراَ مربوط به شریک یا شرکای معین باشد، دادگاه می تواند در صورت تقاضای سایرین به جای انحلال، حکم به اخراج آن شریک یا شرکای معین صادر کند.
3- دادگاه در صورتی حکم به اخراج شریک مزبور از شرکت می دهد که سایر شرکا حاضر باشند وجوهی معادل سهم الشرکه شریک مزبور را نقداَ به وی پرداخت کنند.

فسخ شرکت تضامنی توسط یکی از شرکا :
این امر در صورتی ممکن است که : ( م 371 ق. ت )
1- در اساسنامه، این حق از شرکا سلب نشده باشد، بنابراین اصل بر وجود این حق است، مگر اینکه خلاف آن در اساسنامه مقرر شده باشد.
2- اعمال این حق، ناشی از قصد اضرار نباشد.
3- تقاضای فسخ 6 ماه قبل از فسخ ، کتباَ به شرکا اطلاع داده شود. این اطلاع رسانی می تواند با اظهارنامه یا هر وسیله کتبی دیگری باشد.
4- اگر طبق اساسنامه باید سال به سال به حساب شرکت رسیدگی شود، فسخ در موقع ختم محاسبه سالیانه به عمل می آید.

انحلال شرکت تضامنی به واسطه ورشکستگی یکی از شرکا :
ممکن است شخصی که در یک شرکت تضامنی، شریک است، به واسطه آنکه شغل معمولی خود را یکی از اعمال تجاری قرار داده است، تاجر باشد. توجه داشته باشید که صرف شریک بودن در شرکت تضامنی موجب تاجر تلقی شدن شخص نیست، بلکه شخص مزبور باید شغل معمولی خود را اشتغال به اعمال تجاری قرار داده باشد. ممکن است این شخص در پرداخت دیون خود دچار توقف شود و در نتیجه حکم ورشکستگی او صادر شود. در صورت ورشکستگی یکی از شرکا در شرکت تضامنی، انحلال شرکت تضامنی وقتی رخ می دهد که : ( م 138 ق. ت )
1- مدیر تصفیه کتباَ انحلال شرکت را تقاضا کند. این اطلاع رسانی می تواند با اظهارنامه یا هر وسیله کتبی دیگری باشد.
2- از این تقاضا 6 ماه بگذرد.
3- شرکت، مدیر تصفیه را از این تقاضا منصرف نکند. منصرف کردن مدیر تصفیه می تواند برای مثال با پرداخت سهم ورشکسته به وی باشد. در این صورت شرکت منحل نمی شود، بلکه شریک مزبور از شرکت اخراج می شود. البته در این فرض در واقع با اخراج شریک به معنای دقیق کلمه، مواجه نیستیم ، بلکه مدیر تصفیه به عنوان قائم مقام شریک ورشکسته با سایر شرکا توافق کرده و در ازای دریافت مبلغ، سهم الشرکه شریک ورشکسته را به سایر شرکا منتقل می کند.

حق طلبکاران شرکا بر شرکت تضامنی :

طلبکاران شخصی شرکا : ( م 129 ق. ت )
1- نمی توانند طلب خود را از دارایی شرکت تامین یا وصول کنند.
2- می توانند طلب خود را از سهمی که مدیونشان از منافع شرکت دارد، وصول کنند.
3- می توانند طلب خود را از سهمی که در صورت انحلال شرکت به مدیون آن ها تعلق می گیرد، وصول کنند.

انحلال شرکت تضامنی به واسطه درخواست طلبکاران شرکا :
با توجه به آنچه در پاراگراف فوق بیان شد، طلبکاران شرکا می توانند طلب خود را از سهمی که در صورت انحلال شرکت به مدیون آن ها تعلق می گیرد، وصول کنند. شرکت در صورتی ممکن است به واسطه درخواست یک یا چند نفر از طلبکاران یکی از شرکا منحل شود که : ( م 129 ق. ت )
1- طلبکاران نتوانسته باشد طلب خود را از دارایی شخصی مدیون وصول کنند.
2- سهم مدیون از منافع شرکت کافی برای تادیه مطالبات آن ها نباشد.
3- این طلبکاران حداقل 6 ماه قبل از درخواست انحلال، قصد خود را به وسیله اظهارنامه رسمی به اطلاع شرکت یا برخی از شرکا تا زمانی که حکم نهایی انحلال صادر نشده، می توانند تا حد دارایی شریک مدیون در شرکت، دیون او را به طلبکارانش پرداخت کنند یا با جلب رضایت طلبکاران ، از انحلال شرکت جلوگیری کنند.

انحلال شرکت تضامنی در صورت فوت یکی از شرکا :
در صورت فوت یکی از شرکا، شرکت منحل می شود مگر آنکه شرایط ذیل برقرار یاشد. در این صورت، بقای شرکت منوط است به : ( م 139 ق. ت )
1- رضایت سایر شرکاء،
2- رضایت قائم مقام متوفی ( وراث او ) ،
3- اگر سایر شرکاء تصمیم به بقای شرکت گرفته باشند، وراث باید ظرف یک ماه از تاریخ فوت، رضایت یا عدم رضایت خود را کتباَ اعلام کنند. این اطلاع رسانی می تواند با اظهارنامه یا هر وسیله کتبی دیگری باشد.
4- سکوت تا انقضای یک ماه در حکم اعلام رضایت است. این استثنایی بر آن قاعده عامی است که سکوت را دال بر رضایت نمی دانیم.
5- در صورت رضایت قائم مقام متوفی : نسبت به نفع و ضرر شرکت در مدتی که گذشته است، سهیم خواهد بود.
6- در صورت عدم رضایت قائم مقام متوفی : نسبت به نفع شرکت در مدتی که گذشته است، سهیم است ، اما نسبت به ضرر ، خیر .

انحلال شرکت تضامنی در صورت حجر یکی از شرکا :
در صورت حجر یکی از شرکا، شرکت منحل می شود مگر آنکه مانند پاراگراف فوق، شرایط ذیل برقرار باشد. در این صورت بقای شرکت منوط است به : ( م 140 ق. ت )
1- رضایت سایر شرکا ؛
2- رضایت نماینده محجور ( قیم ) ؛
3- اگر سایر شرکا تصمیم به بقای شرکت گرفته باشند، نماینده محجور ( قیم ) باید ظرف یک ماه از تاریخ حجر، رضایت یا عدم رضایت خود را کتباَ اعلام کنند. این اطلاع رسانی می تواند با اظهارنامه یا هر وسیله کتبی دیگری باشد.
4- سکوت تا انقضای یک ماه در حکم اعدام رضایت است. این استثنایی بر آن قاعده عامی است که سکوت را دال بر رضایت نمی دانیم.
5- در صورت رضایت نماینده محجور : محجور نسبت به نفع و ضرر شرکت در مدتی که گذشته است، سهیم خواهد بود.
6- در صورت عدم رضایت نماینده محجور : محجور نسبت به نفع شرکت در مدتی که گذشته است، سهیم است، اما نسبت به ضرر سهیم نمی باشد.

مدارک ثبت انحلال شرکت تضامنی
شرکاء و سهامداران شرکت وظیفه دارند که پس از انحلال و برچیده شدن شرکت، این موضوع را به صورت رسمی به اداره ثبت شرکت ها و موسسات غیرتجاری اعلام نمایند تا موضوع انحلال شرکت به صورت رسمی به ثبت برسد.
مدارک ثبت انحلال به قرار ذیل است :
1- کپی برابر اصل شناسنامه و کارت ملی همه شرکاء و مدیر تصفیه
2- روزنامه رسمی مربوط به مرحله ثبت شرکت و مرحله آخرین تغییرات شرکت
3- اصل صورتجلسه مجمع عمومی فوق العاده که به امضاء شرکاء و مدیر تصفیه رسیده باشد.
4- اصل وکالتنامه، چنانچه وکیل دادگستری امور مربوط به ثبت انحلال شرکت را انجام می دهد.
5- چنانچه مجمع عمومی فوق العاده با حضور تمامی شرکاء تشکیل نشده و بلکه با حضور اکثریت شرکاء باشد، ارائه اصل روزنامه کثیرالانتشار شرکت که حاکی از رعایت تشریفات دعوت از مجمع عمومی فوق العاده است الزامی است.

مراحل ثبت انحلال شرکت تضامنی
1- تشکیل مجمع عمومی فوق العاده و تصمیم به انحلال شرکت
2- اقدام به تعیین مدیر تصفیه توسط مجمع عمومی فوق العاده
3- ارسال نسخه ای از صورتجلسه مجمع عمومی فوق العاده شرکت به انضمام سایر مدارک به اداره ثبت شرکت ها از طریق پست پیشتاز
پس از طی مراحل فوق، پرونده توسط کارشناس مرجع ثبت شرکت ها بررسی می شود و در صورت عدم نقص و یا ایراد در مدارک ارسال شده، مرجع ثبت شرکت ها اقدام به ثبت انحلال شرکت ها می نماید و در سامانه به متقاضی ارسال می گردد تا به اداره ثبت شرکت ها مراجعه و ضمن پرداخت هزینه های قانونی مربوط به ثبت انحلال شرکت، ذیل دفاتر مربوطه امضاء نمایند.
لازم به توضیح است، ثبت انحلال شرکت در روزنامه رسمی کشور و روزنامه کثیرالانتشار مربوط به آگهی های شرکت ، آگهی شده و به اطلاع عموم می رسد.
نکته :
- کلیه صورتجلسات می بایست روی سربرگ شخصیت حقوقی مربوطه پس از امضاء اشخاص ذی سمت و با مهر آن شخصیت حقوقی تهیه و ارسال گردد.
- کلیه اقدامات پذیرش صورتجلسات ازطریق سامانه اینترنتی به آدرس صورت می گیرد.
- پس از ثبت انحلال شرکت در تمامی آگهی ها و اوراق و نوشتجات و اسناد شرکت ، بایستی پس از نام شرکت عبارت " در حال تصفیه " درج گردد.

صورتجلسه مجمع عمومی فوق العاده شرکت تضامنی

شرکت هایی که در خارج تشکیل شده اند، می توانند در ایران شعبه یا نمایندگی داشته باشند. به این صورت که شعبه مزبور تابعیت ایرانی ندارد، بلکه
فقط در مرجع ثبت شرکت ها به عنوان شعبه ای از یک شرکت خارجی به ثبت می رسد. شعبه ، برخلاف نمایندگی، نه شخصیت حقوقی مستقل دارد و نه
دارایی مستقل ؛ بلکه فقط آدرس آن، غیر از آدرس مرکز اصلی شرکت است.
به موجب ماده واحده قانون اجازه ثبت شعبه یا نمایندگی شرکت های خارجی، ثبت شعبه یا نمایندگی شرکت خارجی در ایران منوط به اجازه متقابل ثبت
کشور خارجی در آن کشور می باشد. به بیانی دیگر، نمایندگی یا شعبه شرکت خارجی مشروط به رفتار متقابل کشوری است که شرکت مادر خارجی
نماینده یا شعبه معرفی کرده است یعنی شخص حقیقی یا حقوقی که بر اساس قرارداد نمایندگی، انجام بخشی از موضوع و وظایف شرکت طرف
نمایندگی را در محل بر عهده دارد همان رفتاری را که با نماینده او در ایران می شود با نماینده شرکت ایرانی در آن کشور خارجی بنماید.

برای اینکه شرکت های خارجی توانایی انجام عملیات تجاری را در ایران داشته باشند دو شرط لازم است :
1- در کشور خود قانونی شناخته شده باشند. بدیهی است چنانچه شرکت خارجی قبل از انجام تشریفات ثبت به عملیات تجاری مبادرت ورزد از نظر
قانون ، متخلف محسوب گردیده و طبق قوانین با آن رفتار خواهد شد.
بنابراین برای آنکه بفهمیم شرکت به درستی ایجاد شده است، تشکیلات سازمانی آن مطابق قانون است و طرز کار آن درست است یا خیر و تحت چه
شرایطی منحل می شود، باید به قانون شخصی شرکت که قانون کشور متبوع اوست، مراجعه کنیم.
2- در اداره ثبت شرکت ها با رعایت آیین نامه مربوطه به ثبت برسند.
در شرکت های یادشده خارجی شروطی حائز اهمیت است که عبارتند از :
- ثبت شرکت های خارجی در تهران نزد اداره مالکیت صنعتی به عمل می آید.
- نماینده یا شعبه شرکت خارجی باید ظرف چهارماه تقاضای ثبت کند.
خارجیان در صورتی می توانند سهام شرکت های ایرانی را تحصیل کنند که سهام تحصیل شده توسط ایشان، در حد کمتر از پنجاه درصد سهام شرکت
باشد؛ مشروط بر آنکه در اساسنامه شرکت و موافقت نامه های فی مابین، قدرت تصمیم گیری مدیران و سهام داران ایرانی در مجامع عمومی محدود
نگردیده، بلکه برتری سهام داران ایرانی بر سهام خارجی به نحو بارزی مشهود و پیش بینی شده باشد.
هر گاه شخصیت حقوقی شرکتی در ایران شناخته شد، شرکت در همان شرایطی قرار خواهد گرفت که یک شخص حقیقی خارجی در ایران داراست. به
عبارت دیگر، چنین شرکتی از کلیه حقوقی که برای خارجیان در نظر گرفته شده برخوردار شده، کلیه تعهدات آن ها را نیز خواهد داشت ؛ با این
توضیح که شرکت خارجی، اولاَ نمی تواند در ایران بیش از حقوقی را داشته باشد که در کشور خود در حدود اساسنامه دارد و ثانیاَ نمی تواند از
حقوقی بهره مند شود که خاص اشخاص حقیقی است ، مانند حقوق خانوادگی و امثال آن . از طرفی، قوانین خاص ممکن است برای شرکت تعهداتی معین
کرده باشند که اشخاص بیگانه مشمول آن نمی شوند ؛ مانند ماده 107 قانون مالیات های مستقیم ( مصوب 1380 ) که برای اشخاص حقوقی خارجی که
در ایران فعالیت می کنند، مقررات ویژه مالیاتی معین کرده است.
شعبه یا نمایندگی شرکت های مزبور، برای فعالیت در ایران در زمینه های زیر ، با لحاظ قوانین و مقررات مربوط ، می توانند اقدام نمایند :
1- ارائه خدمات پس از فروش کالاها یا خدمات شرکت خارجی ؛
2- انجام عملیات اجرایی قراردادهایی که بین اشخاص ایرانی و شرکت خارجی منعقد می شود ؛
3- بررسی و زمینه سازی برای سرمایه گذاری شرکت خارجی در ایران ؛
4- ارائه خدمات فنی و مهندسی و انتقال دانش فنی و فناوری ؛
5- افزایش صادرات غیرنفتی جمهوری اسلامی ایران ؛
6- ارائه خدمات فنی و مهندسی و انتقال دانش فنی و فناوری ؛
7- انجام فعالیت هایی که مجوز آن توسط دستگاه های دولتی که به طور قانونی مجاز به صدور مجوز هستند، صادر می گردد از قبیل ارائه خدمات در
زمینه های حمل و نقل، بیمه و بازرسی کالا ، بازاریابی و غیره.
جهت کسب اطلاعات بیشتر می توانید به مقالات ذیل مراجعه نمایید :
- ثبت شرکت خارجی در ایران
- نحوه ثبت شرکت های خارجی

شوینده ، به مواد تمییز کننده اطلاق می شود. امروزه، اهمیت به نظافت و پاکیزگی در میان مردم جهان باعث شده روزانه حجم انبوهی از تقاضا برای انواع مواد شوینده به وجود آید و به تناسب نیز سیل گسترده ای از این محصولات با ترکیبات قوی تر و در رنگ های مختلف و اسانس های جدید به بازار جهانی سرازیر شود.
بررسی های بازار مواد شوینده نشان می دهد که تقریباَ بیش از 70 درصد مردم کشورهای جهان از مواد شوینده مایع و پودری برای شست و شو ونظافت استفاده می کنند که در این میان ایران جزو 4 گروه بزرگ مصرف کننده مواد شوینده پودری و مایع در جهان می باشد.

زمانی که قصد خرید مواد شوینده را دارید و به فروشگاه می روید، تنوع شوینده ها آن قدر زیاد است که نمی دانید کدام را انتخاب کنید. مواد شوینده کیفیت های گوناگونی دارند که در مصارف مختلف هر کدام را از دیگری برتر می کند. پیش از آنکه هر کدام از آن ها را بخواهید انتخاب کنید، باید تا حدی بدانید که کدام برند از کیفیت بهتری برخوردار است . برندها مشخص کننده محصولات می باشند که به وسیله آن از دیگر محصولات متمایز می گردند. به وسیله برند می توان به مالکیت و منشاء کالای دارای علامت و همچنین کیفیت محصول پی برد . در واقع، به محض ملاحظه برند می توان پی برد که این محصول متعلق به کدام سازنده و کارخانه می باشد و آیا جنس مورد نظر می باشد یا خیر . مانند صابون « لوکس » یا صابون «عروس» .
برندها ، قابلیت آن را دارند که قانوناَ تحت حمایت قرار گیرند. علائم قابل ثبت و حمایت دارای ویژگی های " صفت مشخصه " و " وجه تمایز " می باشند . یک علامت تجاری یا برند باید دارای خصوصیت تمایز بخشی باشد در غیر این صورت کمکی به مشتری در شناخت و انتخاب کالای مورد نظرش نمی کند.
بدین ترتیب ، واژگان عمومی که برای نامیدن یک دسته از کالاها یا خدمات به کار می روند نمی توانند به عنوان برند مورد استفاده قرار گیرند . این نوع کلمات جنبه عمومی داشته و مختص به نوع مخصوصی از کالا نمی باشد. مثلاَ خمیر دندان یا شامپو را نمی توان به منظور استفاده به عنوان برند ثبت کرد.

مچنین ، واژگانی که خصوصیت یک برند را توصیف می کند و به ترکیبات یا ویژگی های اساسی آن اشاره دارد قابل ثبت نمی باشد. مثال های زیر نمونه هایی از واژه های توصیفی هستند که نمی توان آن ها را به عنوان برند ثبت کرد :
پودر شوینده ، آرد الک کرده ، نوشابه گوارا ، کره گیاهی ، لباس زمستانی و ...
علائمی که نتواند کالاها یا خدمات یک موسسه را از کالاها و خدمات موسسه دیگر متمایز سازد و یا مراکز تجاری یا عمومی را به ویژه در مورد مبدا جغرافیایی کالاها یا خدمات یا خصوصیات آن ها گمراه کند قابلیت ثبت ندارد .
پرواضح است ، علائم تجاری نباید خلاف موازین شرعی یا نظم عمومی و اخلاق حسنه باشد.
ثبت برند مطابق قانون اجباری نیست. یعنی اگر کسی علامت برای کالای خود انتخاب کرد و استعمال نمود و آن را به ثبت نرسانید وی را الزام نمی کنند. ولی در تبصره ماده یک قانون ثبت علائم و اختراعات ، دولت ثبت برخی علائم را اجباری دانسته است.

ثبت برند مواد شوینده
یکی از موارد ثبت اجباری در مورد اجناسی است که برای مصرف و استعمال مستقیم بر روی بدن انسان به کار می رود می باشد. ماده 1 تصویبنامه در این رابطه مقرر می دارد " تمام اجناس دارویی و طبی و غذایی مشروح در زیر باید دارای علامت صنعتی یا تجاری ثبت شده باشد :
الف) داروهای اختصاصی ( اسپسیالیته ) مورد استعمال طبی یا عطاری
ب) مواد غذایی که در لفاف و ظروف مخصوص باشند ؛
ج) نوشیدنی ها و آب های گازدار ؛
د) لوازم آرایش و وجاهت که برای استعمال مستقیم بر روی بدن انسان به کار می رود. مانند صابون ، خمیر ، پماد ، پودر ، محلول "
لازم به توضیح است که :
1- تمام اجناس دارویی و طبی و مواد غذایی نامبرده ، اعم از آن که در داخل ایران ساخته و یا در خارج ساخته و وارد کشور شود و در بازار تحت اسم مشخصی که بر روی برچسب آن زده می شود به معرض فروش قرار گیرد باید دارای علامت صنعتی یا تجاری ثبت شده بوده و در روی برچسب نکات زیر تصریح شود :
الف- اسم تجاری و نشانی سازنده ی جنس با قید کشور مبدا
ب- شماره ثبت علامت در ایران
2- علامت و مشخصات بالا باید قبل از به معرض فروش قرار دادن جنس روی اجناسی که از خارجه وارد شده قید گردد.
3- برچسب مقرره باید طوری الصاق شود که نتوان آن را از روی لفاف یا ظرفی که در آن جنس به معرض فروش گذاشته می شود به سهولت برداشت و تنظیم آن باید به طریقی باشد که نام کشور مبدا و نام و نشانی سازنده علامت و شماره ثبت و از زمانی که وزارت بهداری اعلام کند شماره و تاریخ اجازه ی فروش در ایران خوانا باشد.
4- تمام این نوشتجات که بر روی برچسب الصاق شده به اجناس خارجه ممکن است به زبان بیگانه باشد استعمال زبان فارسی نیز اختیاری خواهد بود.

در هنگام ثبت نمودن برند شوینده، به نکات ذیل توجه داشته باشید
- ثبت علائم تجاری و اختراعات در اداره ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی در تهران انجام می گیرد.
- تركيبات سفيد كننده و ساير مواد مخصوص شستشوی لباس ؛ مواد مخصوص تميزكردن، براق كردن، لكه گيری و سائيدن ؛ صابون ، عطريات ، روغن های اسانس ، مواد آرايشی ؛ لوسيونهای مو و گرد و خميردندان در طبقه 3 لیست طبقه بندی علائم تجاری قرار دارد.

ثبت برند

- برای ثبت نمودن برند لاتین، نیاز به کارت بازرگانی می باشد. استفاده از حروف لاتین نیز در صورتی مجاز است که اندازه آن ها از اندازه حروف فارسی کوچک تر باشد.
- ثبت نمودن برند هیچ ارتباط مستقیمی با پرداخت مالیات و عوارض دارایی ندارد.
با توجه به آنچه گفته شد، به خوبی روشن است که علامت تجاری یا اصطلاحاَ برند به خودی خود معرف جنسی است که حاصل دسترنج و زحمت سازنده ی آن است و باین جهت نباید اشخاص دیگر از آن سواستفاده نموده و به نام خود و به ضرر صاحب علامت در آن مداخله نمایند.
هر گونه استفاده از نام تجاری توسط اشخاص ثالث، به صورت نام تجاری یا علامت یا علامت جمعی، یا هر گونه استفاده از آن ها که عرفاَ باعث فریب عموم شود، غیر قانونی تلقی می شود. مالک علامت تجاری بر اساس حق استعمال انحصاری که به دست می آورد می تواند :
1- خواستار منع استعمال علامت تجاری یکسان یا مشابه با علامت خود که از سوی شخص دیگر و بدون اجازه او صورت می گیرد، شود. تقاضای منع استعمال در دادگاه قابل ارائه است.
2- خواستار رد اظهارنامه ثبت علامت تجاری یکسان یا مشابه خود که از سوی شخص دیگری در اداره مالکیت صنعتی ارائه شده است بشود.
3- خواستار ابطال ثبت علامت تجاری یکسان یا مشابه با علامت تجاری خود توسط دیگران شود.
از همراهیتان سپاسگزاریم.
هم چنین بخوانید :
- راهنمای اینترنتی ثبت برند

هر شرکت تجاری زمانی معتبر است و از نظر قانونی رسمیت دارد که به ثبت رسیده باشد. در هنگام ثبت شرکت تمام جزییات مانند عنوان شرکت، قالب ثبتی آن ، اساسنامه شرکت ، تعداد شرکا یا سهامداران شرکت، میزان سرمایه شرکت، موضوع فعالیت ، محل شرکت و … در اداره ثبت شرکت ها و موسسات غیرتجاری مورد ارزیابی قرار می گیرد و پس از تایید جهت اطلاع عموم در روزنامه رسمی کشور آگهی می شود.

نخستین مرحله ی ثبت شرکت ، ورود به سامانه اداره ثبت شرکت ها به نشانی می باشد. ما در این مقاله، به طور کامل به تشریح مراحل ثبت اینترنتی شرکت پرداخته ایم . خوانندگان محترم، علاوه بر مطالعه ی این نوشتار، در صورت نیاز به هرگونه مشاوره تخصصی رایگان می توانند با همکاران مجرب ما در ثبت شرکت نیک تماس حاصل فرمایند.

مراحل ثبت اینترنتی شرکت
1- اطلاعات متقاضی
در نخستین مرحله ثبت اینترنتی شرکت ، اطلاعات متقاضی شامل نام متقاضی ، نام خانوادگی متقاضی ، تابعیت متقاضی ، سمت متقاضی ، شماره ملی متقاضی ، شماره همراه متقاضی را در سامانه وارد نمایید.
2- نام های درخواستی شرکت
در این مرحله می بایست 5 نام را به ترتیب اولویت در سامانه وارد نمایید . توجه داشته باشید در صورتی که اولویت اول مورد قبول واقع شود، به اولویت های بعدی ترتیب اثر داده نخواهد شد. متقاضی تعیین نام باید احدی از سهامداران یا موسسین یا وکیل رسمی دادگستری (با ارائه وکالتنامه) باشد.
در انتخاب نام شرکت، به موارد ذیل توجه فرمایید :
– نام شرکت باید دارای ریشه فارسی بوده و در آن نباید از کلمات یا عبارات انگلیسی استفاده شود.
– اسامی اتنخابی باید دارای معنی در فرهنگ دهخدا باشد .
– اسامی برای شرکت باید دارای سه سیلاب {اسم خاص} باشد .
– نام شرکت نباید با شئونات و قوانین اسلامی در تضاد باشد.
– نام شرکت باید جدید بوده و تکراری نباشد. ( اداره ثبت جهت حمایت از حقوق اسامی شرکت های ثبت شده، از ثبت نام هایی که قبلاَ به ثبت رسیده اند خودداری به عمل می آورد).
3- موضوع فعالیت شرکت
موضوع شرکت از عوامل تشکیل دهنده ی شرکت های تجاری است که در بند 2 اساسنامه آن قید می گردد. به طور کلی موضوعات فعالیت برای ثبت شرکت به سه گروه تقسیم می شود :
الف- موضوعاتی که به کلی غیرقابل ثبت و فعالیت هستند.
ب- موضوعاتی که قبل از ثبت نیاز به اخذ مجوز دارند.
ج- موضوعاتی که بدون نیاز به دریافت مجوز از سازمان و ارگان ها به ثبت می رسند.
چنانچه موضوع تعیین شده مستلزم موافقت مراجع خاصی باشد، لازم است که قبل از اقدام به ثبت ، مجوزهای لازم اخذ گردد. این موضوعات شامل 23 مورد کلی می باشند که هریک از این 23 مورد خود شامل چند موضوع مرتبط به هم می باشد. تعدادی از موضوعات فعالیت نیز بدون نیاز به اخذ مجوز قابلیت ثبت نزد مرجع ثبت شرکت ها را دارند .
4- آدرس دفتر مرکزی شرکت
در مرحله چهارم ، آدرس و کدپستی و شماره تلفن دفتر مرکزی شرکت می بایست به طور دقیق در سامانه درج گردد.
5- سرمایه اولیه شرکت
در این مرحله نوع سرمایه شخص حقوقی باید از فهرست انتخاب شود. مانند سرمایه نقدی یا غیر نقدی. ارزش ریالی هر سهم نیز باید مشخص شود که هر سهم باید چقدر باشد. میزان مبلغی که برای سرمایه در نظر گرفته می شود ارتباط مستقیمی با اعتبار شرکت دارد.
6- اشخاص شرکت
در مرحله ششم از سامانه ثبت شرکت ها ، می بایست اسامی تمام شرکای خود را در فرمی که پیش رو دارید وارد کنید. مشخصات کامل از جمله اطلاعات شناسنامه ای، همچنین آدرس پستی و شماره تماس باید ثبت شود،اگر تعداد این افراد بیش از ۱۵۰نفر باشد بایستی فرم مخصوصی که در سایت گذاشته شده را دریافت و مشخصات را وارد کنید.
7- سهام یا سرمایه هر شخص
میزان سهام هر یک از شرکا را مشخص کنید، نوع سهام می تواند به صورت نقدی یا غیر نقدی ثبت گردد.
8- سمت اشخاص
در این مرحله، سمت اشخاصی که در مرحله ششم معرفی شدند را تعیین نمایید. با پر نمودن فیلد تاریخ شروع سمت، مدت تصدی، تاریخ پایان اعتبار سمت و … مشخص کردن وضعیت حق امضاء و در نهایت کلیک بر روی گزینه ثبت سمت شخص وارد مرحله بعد خواهید شد.
9- ارتباط بین اشخاص
در این مرحله ، نام وکیل و یا نماینده در سامانه وارد شود. ( در صورت وجود )
10- شعب شرکت
در صورت وجود شعبه اطلاعات مربوط به شعبه شامل کد پستی شعبه، شماره تماس واحد ثبتی شعبه، نشانی شعبه به طور کامل ذکر گردد.
11- روزنامه و سال مالی
در شرکتهای سهامی خاص می بایست یکی از روزنامه های کثیرالانتشار ذکر شده در این قسمت جهت آگهی های شرکت انتخاب شود و در شرکتهای با مسئولیت محدود و موسسات نیازی به انتخاب روزنامه نیست،هم چنین روز و ماه سال مالی هرشرکت در این قسمت مشخص می گردد که معمولا یکم فروردین هرسال می باشد.
12- متن صورتجلسه
در این مرحله، متن صورتجلسه می بایست وارد شود.
13- تقاضانامه یا اظهارنامه
در شرکت های بامسئولیت محدود تقاضانامه و در شرکت های سهامی خاص و موسسات غیرتجاری اظهارنامه می باشد.
14- اساسنامه شرکت
در این صفحه فرم مربوط به اساسنامه در اختیار شما قرار می گیرد.با تکمیل این فرم و همچنین در صورت تمایل، می توانید قوانین خاص شرکت خود را وارد کنید. لازم به توضیح است ، اساسنامه در شرکت های سهامی خاص 64 ماده و 11 تبصره، در شرکت های بامسئولیت محدود شامل 26 ماده و دو تبصره و در موسسات غیرتجاری شامل 26 ماده می باشد.
15- شرکتنامه
شرکتنامه به عنوان قراردادی تعریف شده است که مابین شرکاء یک شرکت منعقد می گردد. البته توجه داشته باشید که شرکتنامه مخصوص شرکت های با مسئولیت محدود، تضامنی و نسبی است و شرکت های سهامی و تعاونی نیازی به شرکتنامه ندارند.
16 تایید مدارک
مرحله پایانی ثبت تاسیس در سامانه شامل تایید مدارک می باشد. در این مرحله مدارک مورد نیاز مربوط به ثبت تاسیس مورد درخواست قید گردیده که پس از تایید می توان گزینه پذیرش نهایی را انتخاب نمود.
با تکمیل اطلاعات در سامانه ی اداره ثبت شرکت ها، کارشناس حقوقی به بررسی اطلاعات وارد شده می پردازد. چنانچه دارای نقص باشد برای شما در سامانه ابلاغ رفع نقص ارسال می گردد و باید نقص را رفع نمایید و در صورت عدم نقص اطلاعات، آن را تایید می کند.
پس از پذیرش اینترنتی از طریق سامانه و اخذ تاییدیه پذیرش، باید نسخ اصلی صورت جلسات تنظیمی و ضمائم آن ها را از طریق باجه های پست و در پاکت های مخصوص اداره ثبت شرکت ها به صورت سفارشی به آدرس ذکر شده در تاییدیه ی پذیرش ارسال نمایید و شماره مرسوله را در سامانه وارد کنید.
همچنین، در انتها لازم به توضیح است متقاضیان عزیز می توانند وضعیت پرونده خود را در سامانه اداره ثبت شرکت ها ( بدون نیاز به مراجعه حضوری به اداره ثبت شرکت‌ها( ، از طریق کد پیگیری که در زمان ثبت نام اینترنتی به آن ها اختصاص داده شده است پیگیری نمایند.
در صورت نیاز به هرگونه مشاوره در رابطه با ثبت شرکت با ما تماس حاصل فرمایید.

{ ثبت شرکت نیک ، ارائه دهنده ی خدمات تخصصی ثبتی و حقوقی }
از زمان های بسیار قدیم، افراد بشر با جمع کردن سرمایه و تلاش خود با سرمایه و تلاش دیگران به منظور رسیدن به بازدهی اقتصادی بیشتر آشنا بوده اند . در آن زمان شرکت بیشتر جنبه خانوادگی و اعتماد به یکدیگر را داشته و حوزه عمل آن ها محدود بوده است.

در خصوص پیشینه تاریخی شرکت ها، و این که اول بار در چه کشوری و چه زمانی تشکیل شده اند تاریخ دقیقی وجود ندارد. اما آن چه مسلم است، از دیرباز کسانی که با تجارت آشنا شده اند، مشارکت را نیز مدنظر قرار داده، به تاسیس شرکت اقدام نموده اند. در تمدن بابل، حمورابی ششمین پادشاه آن سرزمین در سال های 2067- 2025 قبل از میلاد، دستور گردآوری و تدوین قوانینی موسوم به مجمع القوانین حمورابی را صادر کرده و در آن به موضوع شرکت ها و تنظیم قراردادها پرداخته است. چینی ها از 4500 سال قبل از تولد مسیح با امر بیمه و در نتیجه، مشارکت در جبران خسارت و تشکیل شرکت هایی بدین منظور آشنا بوده اند. در ایران با وجود آن که قانون مدنی ایران پس از قانون تجارت، یعنی در سال 1313 شمسی به تصویب رسیده است ، در مبحث شرکت ها به مقررات قانون تجارت در خصوص شرکت های تجاری اشاره ای نکرده است. نخستین قانون تجاری که در آن از شرکت های تجاری صحبت شده، قانون 25 دلو 1303 است. بعد از آن قوانین 12 فروردین و 12 خرداد 1304 شمسی به تصویب رسید. در تاریخ 11/ 3/ 1310 قانون ثبت شرکت ها به تصویب رسید که پاره ای از موادش در تاریخ 30/ 12/ 1362 اصلاح گردید.
اما قانونی که برای نخستین بار در خصوص شرکت های تجاری وضع شد، قانون تجارت مصوب 13/ 2/ 1311 است، که از آن زمان تاکنون حقوق تجارت ایران است . این قانون که اساس قانون تجارت را تشکیل می دهد ، شامل مطالب ذیل است :
تجار و معاملات تجاری ، دفاتر تجاری، دفتر ثبت تجاری، شرکت های تجاری ، بروات تجاری و چک، دلالی ، حق العمل کاری ، قرارداد حمل و نقل ، قائم مقام تجاری و سایر نمایندگان تجاری ، ضمانت ، ورشکستگی ، اسم تجاری ، شخصیت حقوقی.
این قانون بعداَ به موجب لایحه قانون اصلاح قسمتی از قانون تجارت مصوب 24/ 12/ 1347، اصلاح گردید. که به لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت موسوم گردید، البته این خود نیز خیلی قدیمی است، که باید متناسب با تغییرات عمیقی که در قوانین تجاری دنیا به عمل می آید، تغییر یابد.
به هرحال در مورد قانون گذاری شرکت ها، در حال حاضر، قانون تجارت دارای نظامنامه ای است که در سال 1311 توسط وزارت عدلیه تدوین و تصویب شده و تشکیل شرکت ها را موکول به تنظیم شرکتنامه رسمی کرده است. ( ماده 1) . ثبت تشکیلات غیرتجاری- موضوع ماده 584 قانون تجارت – نیز موضوع آیین نامه ای است که در 1337 به تصویب رسیده و ” آیین نامه اصلاحی ثبت تشکیلات و موسسات غیرتجاری ” نام دارد. همچنین باید توجه داشت شرکت های تعاونی تولید و مصرف که موضوع مواد 190 لغایت 194 قانون تجارت اند در حال حاضر انحصاراَ تابع قانون بخش تعاونی اقتصاد جمهوری اسلامی ایران ( مصوب 13/ 6/ 1370) هستند. در واقع ماده 2 قانون اخیر مقرر کرده است : ” شرکت هایی که با رعایت مقررات این قانون تشکیل و به ثبت برسند تعاونی شناخته می شوند “. تا وضع قانون اخیر به استثنای شرکت های تعاونی تولید و مصرف، شرکت های تعاونی دیگر تابع قانون شرکت های تعاونی ( مصوب 16/ 3/ 1350) و اصلاحیه های بعدی آن بودند و به تجاری بودن یا تجاری نبودن آن ها بستگی داشت. با وضع قانون بخش تعاونی، این وضعیت در مورد کلیه شرکت های تعاونی صادق است، به عبارت دیگر، هیچ شرکت تعاونی الزاماَ تجاری نیست. اگر شرکت تعاونی به اموری بپردازد که مطابق قانون تجاری تلقی می شود شرکت تجاری است و در غیر این صورت شرکت تجاری نخواهد بود. دو گانگی وضعیت حقوقی شرکت های تعاونی موجب شده است که امروزه این شرکت ها را در کتب اختصاصی و عمدتاَ در حوزه عمل حقوق تعاون مورد بررسی قرار دهند.
در حقوق روم، فرض و تئوری شخصیت حقوقی برای هیات های مربوط به حقوق عمومی مانند انجمن های سیاسی یا مذهبی شناخته شده بود و در مورد شرکت های تجاری که هدف آن ها تامین منافع خصوصی است، به وجود شخصیت قائل نبودند. همچنین در بعضی از قوانین قدیم در خصوص معابد و قبائل، معتقد به حقوق و تعهدات، و در نتیجه شخصیت حقوقی بودند. در حقوق اسلام هم موقوفات از این شخصیت بهره مند بود و معاملات متصدیان به نام موقوفه انجام می گرفت و در واقع وقف یک نوع شخصیت حقوقی بود..”
به طور کلی، شرکت در سیستم های حقوقی مختلف، وسیله تحدید مسئولیت فعالان تجاری است؛ به این معنا که تجار شخصی یعنی تجاری که به صورت انفرادی فعالیت می کنند، در مقابل اشخاص ثالث مسئولیت نامحدود دارند و کل دارایی آن ها، اعم از سرمایه تجاری و اموال خصوصی، وثیقه پرداخت دیون آن ها به طلبکاران است؛ اما اشخاصی که فعالیت تجاری شان از طریق تشکیل شرکت انجام می گیرد، مسئولیتی عمدتاَ محدود دارند و – البته در شرکت های به اصطلاح سرمایه – فقط تا آن بخش از دارایی شان بدهکار طلبکاران هستند که در شرکت گذاشته اند. همین مزیت شرکت موجب شده است که در دنیای اقتصادی غرب، حتی تجار انفرادی ، به جای فعالیت تجاری سنتی، در قالب شرکت های به اصطلاح ” تک شریک ” به تجارت بپردازند تا در عین اینکه در کنار شرکای دیگر قرار نمی گیرند، مسئولیتشان ، در قبال طلبکاران، محدود به سرمایه ای شود که به شریک تک شریک اختصاص داده اند.

کلمه برند (brand) ریشه در کلمه اسکاندیناوی برندر دارد. در واقع، در آن زمان علامت تجاری وسیله ای برای تشخیص صاحبان اصلی حیوانات به حساب می آمد و صاحب حیوانات با سوزاندن تن آن ها به شکل یک علامت ویژه، آن ها را علامت گذاری می کردند. امروزه، برندها علائمی هستند که برای معرفی کالا و محصول از لحاظ کیفیت و ضمانت مرغوبیت جنس آن ها مورد استفاده قرار می گیرند و می تواند نقش، رقم، حرف و … باشد.
ثبت علامت اختیاری است مگر در مواردی که دولت الزامی قرار دهد. به عنوان مثال، مواد غذایی که باید در لفاف و ظروف مخصوصی باشد مثل : کنسرو، کره و … یا نوشابه و آب های گازدار، یا لوازم آرایشی که اثر مستقیم روی پوست بدن انسان دارد. مثل : صابون، عطر، ادکلن و یا داروهای اختصاصی با موارد استعمال طبی اعم از انسانی و حیوانی ” مصوب 30 اردیبهشت ماه 1328 هیات دولت “.
علامت تجاری باید جدید باشد و سابقه ثبت و استعمال توسط دیگران را نداشته باشد. باید ابتکاری و توام با طراحی و ظرایف شکلی باشد. طوری باشد که مشتری را به اشتباه و سردرگمی و در نتیجه به انتخاب نادرست سوق ندهد.
شایان ذکر است ، با توجه به جدول طبقه بندی کالا،هرگاه برای نوعی کالای مشخص علامتی از طبقه ای خاص استفاده شود، شخص دیگری که پس از انتخاب علامت مذکور بخواهد برای کالای خود از نوع مشابه از طبقه مزبور و از همان علامت قبلی استفاده کند،با ممنوعیت استفاده و ثبت علامت مواجه خواهد شد.
به موجب ماده 12 قانون ثبت و علائم و اختراعات : ” علامت تجاری قابل نقل و انتقال است ولی انتقال آن در مقابل اشخاص ثالث وقتی معتبر خواهد بود که موافق مقررات این قانون به ثبت رسیده باشد”. در صورت ثبت، دولت از آن حمایت می کند. مدت حمایت دولت از این علامت ده سال از تاریخ تسلیم اظهارنامه می باشد. مرجع ثبت ، اداره ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی است.
ثبت علامت قابل اعتراض از سوی اشخاص ذی نفع است. کلیه دعاوی حقوقی و جزایی مربوط به علامت تجاری در دادگاه های تهران رسیدگی می شود. مطابق ماده 5 قانون ثبت علائم و اختراعات ایران، ثبت علامت های ذیل به عنوان علامت تجاری ممنوع است :
1. پرچم مملکتی ایران و هر پرچم دیگری که دولت ایران استعمال آن را به طور علامت تجاری منع کند و همچنین مدال ها و نشانه ها و انگ های دولت ایران .
2. کلمات و یا عباراتی که موهم انتساب به مقامات رسمی ایران باشد از قبیل دولتی و امثال آن .
3. علائم موسسات رسمی مانند هلال احمر، صلیب سرخ و نظایر آن .
4. علائمی که مخل انتظامات عمومی یا منافی عفت

مدارک لازم جهت ثبت برند
علامت تجاری ( برند ) به دو نوع حقیقی و حقوقی به ثبت می رسد. بین علامت تجاری حقیقی و حقوقی در مدارک مورد نیاز آن تفاوت است.برای شخص حقیقی همه ی مدارک باید به نام شخص و مرتبط به طبقه و فعالیت مورد نظر باشد و در مدارک لازم برای شخص حقوقی تمام مدارک ومجوزها باید به نام شخصیت حقوقی یعنی شرکت باشد و طبقه ی مورد نظر برای ثبت باید در موضوع شرکت ذکر شده باشد.
الف) شخص حقیقی:
1. کپی شناسنامه شخص متقاضی
2. کپی کارت ملی شخص متقاضی
3. کپی کارت بازرگانی (در صورتی که از حروف لاتین استفاده شده باشد)
4. نمونه علامت تجاری در کادر 10 در 10

5.ارائه نمونه برند طراحی شده در صورت درخواست متقاضی
6. گواهی امضا
7.شماره همراه به نام مالک
8.کد پستی طبق آدرس محل سکونت و محل فعالیت

نکته : کلیه مدارک ترجیحا برابر بااصل شده باشند

ب) شخص حقوقی:
1. کپی شناسنامه دارنده حق امضا
2. کپی کارت دارنده حق امضا
3. کپی روزنامه ی تاسیس و آخرین تغییرات شرکت (از آخرین تغییرات شرکت نباید بیش از دو سال گذشته باشد)
4. کپی کارت بازرگانی (در صورتی که از حروف لاتین استفاده شده باشد)
5. یک نمونه از علامت مورد تقاضا (در کادر 10 در 10)

6.ارائه نمونه برند طراحی شده در صورت درخواست متقاضی

7. گواهی امضا دارنده حق امضا
8. شماره تماس شرکت و شماره همراه به نام دارنده حق امضا

مدارک ترجیحا برابر با اصل شده باشند
نکته: در صورتی که در تصویر علامت یا نام مورد نظر شما جهت ثبت کلمه یا حروف لاتین استفاده نشده باشد،ارائه ی کارت بازرگانی الزامی نخواهد بود.

مراحل ثبت علامت تجاری
اولین اقدام جهت ثبت برند ، انتخاب نام برای آن است. بحث برند و عوامل انتخاب نام برند یکی از عوامل مهم و تاثیرگذار حتی در سطح بین المللی است .
در انتخاب نام برند ، توجه به نکات ذیل الزامی است:
الف- اسامی عام را نمی توان به نام علامت تجاری یا برند انتخاب نمود.زیرا این نوع کلمات جنبه عمومی داشته و مختص نوع بخصوصی از کالا نمی تواند باشد.مثلاَ کلمه قند را نمی توان برای محصول قند انتخاب نمود و یا اینکه شکل ماهی را بدون آنکه حالت مخصوصی داشته باشد نمی توان برای کنسرو ماهی انتخاب نمود.
ب- اوصاف اجناس نمی توانند به عنوان علامت تجاری انتخاب شوند، مانند باقلوای شیرین
ج- نشانه های ساده مانند خط مستقیم و اشکال هندسی یا رنگ های عادی نباید به عنوان علامت اختیار شوند مگر آنکه از ترکیب آن ها تصویر ابتکاری پیدا شود.
انتخاب ارقام برای علامت تجاری اگر حاکی از کیفیت جنس نباشد،اصولاَ اشکالی ندارد.مثلاَ انتخاب 222 برای نوعی از پارچه یا ارقام 4711 برای ادوکلن،ولی انتخاب ارقام 30 یا 40 یا 50 برای روغن موتور چون شاید به نظر مشتری حاکی از کیفیت جنس و درجه غلظت آن باشد جایز نیست.
انتخاب حروف نیز برای علامت اشکالی ندارد و امروزه اغلب علامات کارخانجات حروف اولیه نام کارخانه را نشان می دهد. مانند G.E.C-Fiat و غیره
پس از انتخاب نام، باید اظهارنامه را در سامانه اداره مالکیت صنعتی ثبت کرد. برای این منظور به پایگاه اینترنتی مالکیت صنعتی ( قسمت ثبت علائم تجاری ) به نشانی مراجعه نمایید. مراحل ثبت نام در سامانه به قرار ذیل است :
– انتخاب نوع اظهارنامه
– درج مشخصات مالک
– بارگذاری مدارک خواسته شده
– بازبینی اطلاعات وارد شده و تایید اطلاعات
– پرداخت هزینه ثبتی از طریق اینترنت
سپس، اداره مالکیت صنعتی ، به بررسی مدارک می پردازد، چنانچه نواقصی در آن ها مشاهده نماید ابلاغ رفع نقص ارسال می گردد و باید نقص را رفع نمایید و در صورت عدم نقص اطلاعات، آن را تایید می کند و مراتب ثبت و واریز مبلغ نهایی به متقاضی اطلاع رسانی می شود. در رابطه با هزینه ی واریزی چند نکته قابل ذکر است :
1. هزینه ی واریزی بر حسب حقیقی یا حقوقی بودن متقاضی ثبت علائم تجاری متفاوت می باشد.
2. علاوه بر هزینه های واریزی همان طور که در ادامه خواهیم گفتیم ، هر علامت تجاری چاپ دو آگهی در روزنامه ی رسمی کشور را نیز دارد که با توجه به تعداد خطوط و ابعاد علامت تجاری و سیاه سفید یا رنگی بودن آن هزینه خواهد داشت.
پس از طی این مراحل، مراتب در روزنامه رسمی با قید نام و نشانی صاحب علامت و کالاهایی که در آن ها از علامت استفاده می شود آگهی می گردد. چنانچه ظرف 30 روز از تاریخ نشر آگهی اعتراضی از طرف اشخاص ذی نفع به عمل نیاید اداره ثبت علامت مورد تقاضا را به نام متقاضی در دفتر مخصوص به ثبت رسانیده و گواهی ثبت را به درخواست کننده تسلیم می نماید.
پس از ثبت علامت تصدیقی که حاوی نکات ذیل باشد با الصاق یک نمونه کامل از علامت بر روی آن به صاحب علامت یا نماینده او تسلیم می شود:
1- تاریخ وصول اظهارنامه و شماره ثبت آن در دفتر ثبت اظهارنامه
2- تاریخ ثبت علامت و شماره ثبت آن
3- اسم و اقامتگاه و تابعیت صاحب علامت
4- نوع مال التجاره و یا محصول و طبقات محصولی که علامت برای تشخیص آن به کار می رود.
5- تعیین اجزایی که صاحب علامت حق استفاده انحصاری آن را به خود تخصیص ثبت رسیده باشد.
6- تاریخ و شماره و محل ثبت در خارجه در صورتی که علامت قبلاَ در خارجه به ثبت رسیده باشد.
7- تاریخ صدور تصدیق
8- مدت اعتبار ثبت علامت
9- امضای رییس شعبه ثبت علائم تجارتی و مدیر کل ثبت اسناد و املاک

انحلال به معنی از بین رفتن یک موسسه رسمی (مانند مجلس شورا) یا غیر رسمی (مانند انحلال شرکت های تجارتی) به کار می رود.از معنی لغوی خود « برچیده شدن » یا « تعطیل شدن » می باشد.

انحلال شرکت با بطلان عقد همچنین با فسخ و تفاسخ متفاوت می باشد‌، هر عقد که واجد شرایط ماهوی یا تشریفاتی مقرره نباشد باطل است، بالنتیجه آثاری بر آن عقد مترتب نخواهد بود.هر گاه در انجام عقدی یک قاعده قانونی رعایت نشود ضمانت اجرای این تخلف بطلان و عدم تاثیر آن عقد است. به موجب ماده ۲۷۰ لایحه اصلاحی قانون تجارت، هر گاه مقررات قانونی در مورد تشکیل شرکت های سهامی یا عملیات آن یا تصمیماتی که توسط هریک از ارکان شرکت اتخاذ می گردد رعایت نشود، بر حسب مورد بنا به درخواست هر ذی نفع بطلان شرکت یا عملیات یا تصمیمات مذکور به حکم دادگاه اعلام خواهد شد.لیکن موسسین و مدیران و بازرسان و صاحبان سهام شرکت نمی توانند در مقابل اشخلص ثالث به این بطلان استناد نمایند.بطلان شرکت مانند انحلال موجب امحاء اوضاع حقوقی حاصله از عقد شرکت می گردد.
تفاوت اساسی انحلال شرکت با بطلان شرکت در این است که در انحلال اصل (ایجاد شرکت) معتبر است. اما در صورت بطلان شرکت ایحاد شرکت از اساس نامعتبر می باشد.
• چگونگی انحلال شرکت های تجارتی :
انحلال شرکت به طور کلی از چند طریق صورت می پذیرد.یا توسط ارکان تصمیم گیرنده شرکت تجاری می باشد و یا از طریق مراجع ذی صلاح قضایی و یا صدور حکم ورشکستگی و همچنین دستگاه متولی مربوطه در شرکت های تعاونی و یا شعب و نمایندگی خارجی انجام می پذیرد.
• ثبت انحلال شرکت :
به موجب ماده ۲۰۹ لایحه اصلاحی قانون تجارت، تصمیم راجع به انحلال و اسامی مدیر یا مدیران تصفیه و نشانی آن ها با رعایت ماده ۲۰۷ این قانون باید ظرف پنج روز ار طرف مدیران تصفیه به مرجع ثبت شرکت ها اعلام شود تا پس از ثبت برای اطلاع عموم در روزنامه رسمی و روزنامه کثیرالانتشاری که اطلاعیه ها و آگهی های مربوط به شرکت در آن نشر می گردد، آگهی شود. در مدت تصفیه منظور از روزنامه کثیرالانتشار، روزنامه کثیرالانتشاری است که توسط آخرین مجمع عمومی عادی قبل از انحلال تعیین شده است.
پس از انحلال نیازی نمی باشد در هر سال، شرکت منحله، روزنامه کثیرالانتشار را انتخاب نماید.لذا روزنامه کثیرالانتشاری شرکت روزنامه است که توسط آخرین مجمع عمومی عادی قبل از انحلال تعیین شده است.
با توجه به ثبت الکترونیکی و یا ارسال مدارک ثبتی، محاسبه مواعد مندرج در ماده ۲۰۹ قانون مذکور مبنی بر تاریخ تشکیل جلسه و مهلت ارائه صورتجلسه از تاریخ تشکیل جلسه (تاریخ ذکر شده در صورتجلسه) تا ارائه آن به مرجع ثبت شرکت ها که پنج روز می باشد، با تامل و مساعدت بیشتری می بایستی از سوی مراجع ثبتی صورت پذیرد.که ممکن است در انواع شرکت های سهامی امضاء مستندات و یا صورتجلسات با تاخیر صورت پذیرد.در ثبت الکترونیکی نیز معیار زمان ثبت، اولین پذیرش الکترونیکی به نظر ملاک عمل می باشد نه زمان ارسال و یا وصول مدارک توسط ثبت شرکت ها. همچنین بر طبق این ماده می بایستی نشانی مدیرلن تصفیه توسط مرجع ثبتی در کنار انحلال و مدیران ثبتی ثبت گردد که مراجع ثبتی به جای ثبت نشانی مدیران تصفیه، نشانی شرکت پس از ختم تصفیه را به ثبت می رساند که جای تامل دارد. در انحلال شرکت سهامی، مدیران تصفیه لاید کلیه اموال و دفاتر و اوراق و اسناد مربوط به شرکت را تحویل گرفته بلافاصله امر تصفیه شرکت را عهده دار شوند. که این امر می بایستی در ضمن صورتجلسه مجمع عمومی فوق العاده ای که تصمیم به انحلال نموده و یا طی نامه ای جداگانه اعلام شود و مدیر تصفیه نیز آن را امضاء نمایند.
• آثار انحلال شرکت :
به موجب ماده ۲۱۰ قانون مذکور،انحلال شرکت مادام که به ثبت نرسیده و اعلان نشده باشد، نسبت به اشخاص ثالث بلااثر است.در حال حاضر با استقرار سامانه شناسه ملی اشخاص حقوقی کشور، کلیه اطلاعات عمومی وضعیت حقوقی شرکت از جمله شماره ثبت، شناسه ملی و تاریخ ثبت اشخاص حقوقی در صورت منحل شدن، تاریخ انحلال و ختم تصفیه در سامانه مذکور به  قابلیت رصد و استعلام می باشد.
ابعاد و آثار انحلال همان طور که بیان گردید، گسترده می باشد.شرکت پس از انحلال در حال تصفیه محسوب می گردد و عملا فعالیت تجاری پس از انحلال امکان پذیر نمی باشد.اختیارات هیات مدیره و مدیران شرکت پس از انحلال به مدیر تصفیه منتقل می گردد و مدیران تصفیه باید کلیه اموال و دفاتر و اوراق و اسناد مربوط به شرکت را تحویل گرفته و بلافاصله امر تصفیه شرکت را عهده دار شوند.
مدیران تصفیه نماینده شرکت در حال تصفیه بوده و کلیه اختیارات لازم را جهت امر تصفیه حتی از طریق طرح دعوی و ارجاع به داوری و حق سازش دارا می باشند و می توانند برای طرح دعاوی و دفاع از دعاوی وکیل تعیین نمایند.محدود کردن اختیارات مدیران تصفیه باطل و کان لم یکن است.
انتقال دارایی شرکت در حال تصفیه کلا یا بعضا به مدیران تصفیه و یا به ارقاب آن ها از طبقه اول و دوم تا درجه چهارم ممنوع است.هر نقل و انتقالی که بر خلاف مفاد این ماده انجام گیرد باطل خواهد بود.
برابر مقررات، مدت ماموریت مدیر یا مدیران تصفیه نباید از دو سال تجاوز کند.اگر تا پایان ماموریت مدیران تصفیه امر تصفیه خاتمه نیافته باشد مدیر یا مدیران تصفیه باید با ذکر علل و جهات خاتمه نیافتن تصفیه امور شرکت مهلت اضافی را که برای خاتمه دادن به امر تصفیه لازم می دانند و تدابیری را که جهت پایان دادن به امر تصفیه در نظر گرفته اند به اطلاع مجمع عمومی صاحبان سهام رسانیده تمدید مدت ماموریت خود را خواستار شوند.
سوالی که در این خصوص مطرح گردید اگر در جریان دادرسی شرکت خوانده منحل شود، دادرسی چه وضعی پیدا می کند؟ آیا انحلال شرکت به منزله فوت شخص حقوقی است؟
نظر اکثریت: انحلال شرکت به منزله فوت شخص حقوقی نیست.
زیرا ماده ۲۰۸ قانون تجارت تصریح دارد پس از انحلال شرکت مادام که امر تصفیه خاتمه نیافته شخصیت حقوقی شرکت به قوت خود باقی است.
نظر اقلیت: انحلال شرکت به منزله فوت شخص حقوقی تلقی می شود.
برخی از انواع شرکت های تجارتی در حوزه نظارتی دستگاه های مختلف می باشد که هر گونه اقدام از جمله انحلال را منوط به کسب تکلیف یا مجوز از مرجع خاص دانسته که می توان به ثبت انحلال صندوق های قرض الحسنه و تعاونی های اعتبار و شرکت های لیزینگ و صرافی هایی اشاره نمود که می بایستی از بانک مرکزی و یا تعاونی مجوزاخذ نمایند.
یکی دیگر از مشکلات حقوقی در حوزه پولی و بانکی، انحلال موسسات پولی و بانکی از جمله، صندوق‌های قرض الحسنه و تعاونی های اعتبار و ادغام در سایر بانک ها می باشد،به طوری که شرایط قانونی ادغام شرکت ها و همچنین ماده ۱۱۱ قانون مالیات های مستقیم و آیین نامه اجرایی آن رعایت نمی گردد.این در حالی است که از لحاظ حقوقی، موضوع انحلال با ادغام شرکت های متفاوت و این نوع اقدامات، موجب تضییع حقوق و تبعات مختلف منفی در جامعه خواهد شد.

مقالاتانحلال شرکتثبت علامت تجاری شرکتسازمان ثبت علائم تجاریشرکت تجاریلیست شرکت ها

نام شرکت باید حداقل از سه کلمه‌ی خاص یا به اصطلاح سه سیلاب تشکیل شده باشد و ترکیب مشابه آن‌ در اسم سایر شرکت های ثبت شده وجود نداشته باشد. اسم شرکت بهتر است با موضوع فعالیت شرکت همخوانی داشته باشد اسم برای ثبت شرکت باید معنی و ریشه داشته باشد در تعیین اسم شرکت باید نهایت دقت شود تا مورد تایید کارشناس واقع شود برای انتخاب نمونه اسم برای شرکت خود با کارشناسان موسسه ثبت تماس بگیرید و انتخاب نمونه اسم برای شرکت به روش کاملا کارشناسی شده انتخاب میگردد.

خدمات مشاورین ما به شما
در صورت نیاز به انتخاب نمونه اسم برای شرکت و تعیین نام شرکت. برای تعیین نام شرکت باید در ابتدا نام شرکت را انتخاب نموده و پس از تنظیم کلیه اوراق ثبت شرکت ، ثبت سامانه ای شرکت در اداره ثبت شرکتها را انجام دهیم. پس از ثبت نام شرکت در سامانه ثبت شرکتها، کارشناسان تعیین نام شرکت در اداره، نام های پیشنهادی شرکت را بررسی نموده و در صورت نداشتن تشابه نام شرکت را مشخص می نمایند.

ویژگی های نام شرکت
سری اول ویژگی های نام شرکت ها
اسم باید فارسی و معنادار باشند و در فرهنگ لغت دهخدا و عمید نیز موجود باشند.
اسم نباید اختصاری و مخفف باشد،یعنی از حروف اول چند کلمه و یا ترکیبی از چند حرف استفاده نشود
استفاده از حروف و کلمه‌های ربطی (مانند: و – از – با) در نام شرکت ایجاد مشکل میکند.
باید از اعداد به صورت نوشتاری استفاده شود.
اسامی انتخابی باید دارای معنی در فرهنگ دهخدا باشد برای مثال کلماتی مانند سپنتا ،کاسپین ،سپهر
برخی اسامی در فرهنگ دهخدا معنا دار هستند اما قابلیت ثبت ندارند مانند اسم برنیس ،رویال،پرشین
از طرفی دیگر کلماتی مانند ایران اصل قابلیت ثبت در نام شرکت را ندارند
سری دوم ویژگی های نام شرکت ها
اسامی بیگانه شامل تکنیک ،کو، تل قابل ثبت نیستند.
نام محل دراسم شرکت در صورتی مورد تائید اداره ثبت قرار میگیرد که شرکت حاضر در همان حوزه ثبتی به ثبت برسد.
باید افزود که کلماتی مانند بازرگانی-خدماتی-مهندسی گروه جز سیلاب خاص برای صورت عدد)قابلیت ثبت در نام شرکت ندارند مگر اینکه به صورت حروف قید گردند.
اسم پترو را نمی توان در اول نام شرکت و اسم مهر در آخر اسم شرکت دیگر نمی توان قید کرد.
برای انتخاب نام شرکت مناسب می توانید از اسامی خاص با تعداد بالا به طور مثال آراد ،آریا و سپهر استفاده کنید.
باید مطابق با شئونات جمهوری اسلامی ایران باشد.
سری سوم ویژگی های نام شرکت ها
از عناوین ایثارگران و شاهد و امثالهم که انحصاراً تحت نظارت سازمان محترم بنیاد شهید و امورایثارگران می باشد، استفاده نشود.
ازعنوان های شعرا، دانشمندان و کاشفان درعصر حاضر استفاده نشود.
عدم استفاده از حرف اول بعضی از کلمات مثل : پی وی سی و…
ترکیب ۲ کلمه فارسی نباید تداعی کننده یک واژه بیگانه باشد.
اسامی ای که انتخاب می شوند خلاف نظم عمومی و اخلاق حسنه و اصول اعتقادی و مذهبی نباشند.
استفاده از کلماتی از قبیل بنیاد، انجمن، کانون، تشکل، بانک، بهزیستی، بهداشت، گمرک، ارشاد، تبلیغ، تبلیغات، فرهنگی، هنری، صندوق قرض الحسنه، لیزینگ و غیره در نام شرکت یا موسسه مستلزم اخذ مجوز از مراجع ذیصلاح است.
استفاده از کلماتی از قبیل ایران، کشور، ملی، ملت و امثال آن در نامهای پیشنهادی به دلیل جلوگیری از سوء استفاده های احتمالی پذیرفته نمی شود.
سری چهارم ویژگی های نام شرکت ها
پیشنهاد اسامی و اتخاذ عناوینی که اختصاص به تشکیلات دولتی و کشوری دارد، پذیرفته نخواهد شد.
استفاده از اسامی ائمه و نامهای متبرکه در موسسات خیریه، فرهنگی و شرکتهای خدمات زیارتی پس از اخذ مجوز و در صورت رعایت سایر موارد ممکن می باشد.
در ثبت شرکت های کنسرسیوم و جوینت ونچر که مشارکت دو یا چند شرکت ایرانی و خارجی هستند، می توان از نام کامل شرکت خارجی یا قسمتی از نام شرکت خارجی به همراه نامی فارسی با ارائه مدارک شرکت خارجی و ترجمه رسمی اوراق آن استفاده نمود.
نامهای تائید شده قابل انتقال به غیر نمی باشد، حتی با تنظیم سند رسمی.
جهت ثبت شرکت های تعاونی، ابتدا باید موافقت با نام پیشنهادی از طریق وزارت تعاون طی تقدیم نامه ای جداگانه درخواست گردد.
نام محل و مناطق گوناگون ایران در نام شرکت در صورتی مورد تایید اداره ثبت شرکت ها قرار میگیرد که شرکت مذکور در همان منطقه و محل به ثبت برسد.
استفاده از کلمه‌های زیر در اسم شرکت مجاز نمی‌باشد و یا برای استفاده نیازمند مجوز از مراجع خاصی هستند.
ملی، ایران، ملت، کشور، انتظام، نظام، نفت، پتروشیمی، دادگستر، بنیاد، سازمان، مرکز، بهزیست، بانک، بسیج، جهاد، آسانسور، آژانس، ایثار، ایثارگران، شاهد، شهید، آزاده، جانبازان، تکنو، فامیلی، فیلتر، نیک، باور، میکروبرد، تست، استار، تک، مدرن، پیک، امنیت، کارواش، فانتزی، شهروند، اقتصاد، میهن، جوانان، ایمان، دکوراسیون، هدف، سپاه، تکنیک، دیتا، تک نو، تکنولوژی، اورست، مونتاژ، ونوس، دفتر، ایتال، بیو، کنترل،‌متریک، مترلژی.

مهلت اعتبار نام شرکت تایید شده چقدر است؟
مهلت اعتبار نام های تایید شده اشخاص حقوقی که منجر به ثبت شرکت و انتشار آگهی رسمی ثبت شرکت می شوند نامحدود است اما در صورتیکه نام تایید شده شخص حقوقی در شرف تاسیس یا تغییر منجر به ثبت و انتشار اگهی نگردد، صرفا «سه ماه از تاریخ تایید نام» اعتبار دارد. این مدت برای شرکتهای سهامی عام «شش ماه از تاریخ تشکیل مجمع عمومی موسس» می باشد.

آیا می توان به رد نام شرکت اعتراض کرد؟
در صورتی که متقاضی به نتیجه کارشناسی نام، اعتراض داشته باشد باید مراتب اعتراض خود را با ذکر دلایل در قالب فرم اعتراض، به مرجع ثبت شرکتهای بررسی کننده نام اعلام نماید تا کارشناسی مجدد صورت پذیرد.

در صورتی که در کارشناسی تعیین نام مرحله دوم نیز نام پیشنهادی رد شود، متقاضی می تواند با تکمیل فرم مربوط، مراتب اعتراض خود را با ذکر دلایل به اداره کل ثبت شرکتها و موسسات غیر تجاری اعلام نماید.

نظریه مسئول تعیین نام اداره کل ثبت شرکتها و موسسات غیر تجاری که معمولا با استعلام از فرهنگستان زبان و ادب فارسی اعلام نظر می نماید، نظر و تصمیم نهایی محسوب می شود.

انتخاب نام چهار سیلابی
در بسیاری از مواقع به دلیل انتخاب اسم های شرکت به صورت عمومی، مجبور به اضافه نمودن یک سیلاب دیگر برای اسم شرکت سه سیلابی یا اسم سه حرفی خود خواهید بود. در این حالت انتخاب اسم چهار سیلابی بواسطه انتخاب سه سیلاب به همراه یک اسم غیر خاص انجام میشود.

موسسات حقوقی زیر مجموعه ی موسسات غیر تجاری می باشند. مقصود از تشکیلات و موسسات غیر تجاری کلیه تشکیلات و موسساتی است که برای مقاصد غیر تجاری از قبیل امور علمی یا امور خیریه و امثال آن تشکیل می شود اعم از آنکه موسسین و تشکیل دهندگان قصد انتفاع داشته یا نداشته باشند. بنابراین،ارائه خدمات علمی و آموزشی و خدمات شهری و ارائه کمک های انسانی در قالب شخصیت حقوقی متصور می باشد.

خدمات ثبت در زمینه ثبت موسسه حقوقی
موسسه ثبت بدون نیاز به حضور شما و به صورت وکالتی با هزینه بسیار پایین صفر تا صد مراحل ثبت این موسسات را برای شما انجام می دهد و در نهایت در صورت نیاز به خدمات دیگر از جمله ثبت تغییرات ، مشاوره و امور حقوقی دیگر تا انتهای کار از حقوق شما دفاع می کند. ثبت تغییرات موسسه برای در هنگام ثبت لزومی ندارد و فقط در مواردی که مشتری درخواست کند انجام می شود ، بذای اطلاعات بیشتر به بخش ثبت تغییرات مراجعه فرمایید.

شرایط ثبت موسسه حقوقی
موسسه حقوقی شخصیتی است حقوقی که منحصراَ توسط سه یا چند وکیل دادگستری تحت هر نام و عنوان به منظور انجام وکالت و مشاوره و بطور کلی امور حقوقی،طبق مقررات قانونی ثبت و آیین نامه ی مذکور ثبت و اداره می شود.بنابراین ، اعضاء موسسه باید همواره دارای شرایط ذیل باشند:

الف) تمدید مستمر پروانه وکالت
ب) نداشتن سابقه محکومیت کیفری و محکومیت انتظامی از درجه 4 به بالا
ج) عدم اشتهار به فساد و اعمال منافی با شغل و شئونات وکالت
د) نداشتن دفتر وکالت و عضویت در موسسات مشابه دیگر
چنانچه هر یکی از اعضا موسسه یکی از شرایط مندرج در این ماده را فاقد گردد از عضویت محروم و منعزل خواهد شد.در صورتیکه با خروج عضو منعزل تعداد اعضا از حد نصاب مقرر کمتر شود اعضا با باقیمانده موسسه مکلفند ظرف مدت سی روز ضمن اعلام مراتب محرومیت عضو به کانون نسبت به جایگزینی عضو جدید واجد شرایط با نظارت و تایید کانون وکلا اقدام نمایند.

شرکت ها و موسسات دانش بنیان شرکت یا موسسه خصوصی یا تعاونی است که به منظور هم افزایی علم و ثروت ، توسعه اقتصاد دانش محور ، تحقق اهداف علمی و اقتصادی که شامل گسترش و کاربرد اختراع و نوآوری هستند و همین طور تجاری سازی نتایج تحقیق و توسعه شامل طراحی و تولید کالا و خدمات در حوزه فناوری های برتر و با ارزش افزوده فراوان به ویژه در تولید نرم افزارهای مربوط تشکیل می شود.
این دسته از شرکت ها اهداف متعددی نظیر تجاری سازی یافته های علمی ، ایجاد زمینه برای به کارگیری بنیه علمی دانشگاه ها و واحدهای پژوهشی و اعضای هیئت علمی دانشگاه ها در سطح جامعه ، تحول در دست یافته های اجتماعی با حضور شخصیت های علمی در این عرصه و همچنین ترغیب جامعه دانشگاهی و شخصیت های علمی برای شرکت در فعالیت در جهت رفع نیاز جامعه و امکان ایجاد و افزایش درآمد برای شخصیت های علمی و اعضای محترم هیات علمی دانشگاه ها را دنبال می کنند.
شرکت های دانش بنیان خود به دو گروه تقسیم می شوند :
1- شرکت هایی که فقط اعضای هیات علمی مالک آن هستند.
در صورتی که سهام دانشگاه کمتر از 50 درصد باشد ، شرکت دانش بنیان شرکتی خصوصی است که باید تابع قانون تجارت باشد و در اداره ثبت شرکت ها ثبت شود.
2- شرکت هایی که دانشگاه ها نیز در آن مالکیت دارند.
در صورتی که سهام ئانشگاه 50 درصد یا بیشتر باشد ، شرکت دانش بنیان شرکتی دولتی است.

زمینه فعالیت شرکت های دانش بنیان
– انجام پژوهش های کاربردی و توسعه ای
– انجام خدمات ورود کارها به بازار بین الملل و خدمات جهانی کردن آن ها
– انجام خدمات توسعه فن آوری
– تولید محصولات با فن آوری نوین ( توسعه فن آوری )
– ارائه خدمات تخصصی و مشاوره ای

شرایط شرکت‌های دانش بنیان
مطابق دستورالعمل اداره مالکیت حداقل 2/3 از اعضای مدیریت شرکت های دانش بنیان می بایستی حداقل 2 مورد از شرایط زیر را احراز کنند:
1. حداقل دارای مدرک کارشناسی باشند.
2. حداقل 3 سال سابقه فعالیت کاری یا علمی در حوزه فعالیت شرکت یا سابقه مدیریت داشته باشد.
3. دارای حداقل یک اختراع ثبت شده ارزیابی شده داخلی یا یک اختراع بین المللی مرتبط با حوزه مربوط با شرکت باشد.
نیز حداقل نیمی از درآمد شرکت در یکسال فعالیت شرکت ناشی از فروش فناوری کالا و یا خدمات دانش بنیان از طریق قرارداد بوده و شرکتهایی که در تولید پایلوت موفق باشند و استانداردهای لازم را از مراجع ذی صلاح داخلی یا بین المللی کسب کرده باشند و دارای بازار مطمئن و یا اعلام نیاز معتبر همراه با قرارداد تولید کالا باشند از این شرط مستثنی خواهند بود.
همچنین سابقه بیمه پرداختی برای حداقل 3 نفر از کارکنان تمام وقت شرکت حداقل 6 ماه باشد و پرونده شرکتهایی که در عمل به تعهدات خود دارای سابقه سوء هستند نمی توانند از تسهیلات شرکت های دانش بنیان استفاده نمایند.

شرایط اختصاصی شرکت های دانش بنیان نوپا
1. حداقل یکسال از تاریخ ثبت شرکت گذشته باشد
2. حداقل 2/3 اعضای هیئت مدیره شرکت ها دارای 2 شرط از 3 شرط اشاره شده در قسمت فوق باشند.
3. شرکت دارای معادل 2 نفر نیروی انسانی تمام وقت باشد.
4. تولید کننده کالاهای دانش بنیان مطابق فهرست کالاهای دانش بنیان مصوب کارگروه ارزیابی و تشخیص صلاحیت شرکت های دانش بنیان باشند.
5. دارای عملکرد تحقیق و توسعه باشد و شرکتهای نوپا و شرکت هایی که از ثبت آنها کمتر از 5 سال گذشته نیاز به محصول آزمایشگاهی و پایلوت دارد و اگر بیش از 5 سال باشد لازم است محصول به تولید رسیده و جهت ثبت محصول نیاز به اظهار نامه مالیاتی است که بیش از 50 درصد درآمد مربوط به تولید کالای دانش بنیان باشد و مدارک فروش محصول را ارائه و 3 نفر پرسنل بیمه شده داشته باشند.

مدارک مورد نیاز جهت ثبت شرکت دانش بنیان
1- رزومه یا کاتالوگ شرکت
2- آخرین اظهارنامه مالیاتی ارسال شده به سازمان امور مالیاتی کشور
3- تصویر اساسنامه شرکت
4- تصویر آگهی روزنامه رسمی شرکت
5- تصویر اظهارنامه یا شرکتنامه شرکت دانش بنیان
6- تصویر شناسنامه و کارت ملی اعضاء هیات مدیره شرکت
7- تصوبر مدارک تحصیلی اعضا و موسسین
8- آخرین لیست بیمه شرکت و خلاصه وضعیت حقوق دستمزد و مزایا
9- مجوزهای شرکت ( مجوز تاسیس ، پروانه بهره برداری )

مراحل ثبت شرکت دانش بنیان
جهت ثبت شرکت دانش بنیان طی مراحل ذیل الزامی است :
1. ثبت شرکت با موسسه حقوقی یا تعاونی
بدین منظور متقاضیان می بایست ابتدا به صورت حقوقی شرکت یا موسسه ای را در اداره ثبت شرکت ها به ثبت برسانند و بعد از اخذ شناسه ملی شرکت نسبت به ثبت نام شرکت در سامانه شرکت های دانش بنیان جهت ارزیابی اقدام نمایند. لازم به توضیح است متقاضیان می توانند با مراجعه به سامانه شناسه ملی اشخاص حقوقی کشور به نشانی و با جستجوی نام شرکت یا موسسه ، شناسه ملی اشخاص حقوقی را دریافت و در سامانه وارد نمایند.
2. مراجعه به سامانه
پس از مراجعه به سامانه دانش بنیان، نسبت به تکمیل اطلاعات و بارگذاری مدارک خواسته شده در سایت اقدام نمایید.
3. معرفی شرکت دانش بنیان به صندوق نوآوری و شکوفایی
پس از ثبت درخواست در سامانه ، اطلاعات وارد شده توسط دبیرخانه کارگروه به کارگزاران مربوطه فرستاده می شود تا مورد ارزیابی قرار گیرند . شایان ذکر است، شركت‌هاي متقاضي بايد علاوه بر كسب شرايط ذكر شده در شاخص‌هاي عمومي (شامل كسب حداقل درآمد ذكر شده ناشي از فروش فناوري، كالا /خدمات دانش‌بنيان ، نیروی انسانی و سابقه بيمه كاركنان)، كليه شرايط مشخص‌ شده در شاخص‌هاي اختصاصي آيين‌نامه تشخیص شرکت ها و موسسات دانش بنیان، را نيز احراز نمايند.
پس از بررسی اطلاعات، در صورت تایید، شرکت دانش بنیان به صندوق نوآوری و شکوفایی معرفی می شوند تا طرح خود را به آن صندوق ارائه نموده و از تسهیلات مربوطه با توجه به اساسنامه صندوق استفاده نمایند.برخی از این تسهیلات عبارت است از ارائه وام و تسهیلات قرض الحسنه و وام کم بهره دانش بنیان
نکته : با توجه به لزوم حمایت از شرکت های دانش بنیان، همه هزینه های ارزیابی شرکت های دانش بنیان از سوی معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری تامین می شود و شرکت های متقاضی هیچ هزینه ای را به کارگزاران ارزیابی پرداخت نمی کنند.
4. تکمیل پرسشنامه از طریق سایت صندوق نوآوری و شکوفایی
پس از دریافت نامه از طرف صندوق ، می بایست از طریق سایت صندوق نوآوری و شکوفایی، نسبت به تکمیل پرسشنامه ها در بخش ” خدمات صندوق به شرکت های دانش بنیان” اقدام نمایید.

شرکت های تجاری به موجب ماده 20 قانون تجارت بر هفت قسم به شرح ذیل طبقه بندی شده اند.
1- شرکت های سهامی ( عام و خاص )
2- شرکت های با مسئولیت محدود
3- شرکت های تضامنی
4- شرکت های نسبی
5- شرکت های مختلط سهامی
6- شرکت های مختلط غیر سهامی
7- شرکت های تعاونی
مطالعه شرکت های تجاری از جهات مختلف مفید می نماید. چرا که ابزار و سرمایه مجموعه های صنعتی و تجاری به آن ها تعلق دارد. با توجه به اینکه شرکت ها را به انواع مختلف تقسیم نموده اند، لازم دانستیم به مناسبت موضوع در رابطه با شرکا، سرمایه و میزان مسئولیت شرکا در انواع شرکت های تجاری توضیحانی ارائه نماییم. پرواضح است که متقاضیان محترم ثبت شرکت، می بایست آن ها را مورد مداقه قرار دهند.
یادآوری می گردد که :
1- کلیه ی اشخاص حقیقی و حقوقی اعم از ایرانی و خارجی می توانند در ایران شرکت ثبت نمایند.
2- اشخاص خارجی می توانند بدون شریک ایرانی به صورت مالکیت 100% در ایران شرکت ثبت نمایند.
3- تمامی افراد با هر نسبت خانوادگی و فامیلی می توانند در شرکت افراد با هر نسبت خانوادگی و فامیلی عضو بوده و سهامدار باشند. لیکن، قانونگذار در ماده 147 به عنوان اقدامات تامینی در شرکت های سهامی عام و خاص، اشخاص ذیل را از انتخاب شدن به سمت بازرس منع نموده است :
اشخاص مذکور در ماده 111 ( ل.ا.ق.ت)؛ مدیران و مدیر عامل شرکت؛ اقرباء سببی و نسبی مدیران و مدیر عامل تا درجه سوم از طبقه اول و دوم؛ هر کس که خود یا همسرش از اشخاص مذکور در بند 2 موظفاً حقوق دریافت می دارد.
لذا ، بازرسین نباید با اعضاء هیات مدیره دارای نسبت فامیلی بوده و از اقوام ایشان باشند.
4- اگر فردی دارای سوپیشینه باشد مانعی برای ثبت شرکت نیست اما این فرد نمی تواند هیات مدیره ، مدیر عامل یا بازرس باشد.

شرکا در انواع شرکت های تجاری
در قوانین ایران، حداقل تعداد شرکا 2 نفر است . از آنجا که یک شخص نمی تواند به تنهایی شرکت تشکیل دهد بنابراین تاسیس شرکت مستلزم شراکت دو یا چند شریک می باشد. لیکن قانون محدودیتی برای سقف تعداد شرکاء تعیین نکرده است.
شرکا باید از صلاحیت و اهلیت لازم برخوردار باشند. سن قانونی (18 سال تمام) و برخورداری از سلامت عقل ، مبین صلاحیت و اهلیت است. بنابراین افرادیکه از نظر سن و عقل ( قوه دماغی ) به درجه بلوغ نرسیده باشند فاقد صلاحیت لازم برای عقد قرارداد می باشند. از آنجا که انعقاد قرارداد با افراد صغیر، محجور یا مجنون فاقد وجاهت قانونی است لذا در رابطه با افراد موصوف عقد قرارداد صرفاَ از طریق ولی یا قیم آن ها امکان پذیر خواهد بود.
تعداد شرکا در هر یک از شرکت های تجاری به شرح ذیل می باشد:
حداقل 2 شریک در ( شرکت تضامنی، شرکت نسبی، شرکت با مسئولیت محدود، شرکت مختلط غیر سهامی )
حداقل 3 شریک در ( شرکت سهامی خاص ، شرکت مختلط سهامی )
حداقل 5 شریک ( در شرکت سهامی عام )
حداقل 7 شریک ( در شرکت تعاونی تولید و مصرف )

حداقل سرمایه در شرکت های تجاری
تامین سرمایه مورد نیاز شرکت که در قالب آورده نقدی و غیر نقدی شرکاء ( سهامداران ) محقق می گردد نیز از جمله شروط لازم برای ایجاد شرکت است.
حداقل سرمایه در انواع شرکت های تجاری به قرارذیل می باشد :
حداقل سرمایه در شرکت سهامی عام : 500.000 تومان ؛
حداقل سرمایه در شرکت سهامی خاص : 100.000 تومان ؛
حداقل سرمایه در شرکت با مسئولیت محدود: 100.000 تومان ؛
حداقل سرمایه در شرکت تضامنی : محدودیت ندارد ؛
حداقل سرمایه در شرکت نسبی : محدودیت ندارد ؛
حداقل سرمایه در شرکت مختلط سهامی : محدودیت ندارد ؛
حداقل سرمایه در شرکت مختلط غیرسهامی : محدودیت ندارد ؛
حداقل سرمایه در شرکت تعاونی : محدودیت ندارد.

مسئولیت شرکا در انواع شرکت های تجاری
شرکت سهامی عام «به میزان مبلغ اسمی سهام هر شریک»
شرکت سهامی خاص «به میزان مبلغ اسمی سهام هر شریک»
شرکت با مسئولیت محدود «به میزان سهم الشرکه هر شریک»
شرکت تضامنی « نامحدود است و هر شریک مسوولیت کامل دارد»
شرکت نسبی «به نسبت سهم الشرکه هر شریک»
شرکت مختلط سهامی «شرکای ضامن:نامحدود.شرکای سهامی:به میزان مبلغ اسمی هر شریک»
شرکت مختلط غیر سهامی «شرکای ضامن: نامحدود. شرکای غیر سهامی: به میزان سهم الشرکه»
شرکت تعاونی «در صورت سهامی بودن به میزان مبلغ اسمی هر سهامدار. در غیر سهامی: با توجه به تراضی شرکا در اساسنامه»

قانون تجارت ایران در ماده 20 شرکت های تجاری را به هفت نوع به شرح ذیل احصاء کرده است:
( شرکت های سهامی ، با مسئولیت محدود ، تضامنی ، نسبی ، تعاونی، مختلط سهامی ، مختلط غیر سهامی )
از میان شرکت های هفت گانه ی تجاری، ثبت شرکت سهامی خاص و با مسئولیت محدود ، پرکاربردترین و رایج ترین نوع ثبت در اداره ثبت شرکت ها می باشد. به همین دلیل ، ممکن است این سوال مطرح شود که چه تفاوت ها و شباهت هایی در شرکت با مسئولیت محدود و سهامی خاص وجود دارد ؟
جهت روشن شدن مطلب، ضمن توضیح مختصری راجع به شرکت با مسئولیت محدود و سهامی خاص ، به بررسی تفاوت ها و شباهت های میان آنان می پردازیم.

شرکت سهامی خاص
شرکت سهامی خاص شرکتی می باشد که بر خلاف شرکت سهامی عام تمام سرمایه ان منحصرا به وسیله موسسین تامین میشود و همچنین به دلیل داشتن شرکاء کمتر مانند شرکت های سهامی عام دارای تشریفات تاسیس طولانی نمی باشد.
در شرکت سهامی خاص مجمع عمومی وجود ندارد و همانگونه که اشاره شد تعداد شرکای آن کمتر از شرکت عام می باشد .در این نوع شرکت سهامی نیازی به صدور و اعلامیه پذیره نویسی نیز نمی باشد.
از مهمترین خصوصیات شرکت سهامی خاص می توان بدین موارد اشاره نمود:
1- سرمایه شرکت به هنگام تاسیس نباید کمتر از یک میلیون ریال باشد
2- تعداد مدیران حداقل 3 نفر باشند
3- تعداد سهامداران 3 نفر باشند
4- در شرکت سهامی خاص اوراق قرضه قابل انتشار نیست
5- سهام شرکت قابل معامله در بازار بورس نمی باشد و نقل و انتقال سهام شرکت مشروط به موافقت مدیران یا مجامع عمومی صاحبان سهام است ضمنا این شرکت نمی تواند مبادرت به صدور اوراق قرضه نماید
6-در شرکت سهامی خاص مسئولیت هر یک از صاحبان سهام محدود به مبلغ اسمی سهام ان ها است تمام سرمایه ان باید به وسیله موسسین تامین گردد.

شرکت با مسئولیت محدود
شرکت با مسئولیت محدود ، شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجاری تشکیل شده و هر یک از شرکاء بدون اینکه سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد ، فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت مسئول قروض و تعهدات شرکت.( ماده 94 ق.ت )
ویژگی های شرکت با مسئولیت محدود :
1- حداقل تعداد شرکا در شرکت با مسئولیت محدود دو نفر خواهد بود. ( م 94 ق. ت )
2- سعی شود در نام شرکت از نام شرکا استفاده نشود. اسم شریکی که در نام شرکت قید شود. حکم شریک ضامن در شرکت تضامنی را داشته و در بدو امر مسئول پرداخت کلیه قروض و تعهدات شرکت خواهد بود . ( م 95 ق. ت)
3- شرکت با مسئولیت محدود وقتی تشکیل می شود که تمام سرمایه نقدی و سهم الشرکه غیر نقدی نیز تقویم و تسلیم شده باشد و مدیر عامل اقرار به دریافت کلیه سرمایه نقدی سهم الشرکه غیر نقدی ، نماید و هر شرکت که بر خلاف این ماده تشکیل شود ، باطل و از درجه اعتبار ساقط است. ( م 96 ق. ت)
4- در شرکت نامه باید صراحتاَ قید شده باشد که سهم الشرکه غیر نقدی هر کدام به چه میزان تقویم شده است و هر شرکت که بر خلاف این ماده تشکیل شود ، باطل و از درجه اعتبار ساقط است. ( م 97 ق. ت)
5- کلیه شرکا نسبت به قیمتی که در حین تشکیل برای سهم الشرکه های غیر نقدی معین شده در مقابل اشخاص ثالث مسئولیت تضامنی دارند . ( م 98 ق. ت)
6- سهم الشرکه شرکا نمی تواند به شکل اوراق تجارتی قابل انتقال اعم از با اسم و بی اسم و غیره درآیند و سهم الشرکه را نمی توان منتقل به غیر نمود ، مگر با رضایت عده ای از شرکا که لااقل سه ربع سرمایه متعلق به آن ها بوده و اکثریت عددی نیز داشته باشند. ( م 102 ق. ت)
7- انتقال سهم الشرکه به موجب سند رسمی خواهد بود. ( م 103 ق. ت)
8- شرکت به وسیله یک یا چند نفر مدیر که به صورت موظف یا غیر موظف از بین شرکا یا از خارج برای مدت محدود یا نامحدود معین می شوند اداره می گردد. ( م 104 ق. ت)
9- مدیران شرکت کلیه اختیارات لازم را برای نمایندگی و اداره شرکت خواهند داشت ، مگر اینکه در اساسنامه غیر این ترتیب مقرر شده باشد. ( م 105 ق. ت )
10- تصمیمات راجع به شرکت باید به اکثریت لااقل نصف سرمایه اتخاذ شود و اگر در دفعه اول این اکثریت حاصل نشد ، باید تمام شرکاء مجدداَ دعوت شوند و در این صورت تصمیمات به اکثریت عددی شرکاء اتخاذ می شود. اگر چه اکثریت مزبور دارای نصف سرمایه نباشد ، اساسنامه شرکت می تواند ترتیب دیگری برای حد نصاب مجامع مقرر دارد . ( م 106 ق. ت)
11- هر یک از شرکاء به نسبت سهمی که در شرکت دارد ، در مجامع دارای رای خواهد بود. اساسنامه شرکت می تواند ترتیب دیگری مقرر نماید . ( م 107 ق. ت )

شباهت شرکت سهامی خاص و شرکت با مسئولیت محدود
1- در هر دو شرکت حداقل سرمایه یک میلیون ریال است.
2- افزایش سرمایه در شرکت سهامی خاص و شرکت با مسئولیت محدود اختیاری است.
3- حق رای در شرکت سهامی خاص به تعداد سهام در شرکت با مسئولیت محدود به نسبت سرمایه خواهد بود.

تفاوت شرکت سهامی خاص و شرکت با مسئولیت محدود
1- شرکت با مسوولیت محدود،برای امور تجارتی تشکیل می شود و موضوع آن نمی تواند امور غیرتجارتی باشد.ولی شرکت سهامی خاص می تواند موضوع خود را امور غیرتجارتی قرار دهد.
2- تشکیل شرکت با مسوولیت محدود با دو نفر شریک ممکن است لیکن برای تشکیل شرکت سهامی خاص،دست کم وجود سه نفر سهامدار لازم می باشد.
3- در شرکت سهامی خاص حداقل 35% سرمایه باید نقداَ در یکی از شعب بانک ها تودیع و گواهی مربوطه ارائه و 65% در تعهد سهامداران باشد. در شرکت با مسئولیت محدود با کل سرمایه تحویل مدیر عامل شرکت شده و مدیر عامل اقرار به دریافت نماید و ارائه گواهی بانکی دال بر انجام این امر ضرورت ندارد.
4- سرمایه در شرکت سهامی خاص به سهام تقسیم و مسئولیت صاحبان سهام محدود به مبلغ اسمی سهام آن ها است. سرمایه در شرکت با مسئولیت محدود به سهام یا قطعات سهام تقسیم نمی شود و شرکا فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت، مسئول قروض و تعهدات می باشند.
5- در شرکت با مسوولیت محدود،سهم الشرکه نباید به شکل اوراق تجارتی درآید.ولی در شرکت سهامی خاص،سهام باید به شکل اوراق تجارتی متحدالشکل و چاپی باشد.
6- مدیران در شرکت سهامی خاص الزاماَ بایستی سهامدار بوده یا تعداد سهام وثیقه مقرر در اساسنامه را تهیه و به صندوق شرکت بسپارند. مدیران در شرکت با مسئولیت محدود به صورت موظف یا غیرموظف که از بین شرکا یا از خارج انتخاب می شوند، انجام وظیفه خواهند نمود.
7- مدت مدیریت در شرکت سهامی خاص حداکثر دو سال می باشد که قابل تمدید است. در شرکت با مسئولیت محدود مدیران شرکت برای مدت نامحدود تنتخاب می شوند و همچنین مخیر خواهند بود که مدتی برای مدیران در اساسنامه مقرر دارند.
8- تقویم سهم الشرکه غیرنقدی در شرکت با مسئولیت محدود توسط شرکا صورت می گیرد. شرکا در این خصوص دارای مسئولیت می باشند. تقویم آورده غیرنقدی در شرکت سهامی خاص با کارشناس دادگستری خواهد بود.
9- حق رای در شرکت سهامی خاص به تعداد سهام و در شرکت با مسئولیت محدود به نسبت سرمایه خواهد بود.
10- تقسیم سود در شرکت سهامی خاص به نسبت تعداد سهام و در شرکت با مسئولیت محدود می توانند در اساسنامه ترتیب دیگری برای تقسیم سود مقرر دارند.
11- شرایط احراز حد نصاب در مجامع عمومی در شرکت سهامی خاص سهل تر و در شرکت با مسئولیت محدود با توجه به نوع شرکت مشکل تر است.
12- مجمع عمومی در شرکت سهامی خاص توسط هیات رئیسه ای مرکب از یک نفر رئیس و دو نفر ناظر و یک نفر منشی که از بین سهامداران انتخاب می شوند اداره می گردد. در شرکت با مسئولیت محدود اداره مجامع عمومی شرکت توسط هیات نظار خواهد بود که تعداد شرکای آن از 12 نفر بیشتر باشد.
13- در شرکت سهامی خاص و با مسئولیت محدود شرکت در افزایش سرمایه اختیاری است.
14- در شرکت با مسوولیت محدود،در صورتی که به واسطه ضررهای وارده، نصف سرمایه شرکت از بین برود ویکی از شرکاء از دادگاه تقاضای انحلال شرکت بنماید و دادگاه دلایل او را موجه بداند و سایر شرکاء حاضر نباشند سهمی را که در صورت انحلال شرکت،به او تعلق می گیرد،به وی پرداخته و او را از شرکت خارج کنند،حکم انحلال شرکت از طرف دادگاه صادر خواهد شد.در شرکت سهامی خاص، اگر بر اثر زیان های وارده حداقل نصف سرمایه شرکت از بین برود،هیات مدیره مکلف است بلافاصله مجمع عمومی فوق العاده شرکت را دعوت نماید تا موضوع انحلال یا بقای شرکت مورد شور و رای واقع شود.هر گاه مجمع مزبور رای به انحلال شرکت ندهد باید در همان جلسه و با رعایت مبلغ حداقل سرمایه شرکت سهامی خاص یعنی یک میلیون ریال،سرمایه شرکت را به مبلغ سرمایه موجود کاهش دهد.در صورتی که هیات مدیره مجمع عمومی فوق العاده را دعوت نکند یا مجمعی که دعوت می شود نتواند مطابق مقررات منعقد گردد،دادگاه به درخواست هر ذی نفع،حکم انحلال شرکت سهامی خاص را صادر خواهد کرد.
سوالات خود را از ما بپرسید.

تغییر در لغت به معنای دگرگون کردن، چیزی را به شکل و حالت دیگر درآوردن و در اصطلاح شرکت های تجاری هرگونه دگرگونی در شرکت است که می بایست با رعایت مقررات خاص به اداره ثبت شرکت ها اعلام گردد و مورد قبول اداره ثبت شرکت ها قرار گیرد.
برای به ثبت رساندن تغییرات شرکت نیاز به تنظیم صورتجلسه است که ذیل آن می بایست به امضای اعضای شرکت رسیده باشد. صورتجلسات باید متناسب با نوع شرکت انتخاب شود.شرکت هایی که با مجوز به ثبت رسیده اند برای تغییرات شرکت خود باید از نهادهای مختلف گروهی مجوز گرفته و صورتجلسه تغییرات را هم که به تایید مجوز درآمده همراه با اصل مدارک و مجوز به اداره ثبت شرکت ها تقدیم نمایند. متقاضیان می توانند با مراجعه نمودن به سامانه اداره ثبت شرکت ها صورتجلسه مربوط به تغییرات شرکتها و مؤسسات غیرتجاری را دریافت کنند.
اطلاعاتی که باید در اعلام درخواست ثبت تغییرات شرکت در سامانه مذکور وارد نمود عبارتند از:
_ اطلاعات مربوط به شرکت

وارد کردن شناسه ملی شرکت
وارد کردن شماره ثبت شرکت چنانچه شناسه ملی در اختیار نباشد.
مشخص کردن نوع شرکت ( سهامی خاص، شرکت با مسؤلیت محدود …)
_ اطلاعات مربوط به جلسه

تعیین نوع صورتجلسه که به عنوان مثال می تواند مجمع عمومی عادی یا مجمع عمومی فوق العاده باشد.
تعیین نصاب جلسه. مبنی براینکه جلسه با حضور تمام اعضای شرکت تشکیل شده یا با اکثریت اعضا
مشخصات متقاضی وارد گردد. ( نام، نام خانوادگی،شماره همراه متقاضی و ..)
تعیین سمت متقاضی مبنی بر اینکه اصیل است یا وکیل
وارد کردن تاریخ و ساعت شروع و پایان جلسه
تعیین تقدم و تأخر جلسات یک روز
مشخصات امضاء کننده دفتر و وارد کردن آدرس و کد پستی شرکت
_ اطلاعات مربوط به تصمیمات جلسه

وارد کردن تصمیمات اتخاذ شده در جلسه وانتخاب تصمیم از فهرست نوع تصمیم ( لازم به توضیح است چنانچه تصمیم جلسه در فهرست مورد نظر وجود نداشته باشد ممکن است که شما مجاز به اتخاذ چنین تصمیمی در این نوع جلسه نباشید).
_نام های درخواستی
چنانچه موضوع تغییر نام در جلسه مطرح شود باید اطلاعات این قسمت را تکمیل نمود.

بر اساس اولویت و ترتیب اسامی 5 نام را وارد می کنیم. (چنانچه اولویت بالاتر مورد قبول واقع گردد، به اولویت های بعدی اولویت داده نمی شود).
تعداد اسامی پیشنهادی نباید بیشتر از پنج اسم باشد.
به اولویتهای بالاتر ترتیب اثر داده می شود.
اسم مورد نظر را وارد می کنیم.
_ اطلاعات مربوط به اشخاص جلسه وسمت آنها

مشخص کردن اعضایی که در جلسه حضور دارند.
تعیین سمت شخص در جلسه
وارد کردن مشخصات کامل شخص. در صورت ایرانی بودن وارد کردن شماره ملی و در صورت ایرانی نبودن وارد کردن شماره گذرنامه
وارد کردن مشخصات شخص حقوقی ( نام، شناسه ملی، شماره ثبت)
_ اطلاعات مربوط به ارتباط اشخاص در جلسه

تعیین نماینده بودن یا وکیل بودن شخص در جلسه
در صورت نمایندگی، مشخص کردن نوع آن مبنی بر اینکه وکیل است ، وصی یا قیم
_ مدارک مورد نیاز برای تغییرات شرکت باید تأیید گردد.( در واقع با زدن تیک متقاضی تایید می نماید که مدارک مورد نیاز را مطالعه و نسبت به تهیه و تنظیم و ارائه آن ها اقدام می نماید ).
_ متن پیشنهادی رایانه را دریافت ویا متن صورتجلسه را تایپ نمود.
_ پذیرش نهایی صورتجلسه تغییرات
بعد از پذیرش اینترنتی از طریق سامانه و اخذ تأییدیه پذیرش، متقاضیان باید نسخه های اصلی صورتجلسات تنظیمی و ضمایم آنها را به همراه کپی شناسنامه و کارت ملی افراد حاضر در جلسه و وکالتنامه وکیل ، به اداره ثبت شرکت ها ارسال نمایند.

شرکت های خدماتی به شرکت هایی گفته می شود که در موضوع فعالیت شرکت ( بند ۲ اساسنامه ) ، موارد مربوط به ارائه خدمات قید شود. لذا حوزه اصلی فعالیت این شرکت ها ارائه ی خدمات می باشد.
در تعریف خدمات آمده است :
خدمات یا سرویس ها به هرگونه فعالیت یا مزیت گویند که از یک طرف به طرف دیگر ارائه می شود و ازوماَ نامحسوس است و مالکیت چیزی را به دنبال ندارد.
اصلی ترین خدمات شرکت های خدماتی شامل موارد ذیل می باشد :
حمل ونقل، امور آشپزخانه ورستوران، چاپ وتکثیر خدمات عمومی نظیر امور آبدارخانه و پیشخدمتی، تعمیر و نگهداری ساختمان و ماشین آلات، بهره برداری از تاسیسات، نگه داری وخدمات فضای سبز
• اخذ مجوزجهت ثبت شرکت خدماتی:
ثبت شرکت در موضوع فعالیت حمل و نقل و چاپ منوط به اخذ مجوز از مراجع ذیصلاح می باشد. توضیح آنکه ثبت شرکت حمل و نقل بار و حمل و نقل مسافر برون شهری، نیازمند اخذ مجوز از پایانه های باربری و مسافربری و موضوع فعالیت حمل و نقل مسافربری درون شهری مستلزم اخذ مجوز از اداره تاکسیرانی می باشد.
همچنین ثبت شرکت در زمینه چاپ منوط به اخذ مجوز از وزارت ارشاد و فرهنگ اسلامی می باشد. اما استفاده از کلمه تکثیر نیاز به مجوز خاصی ندارد.
شایان ذکر است جز موارد ذکر شده (ثبت شرکت چاپ و حمل نقل)، سایر موارد نیاز به مجوز خاصی ندارند.
• نام شرکت خدماتی:
در نام شرکت خدماتی می توان از واژه خدماتی استفاده نمود اما نکته حائز اهمیت این است که کلماتی از قبیل خدماتی و… شرحی بر موضوع فعالیت محسوب می شود و در بررسی نام یا نام های درخواستی به منظور رعایت عدم سابقه و تشابه، جزئی از نام محسوب نمی شود.
• ثبت شرکت خدماتی:
به موجب ماده 20 قانون تجارت، شرکت های تجاری هفت نوعند که عبارت است از: شرکت سهامی، شرکت با مسئولیت محدود، شرکت تضامنی، شرکت مختلط غیرسهامی، شرکت مختلط سهامی، شرکت نسبی، شرکت تعاونی تولید و مصرف
اشخاصی که قصد دارند در قالب شخص حقوقی تجارت کنند یکی از انواع شرکت های تجاری را جهت شروع فعالیت خود انتخاب می کنند.
نظر به اینکه اغلب مردم به انواع خاص از شرکت های تجاری یعنی شرکت سهامی خاص و شرکت با مسئولیت محدود تمایل نشان می دهند و نسبت به ثبت این نوع شرکت ها اقدام می کنند لذا در ادامه به شرایط و مدارک لازم جهت ثبت این شرکت های پرکاربرد می پردازیم.
شرکت با مسئولیت محدود:
شرکتی است که بین دویا چند نفر برای امور تجاری تشکیل شده وهریک از شرکا بدون اینکه سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد;فقط به میزان سرمایه خود مسئول قروض وتعهدات شرکت است ،در نام شرکت باید عبارت (با مسئولیت محدود قید)شود.
فایده ای که شرکت های بامسئولیت محدود دارند این است که شرکت های سهامی غالباَ احتیاج به سرمایه های مهم دارند و ناچارند شریک زیاد داشته باشند به این جهت مقررات زیادی درباره آن ها وضع شده که رعایت تمام آن ها از عهده اشخاصی که می خواهند شرکاء محدودی داشته باشند خارج است، برعکس این قبیل شرکت ها که اغلب از اشخاصی تشکیل می شود که با یکدیگر دوست و یا همکارند و در حقیقت شرکت فامیلی است، از آن قیود تا اندازه ای آزاد است.
شرایط لازم ثبت شرکت خدماتی مسئولیت محدود:
– وجود حداقل دوننفر عضو
– حداقل سرمایه 1000.000ریال
– تعهد به پرداخت کل سرمایه
مدارک مورد نیاز ثبت شرکت با مسئولیت محدود :
1. تقاضانامه ثبت شرکت ( فرم چاپی ) 2 برگ
2. شرکت نامه رسمی ( فرم چاپی ) 2 برگ
3. اساسنامه شرکت
4. صورتجلسه مجمع عمومی موسسین و هیات مدیره 2 نسخه
5. فتوکپی شناسنامه کلیه شرکا و مدیران ( اگر مدیر خارج از سهامداران انتخاب شود)
6. اخذ و ارائه مجوز مربوطه ( در صورت نیاز )
شرکت سهامی خاص:
شرکتی است که تمام سرمایه آن منحصرا توسط موسسین تامین گردیده وسرمایه آن به سهام تقسیم شده ومسئولیت صاحبان سهام ،محدود به مبلغ اسمی سهام آنهاست.
تعداد سهام دارآن نباید از سه نفرکمترباشدوعنوان شرکت سهامی خاص باید قبل از نام شرکت یا بعد از آن بدون فاصله با نام شرکت به طور روشن وخوانا قید شود.
شرایط ثبت شرکت خدماتی سهامی خاص:
– حداقل سه نفر عضو+دونفر بازرس
– حداقل 35درصد سرمایه نقدا پرداخت شود
– حدافل سرمایه 1000.000ریال
مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت سهامی خاص :
1. اظهارنامه شرکت ( فرم چاپی ) 2 برگ
2. اساسنامه شرکت 2 جلد
3. صورتجلسه مجمع عمومی موسسین 2 نسخه
4. صورتجلسه هیات مدیره با امضای مدیران منتخب 2 نسخه
5. فتوکپی شناسنامه کلیه سهامداران و بازرسین
6. ارائه گواهی پرداخت حداقل 35 % سرمایه شرکت از بانکی که حساب شرکت در شرف تاسیس در آن جا افتتاح شده است.
7. ارائه مجوز در صورت نیاز ( بنا به اعلام اداره ثبت شرکت ها )
8. ارائه تقویم نامه کارشناس رسمی دادگستری ( اگر آورده شرکت غیر نقدی منقول و یا غیرمنقول باشد) .
9. ارائه اصل سند مالکیت ( اگر اموال جزء سرمایه شرکت باشد ).
کلیه شرکت های خدماتی پس از ثبت شرکت ، جهت عقد قرارداد با دستگاه های اجرایی و شرکت های دولتی، باید نسبت به اخذ گواهی تعیین صلاحیت اقدام نمایند. برای این منظور می بایست با مرجعه به انجمن های صنفی کارفرمایان شرکت های خدماتی، پشتیبانی ، فنی و مهندسی در استانی که شرکت ثبت شده ، مدارک مورد نیاز را تقدیم آن مرجع محترم نمایند.
شرکت های نامبرده می بایست دارای دفاتر قانونی مورد تایید وزارت امور اقتصادی و دارایی باشند. همچنین، ارائه مفاصا حساب مالیاتی و مفاصاحساب تامین اجتماعی و ارائه جواز کسب الزامی می باشد.
پس از اخذ مدارک و تشکیل پرونده، نسبت به برگزاری کلاس های آموزشی و ارسال مدارک به ادارات کل تعاون ، کار و رفاه اجتماعی استان جهت صدور گواهینامه اقدام خواهد شد.

ماده ی 585 قانون تجارت، ثبت موسسات غیر تجارتی را به«نظامنامه ی وزارت عدلیه موکول کرده.وزارت مزبور در سال 1311 شمسی نظامنامه ای در این مورد تصویب کرد که سپس تبدیل به«آئین نامه ی اصلاحی ثبت تشکیلات و موسسات غیر تجارتی»در سال 1337 شمسی گردید.

 اینک آئین نامه ی مزبور که در شماره ی 4016مورخ 5/9/37 روزنامه ی رسمی کشور انتشار پیدا کرده برای ثبت این قبیل موسسات مورد عمل و استناد است.

این آئین نامه مشتمل بر 14 ماده و دارای فصول زیر است:

مقدمه،تسلیم اظهارنامه ی مجامع و موسسات غیر تجارتی،انحلال تشکیلات و موسسات غیر تجارتی،حق الثبت.

ماده ی اول آئین نامه ی اصلاحی ثبت تشکیلات و موسسات غیر تجارتی که در واقع تفسیر قانونی ماده ی 584 قانون تجارت است می گوید:

«مقصود از تشکیلات و موسسات غیر تجارتی مذکور در ماده ی 584 قانون تجارت کلیه ی تشکیلات و موسساتی است که برای مقاصد غیر تجارتی از قبیل امور علمی یا ادبی یا امور خیریه و امثال آن تشکیل می شود اعم از اینکه موسسین و تشکیل دهندگان قصد انتفاع داشته یا نداشته باشند. »

و تبصره ی این ماده اضافه می کند که: «تشکیلات و موسسات مزبور می توانند عناوینی از قبیل انجمن،کانون یا بنگاه و امثال آن اختیار نمایند.ولی اتخاذ عناوینی که اختصاص به تشکیلات دولتی و کشوری دارد از طرف موسسات مزبور ممکن نخواهد بود. »

از مدلول این ماده و تبصره ی آن پیداست که مجامع غیر تجارتی ممکن است انتفاعی باشند مثل کانون مشاوره ی اقتصادی و موسسه ی بازاریابی و گروه تبلیغاتی و غیره و ممکن است  غیر انتفاعی باشند مثل انجمن ورزش و جمعیت حمایت حیوانات و کانون مطالعات روانی و جوامع صنفی و احزاب سیاسی و نظایر این ها.

برای توضیح بیشتر و تقسیم دقیق تر ماده ی (2)آئین نامه می گوید:

تشکیلات و موسسات مزبور ...به دو قسمت تقسیم می شوند:

الف)موسساتی که مقصود از تشکیل آن ممکن است جلب منافع مادی و تقسیم آن بین اعضای خود نباشد.

ب) موسساتی که مقصود از تشکیل آن ممکن است جلب منافع مادی و تقسیم منافع مزبور بین اعضای خود یا غیر باشد مانند کانون های فنی و حقوقی و غیره.

برای اینکه موسسات غیر تجارتی که نوعاَ نباید عملیات تجارتی انجام دهند رسمیت پیدا نمایند و شخصیت حقوقی داشته باشند باید  به ثبت برسند .

ثبت شرکت

 به موجب ماده ی 3 آئین نامه ی مزبور ثبت مجامع غیر تجارتی در تهران در اداره ی ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی و در شهرستان ها در اداره ی ثبت مرکز اصلی آن بعمل خواهد آمد.

تقاضای ثبت مجامع غیر تجارتی بوسیله ی اظهارنامه بعمل می آید که از طرف موسسین تسلیم اداره ی ثبت می شود.

اظهارنامه که دارای تاریخ تسلیم و امضای تشکیل دهندگان است متضمن مطالبی است که موضوع یا هدف موسسه،نام،تابعیت،اقامتگاه،دارائی،مراکز شعب و اسامی موسسین را نشان دهد.

نمونه اظهارنامه ی ثبت موسسات غیر تجارتی به شرح ذیل است:

1-نام موسسه.

2-تابعیت.

3-مرکز اصلی(اقامتگاه)

4-موضوع موسسه.

5-مراکز شعب مختلف.

6-اسامی موسسین.

7-دارائی.

8-نام و اقامتگاه و تابعیت وکیل(در صورتیکه بوسیله ی وکیل تسلیم شود)

ضمائم اظهارنامه که اسناد و مدارک تشکیل موسسه می باشند عبارتند از:

صورت جلسه ی مجمع عمومی.

اساسنامه.

صورت جلسه ی انتخاب هیئت مدیره و قبولی آنان.

برگ رسید دارائی،برگ رسید حق الثبت.

بعلاوه در صورتیکه موسسه ی مزبور غیرانتفاعی باشد اجازه نامه ی شهربانی هم که موافقت خود را با ثبت آن اعلام داشته به ضمائم علاوه شود.پس از آنکه اظهارنامه و مدارک ضمیمه مورد بررسی و تحقیق از طرف متصدیان امر قرار گرفت در دفتر مخصوص ثبت و سپس خلاصه ی ثبت در روزنامه ی رسمی برای اطلاع عموم آگهی می شود.هر تغییری که بعداَ بوجود آید باید بااسناد مثبته ثبت و طی آگهی انتشار یابد.موسسات غیر تجارتی خارجی هم که در ایران فعالیت دارند باید خود را به ثبت برسانند و شرایط آن همان شرایط موسسات داخلی است الا اینکه بعضی از ضمائم اگر به زبان خارجی باشد ترجمه ی گواهی شده ی آن نیز ضمیمه می شود.

انحلال-انحلال تشکیل و موسسات غیر تجارتی دو حالت ممکن است دارا باشد:اختیاری-الزامی.

اولی در صورتیست که خود موسسه تصمیم به انحلال بگیرد و در این صورت اگر مدیر تصفیه در اساسنامه پیش بینی نشده باشد یک نفر انتخاب می شود و الا خود وی امر تصفیه را بر عهده خواهد گرفت.

دومی در صورت انحلال موسسه به حکم دادگاه است که در این صورت خود دادگاه مدیر تصفیه تعیین می کند.

شرکت،به عنوان یک عمل حقوقی،مستلزم همکاری دو یا چند شخص است. این همکاری صرفاَ زاییده ی قراردادی نیست که طرفین آن را منعقد کرده اند ،بلکه تابع مکانیسمی است که قانون گذار در اختیار شرکا قرار داده تا سرمایه های فردی خود را برای رسیدن به هدفی خاص که بردن سود است به سرمایه ی جمعی تبدیل کنند. لذا ،تشکیل شرکت مبتنی است بر اراده ی آزاد شرکا و نیازی به اخذ اجازه ی قبلی از مقامات اداری ندارد.در واقع ،هر چند ممکن است برای انجام دادن فعالیت موضوع شرکت ،نیاز به چنین اجازه ای وجود داشته باشد ،ایجاد شخص حقوقی محتاج اجازه ی خاصی نیست.برای مثال: تاسیس یک شرکت برای تولید و پخش دارو مسلماَ نیاز به اخذ مجوز از وزارت بهداشت دارد،اما انجام دادن این فعالیت ها (تولید و پخش) از طریق تاَسیس شرکت نیاز به چنین اجازه ای ندارد.اگر فعالیت شرکت به موجب قانون ،ممنوع نباشد ،شرکت با رعایت شرایط دیگر قانون تشکیل می شود.

 بنابراین،چنانچه گفته شد ،ثبت شرکت در مرجع ثبت شرکت ها از شرایط تشکیل هیچ کدام از شرکت ها نمی باشد و شرکت ها با رعایت شرایط مقرر در قانون، تشکیل شده محسوب می شوند و شخصیت حقوقی دارند.اما به عنوان یک الزام قانونی می بایست به ثبت برسند که بالتبع این ثبت دارای آثاری می باشد.در این مطلب به فواید ثبت شرکت می پردازیم.

نظر به اهمیت شرکت های تجارتی و اثراتی که بر آن مترتب است،منجمله داشتن شخصیت حقوقی،دولت باید حتی المقدور در تشکیل آن ها نظارت نماید تا وسیله ای برای سواستفاده نباشد.

قانون مقررات زیادی برای شرکت های تجاری وضع نموده که رعایت آن ها هر یک به نوبه ی خود لازم است،ولی یک رسیدگی و بازرسی کلی و دقیق در ابتدای تاًسیس شرکت لازم است تا معلوم شود به وجود آوردن این شخصیت حقوقی،با رعایت مقرراتی است که وضع شده یا خیر و آن ثبت شرکت ها است.با فعالیت به صورت شرکت ،کلیه ی امور تجاری و غیر تجاری شرکت به صورت رسمی و قانونی صورت گرفته و اعتبار بیشتری خواهد یافت.از طرفی دیگر فعالیت تحت عنوان شرکت به علت امتیازاتی که قانون برای شرکت ها در نظر گرفته است –نظیر اعطای وام-و حمایت هایی که از اشخاص حقوقی به عمل می آورد ،موجب اطمینان خاطر شرکت ها جهت فعالیت با امنیت شغلی بیشتر نسبت به فعالیت شخصی می گردد. همچنین ثبت شرکت ، به شرکت ها امکان حضور در مناقصات و مزایدات را می دهد که سود قابل توجهی را برای طرفین معامله به همراه دارد.

ثبت شرکت نه تنها وسیله ای است که دولت مقررات شرکت های تجارتی را کنترل می نماید،بلکه فواید مهم دیگری هم دارد که از لحاظ شرکا ی شرکت و مراجعین آن دارای اهمیت بسیار است و آن ها مختصراَ عبارتند از:

1) هر گاه شرکت به ثبت برسد،قراردادهای منعقده بین شرکا رسمی بوده و بعد ها هیچ یک نمی توانند مانند اسناد غیر رسمی از وجود شرکت نامه و اساسنامه  و سایر تصمیماتی که به ثبت می رسد اظهار بی اطلاعی نموده و یا به ایراداتی که درباره ی اسناد غیر رسمی ممکن است وارد نمود استناد نمایند.

2) ثبت شرکت از لحاظ معامله کنندگان با شرکت در درجه ای از اهمیت است که بدون مراجعه به آن اغلب نمی توانند معامله کنند.زیرا کسی که قرارداد مهمی با شرکت منعقد می نماید یا معامله ی مهمی انجام می دهد باید بداند که سرمایه ی شرکت تا چه اندازه است و اختیار مدیران شرکت تا چه حدود بوده و بالاخره قدرت و توانایی این شخصیت حقوقی به چه میزان است.مواد مهم و لازم هر شرکت در جراید کثیرالانتشار آگهی می شود تا همه از آن مستحضر باشند،علاوه بر آن،به نحوی که در اغلب ممالک معمول است هر شخص خارجی ولو این که ظاهراَ ذینفع نباشد می تواند به پرونده ای که برای ثبت شرکت تشکیل شده مراجعه و از محتویات آن اطلاع حاصل کند.در کشور ما این قسمت ضمن آیین نامه ی مصوبه ی خرداد 1310 و مقررات 10 اسفند 1327 وزارت دادگستری مقرر گردیده «مراجعه به دفاتر ثبت شرکت ها اعم از ایرانی و خارجی برای عموم آزاد و هر ذینفعی می تواند از مندرجات آن سواد مصدق تحصیل کند» .

3) همانطور که فوقاَ ذکر شد ثبت نمودن شرکت نیز نوعی رسیدگی است که متصدیان امر انجام می دهند تا معلوم شود آیا برای بوجود آوردن این شخصیت حقوقی دقت های لازمه شده و مقررات رعایت گردیده یا خیر؟

در قانون تجارت سابق مصوب سال 1303-1304 مقرراتی راجع به ثبت شرکت ها وضع شده بود که مربوط به شرکت های داخلی بوده و نامی از شرکت های خارجی برده نشده بود.

شرکت های خارجی شرکت هایی هستند که در ممالک خارج تشکیل و به وسیله ی تاَسیس شعبه در ایران به امر تجارت اشتغال دارند.

چون شرکت های مزبور هم می بایستی از لحاظ رعایت نظم در تحت نظارت دولت بوده و به ثبت برسند،قانون ثبت شرکت ها در تاریخ 18 خرداد 1310 تصویب، و شرکت های خارجی به موجب آن ملزم به ثبت گردیدند و برای ثبت شرکت های داخلی هم مقرراتی اضافه گردید.در قانون تجارت مصوب سال 1311 و مخصوصاَ در مواد الحاقی به قانون تجارت مصوب 1347 موادی راجع به ثبت شرکت ها وضع شده که عدم رعایت آن موجب بطلان شرکت یا عملیات آن خواهد بود.

. شرکت های تجاری که باید به ثبت برسند سه قسم اند:شرکت های داخلی، شرکت های خارجی، شرکت های بیمه1

به موجب ماده ی 195 قانون تجارت« ثبت کلیه ی شرکت های مذکور در این قانون الزامی و تابع مقررات قانونی ثبت شرکت ها است » .ترتیب اجرای آن به عهده ی وزارت دادگستری محول شده که ضمن تنظیم آیین نامه های لازم معلوم نماید.وزارت دادگستری در آیین نامه ی مصوبه 2 خرداد 1310 در اجرای قانون ثبت شرکت ها و آیین نامه ی مصوب اردیبهشت 1311 در اجرای قانون تجارت و سایر موادی که بعداَ اضافه شده ترتیب ثبت شرکت ها را تعیین نموده است.

شرکت سهامی از زمانی ایجاد می شود که شخصیت حقوقی پیدا کند و تحصیل شخصیت حقوقی مستلزم این است که مجمع عمومی موَسس بر اساس مقررات قانونی به طور صحیح تشکیل شود و در حدود صلاحیت هایی که به آن محول شده عمل کند.طرز تشکیل مجمع عمومی موَسس و صلاحیت های آن، موضوع این مبحث است که در دو قسمت به بررسی آن می پردازیم:

 الف)تشکیل مجمع عمومی موَسس

شرکت سهامی دارای سه نوع مجمع عمومی است:مجمع عمومی موَسس،مجمع عمومی عادی و مجمع عمومی فوق العاده.مجمع عمومی موَسس،مانند هر مجمع عمومی،از اجتماع صاحبان سهام تشکیل می شود.به موجب تبصره ی ماده 75 لایحه ی قانونی 1347: «در مجمع عمومی موَسس کلیه ی موَسسین و پذیره نویسان حق حضور دارند... ».دراینجا به ترتیب ،به زمان و شکل دعوت از مجمع،ترکیب مجمع و نحوه ی تصمیم گیری اعضای شرکت کننده در مجمع می پردازیم.

1)زمان و شکل دعوت از مجمع:موَسسان ،پس از انجام تشریفات مندرج در ماده ی 16 لایحه ی قانونی 1347،مجمع عمومی موَسس را دعوت خواهند کرد.به موجب ماده ی مزبور:«پس از گذشتن مهلتی که برای پذیره نویسی معین شده است و یا در صورتی که مدت تمدید شده باشد بعد از انقضای مدت تمدید شده،موَسسین حداکثر تا یک ماه به تعهدات پذیره نویسان رسیدگی و پس از احراز اینکه تمام سرمایه ی شرکت صحیحاَ تعهد گردیده و اقلاَ 35 درصد آن پرداخت شده است،تعداد سهام هر یک از تعهدکنندگان را تعیین و اعلام و مجمع عمومی موَسس را دعوت خواهند نمود».بنابراین،دعوت از مجمع عمومی موَسس پس از انجام اقداماتی که این ماده بر عهده ی موَسسان گذاشته است صورت می گیرد.موَسسان باید دقت کنند تمام سرمایه ی شرکت تعهد و مبالغ لازم پرداخت شده باشد.مراتب مزبور باید به صورت گزارش تهیه شود و حداقل پنج روز قبل از تشکیل مجمع عمومی موَسس در محلی که در آگهی دعوت مجمع تعیین شده است برای مراجعه ی پذیره نویسان سهام آماده باشد.(تبصره ی ماده ی 74 لایحه ی قانونی 1347).دعوت از مجمع باید از طریق روزنامه های کثیرالانتشار صورت گیرد.این روزنامه همان روزنامه ای است که نام آن در طرح اعلامیه پذیره نویسی ذکر شده است(بند 14 ماده ی 9 لایحه ی قانونی 1347).قانونگذار در ماده ی 100 لایحه ی قانونی 1347 مواردی را که باید در آگهی دعوت از صاحبان سهام برای تشکیل مجمع عمومی موَسس قید شود،معین کرده است.به موجب ماده ی اخیر این موارد عبارتند از: دستور جلسه و تاریخ و محل تشکیل مجمع با قید ساعت و نشانی کامل.

2)ترکیب مجمع:در مجمع عمومی موَسس همه ی موَسسان و پذیره نویسان حق حضور دارند1،چه موضوع جلسه ی مجمع تشکیل شرکت است.قانونگذار این نکته را با وجود بدیهی بودن،در تبصره ی ماده ی 75 لایحه ی قانونی 1347 بصراحت بیان کرده است.همچنین در این تبصره آمده است که هر سهم دارای یک رای خواهد بود.این قاعده زمانی که تصویب ارزیابی آورده های غیر نقدی یا مزایای سهام مورد نظر است،اعمال نمی شود.همان طور که اشخاص ذی نفع در رای گیری شرکت ندارند.

3)طریق تصمیم گیری:تصمیم گیری در مجمع عمومی موَسس از طریق دادن راَی صورت می گیرد.ماده ی 72 لایحه ی قانونی 1347 پیش بینی کرده است«...مقررات مربوط به حضور عده ی لازم برای تشکیل مجمع عمومی (در همه ی مجامع)و آرای لازم جهت اتخاذ تصمیمات در اساسنامه مشخص خواهد شد،مگر در مواردی که به موجب قانون تکلیف خاص برای آن مقرر شده باشد».به موجب ماده ی 75 لایحه قانونی 1347: «در مجمع عمومی موَسس حضور عده ای از پذیره نویسان که حداقل نصف سرمایه ی شرکت را تعهد نموده باشند ضروری است... ».مجمع عمومی

 1)مع ذلک،هر صاحب سهمی می تواند وکیل یا قائم مقام قانونی خود را با ارائه ی مدارک وکالت یا نمایندگی برای حضور در جلسه ی اعزام کند(ماده ی 102 لایحه ی قانونی 1347)

موَسس توسط هیاَت رئیسه ای مرکب از یک رئیس و یک منشی و دو ناظر اداره می شود.رئیس مجمع از بین سهامداران حاضر در جلسه به اکثریت نسبی انتخاب خواهد شد.ناظران نیز از بین صاحبان سهام انتخاب خواهند شد،ولی منشی جلسه ممکن است صاحب سهم نباشد(ماده ی 101 لایحه ی قانونی 1347).هرگاه در مجمع اخیر در مورد تمام موضوعات مندرج در دستور مجمع تصمیم گیری نشود ،هیات رئیسه ی مجمع با تصویب مجمع می تواند ،تحت شرایط مندرج در ماده ی 104 لایحه ی قانونی 1347،اعلام تنفس کند.

«از مذاکرات و تصمیمات مجمع عمومی صورتجلسه ای توسط منشی ترتیب داده می شود که به امضای هیاَت رئیسه ی مجمع رسیده و یک نسخه از آن در مرکز شرکت نگهداری خواهد شد».(ماده ی 105 لایحه ی قانونی 1347)

ب)صلاحیت های مجمع عمومی موَسس

صلاحیت های مجمع عمومی موَسس از تلفیق ماده ی 17 لایحه ی قانونی 1347 با مواد 74 به بعد این لایحه مشخص می شود.

1)تصویب گزارش موَسسان: گفتیم که موَسسان باید گزارش اقدامات خود را به مجمع عمومی موَسس تقدیم کنند.یکی از وظایف مجمع عمومی، رسیدگی به گزارش موَسسان و تصویب آن است.تصویب این گزارش به منزله ی قبول صحت تشکیل شرکت خواهد بود. برخی از مواردی که باید در این گزارش آمده باشد در ماده ی 16 لایحه ی قانونی 1347 ذکر شده است،این موارد عبارتند از:تصدیق موَسسان به اینکه تمام سرمایه ی شرکت به طور صحیح تعهد گردیده و دست کم 35 درصد از آن به صورت نقد پرداخت شده است و نیز تعیین میزان سهمی که به هر کدام از تعهد کنندگان تعلق گرفته است.علاوه بر این،ماده ی 76 لایحه ی قانونی 1347 مقرر کرده است: «موَسسین باید قبل از اقدام به دعوت مجمع عمومی موَسس نظر کتبی کارشناس رسمی وزارت دادگستری را در مورد ارزیابی آورده های غیر نقد جلب و آن را جزء گزارش اقدامات خود در اختیار مجمع عمومی موَسس بگذارند... ».

مجمع موَسسان علاوه بر گزارش موَسسان،باید احراز پذیره نویسی کلیه ی سهام شرکت و تاَدیه ی مبالغ لازم را به تصویب برساند(بند اول ماده ی 74 لایحه ی قانونی 1347).تصویب ارزیابی آورده های غیر نقدی نیز با مجمع عمومی موَسس است که چون قانونگذار برای این کار روش خاصی پیش بینی کرده است مختصراَ به توضیح آن می پردازیم.

تصویب ارزیابی آورده های غیر نقدی:مقررات ویژه تصویب ارزیابی آورده های غیر نقدی موَسسان هنگام رای گیری در مورد این آورده ها اعمال می شود،از جمله اینکه دارندگان آورده ی غیر نقد در موقعی که تقویم آورده ی غیر نقدی که تعهد کرده اند موضوع رای است حق رای ندارند و آن قسمت از سرمایه ی غیر نقد که موضوع مذاکره وموضوع  رای است از حیث حد نصاب جزء سرمایه ی شرکت محسوب نمی شود.(قسمت اخیر ماده ی 77 لایحه ی قانونی 1347)

« هر گاه آورده ی غیر نقد...(در جلسه ی اول مجمع عمومی موسس)تصویب نگردد،دومین جلسه ی مجمع به فاصله ی مدتی که از یک ماه تجاوز نخواهد کرد تشکیل خواهد شد و در فاصله ی دو جلسه اشخاصی که آورده ی غیر نقد آن ها قبول نشده است،در صورت تمایل می توانند تعهد غیر نقد خود را به تعهد نقد تبدیل و مبالغ لازم را تادیه نمایند...در صورتی که صاحبان آورده ی غیر نقد ... به نظر مجمع تسلیم نشوند،تعهد آن ها نسبت به سهام خود باطل شده محسوب می گردد و سایر پذیره نویسان می توانند به جای آن ها سهام شرکت را تعهد و مبالغ لازم را تادیه کنند ». (ماده ی 79 لایحه ی قانونی 1347).

در صورتی که در جلسه ی دوم(مجمع عمومی موسس که به طریق فوق برای رسیدگی به وضع آورده های غیر نقدی با حضور بیش از نصف پذیره نویسان هر مقدار سهام که تعهد شده است تشکیل می شود (قسمت اول ماده ی 80 لایحه ی قانونی 1347)معلوم گردد که در اثر خروج دارندگان آورده ی غیر نقد...و عدم تعهد و تادیه سهام آن ها از طرف سایر پذیره نویسان قسمتی از سرمایه شرکت تعهد نشده است و به این ترتیب شرکت قابل تشکیل نباشد ،موسسین باید ظرف ده روز از تاریخ تشکیل آن مجمع، مراتب را به مرجع ثبت شرکت ها اطلاع دهند تا مرجع مزبور گواهینامه ی مذکور در ماده ی 19 این قانون را صادر کند»(ماده ی 81 لایحه ی قانونی 1347).

این گواهینامه حاکی از عدم ثبت شرکت است که در اختیار موسسان و پذیره نویسان قرار می گیرد تا به بانک مراجعه کنند و تعهدنامه و وجوه پرداختی خود را مسترد دارند.(قسمت اخیر ماده ی 19 لایحه ی قانونی 1347)

3)تصویب مزایای خاص:هرگاه برای بعضی از موسسان مزایای خاصی پیش بینی شده باشد،این مزایا نیز باید در مجمع عمومی موسس به تصویب برسد.نحوه ی رسیدگی به این مزایا و رای گیری در مورد آن ها مانند قواعدی است که در مورد ارزیابی آورده های غیر نقد بیان شد(مواد 77 به بعد لایحه ی قانونی 1347).مزایای خاص با توجه به وضعیت شخصی که مزیت به او اعطا می شود ارزیابی و تصویب می شود.تعیین چگونگی و موجبات این مزایا باید بتفصیل در طرح اساسنامه و اعلامیه ی پذیره نویسی که به اداره ی ثبت شرکت ها داده می شود ذکر شود(بند 6 ماده ی 8 و بند 7 ماده ی 9 لایحه ی قانونی 1347)توجیه این مزایا باید به ضمیمه ی گزارش موسسان به مجمع عمومی موسس تسلیم شده باشد.

4)تصویب اساسنامه:شرکت سهامی بر اساس اساسنامه تشکیل می شود.بنابراین،مجمع عمومی موسس اختیار و تکلیف تصویب آن را دارد.طرح اساسنامه باید مشتمل بر مطالبی باشد که در ماده ی 8 لایحه ی قانونی ذکر شده است،یعنی نام شرکت،موضوع شرکت به طور صریح و منجز،مدت شرکت،مرکز اصلی شرکت و محل شعب آن،مبلغ سرمایه ی شرکت و تعیین مقدار نقد و غیر نقد آن بتفکیک،تعداد سهام بی نام و با نام و مبلغ اسمی آن ها و در صورتی که ایجاد سهام ممتاز مورد نظر باشد،تعیین تعداد و خصوصیات و امتیازات این گونه سهام،تعیین مبلغ پرداخت شده ی هر سهم و نحوه ی مطالبه ی بقیه ی مبلغ اسمی هر سهم و مدتی که ظرف آن باید مطالبه شود که به هر حال از پنج سال متجاوز نخواهد بود،نحوه ی انتقال سهام با نام،طریقه ی تبدیل سهام با نام به سهام بی نام و بالعکس،در صورت پیش بینی امکان صدور اوراق قرضه،ذکر شرایط و ترتیب آن،شرایط و ترتیب افزایش و کاهش سرمایه ی شرکت،مواقع و ترتیب دعوت مجامع عمومی،مقررات راجع به حد نصاب لازم جهت تشکیل مجامع عمومی وترتیب اداره ی آن ها،طریقه ی شور و اخذ رای و اکثریت لازم برای معتبر بودن تصمیمات مجامع عمومی،تعداد مدیران و طرز انتخاب و مدت ماموریتشان و نحوه ی تعیین جانشین آنان،تعیین وظایف و حدود اختیارات مدیران،تعداد سهام تضمینی ای که مدیران باید به صندوق شرکت بسپارند،تعیین تعداد بازرسان،تعیین آغاز و پایان سال مالی شرکت،نحوه ی انحلال اختیاری شرکت و ترتیب تصفیه ی امور آن،و سرانجام نحوه ی تغییر اساسنامه

تنظیم طرح های اساسنامه در عمل به گونه ای است که تمام مواد مندرج در ماده ی 8 این لایحه،ذکر دیگر موارد ذکر شده در کل لایحه ضرورت ندارد،چه ذکر جزئیات موجب می شود نکات مهم اساسنامه به چشم نیاید.

5)تعیین مدیران و بازرسان:اولین مدیران و بازرس یا بازرسان شرکت را مجمع عمومی موسس انتخاب می کند(ماده ی 17 و بند 3 ماده ی 74 لایحه ی قانونی 1347)حتی اگر نام آنان قبلاَ در طرح اساسنامه آمده باشد.ماده ی 109 لایحه ی قانونی 1347 مقرر کرده است: «مدت مدیریت مدیران در اساسنامه معین می شود،لیکن این مدت از دو سال تجاوز نخواهد کرد»مع ذلک «مجمع عمومی عادی در هر موقع می تواند بازرس یا بازرسان را عزل کند،به شرط آن که جانشین آن ها را نیز انتخاب نماید»(قسمت اخیر ماده ی 144 لایحه ی قانونی 1347)مجمع عمومی سالانه قاعدتاَ یک سال بعد از تشکیل مجمع عمومی موسس تشکیل می شود و یکی از وظایف آن تعیین یک یا چند بازرس در هر سال است (قسمت اول ماده ی 144 لایحه ی قانونی 1347)

مدیران و بازرسان انتخاب شده باید به طور کتبی قبول سمت نمایند(قسمت اخیر ماده ی 17 لایحه ی قانونی 1347).هرگاه مدیران و بازرسان در جلسه حاضر باشند،صورتمجلس را امضا می کنند و هرگاه حاضر نباشند،قبول سمت کتبی از طرف آنان به طریق دیگری صورت می گیرد.

6)تعیین روزنامه ی کثیرالانتشار:به موجب تبصره ی ماده ی 17 (الحاقی 22/11/1353)لایحه ی قانونی 1347: «هرگونه دعوت و اطلاعیه برای صاحبان سهام تا تشکیل مجمع عمومی سالانه باید در دو روزنامه ی کثیرالانتشار منتشر شود.یکی از دو روزنامه به وسیله ی مجمع عمومی موسس و روزنامه ی دیگر از طرف وزارت ارشاد اسلامی تعیین می شود.تعیین روزنامه به وسیله ی مجمع عمومی عادی از شرایط  لازم برای تشکیل شرکت محسوب نمی شود و شرکت از زمانی تشکیل می شود که شرایط مندرج در ماده 17 لایحه ی قانونی 1347 تحقق پیدا کرده باشد.

بموجب ماده ی اول قانون ثبت علائم  و اختراعات مصوب اول تیر ماه 1310 شمسی: «علامت تجارتی عبارت از هر قسم علامتی است اعم از نقش،تصویر،رقم،حرف،عبارت، مهر،لفافه و غیر آن که برای امتیاز و تشخیص محصول صنعتی،تجارتی یا فلاحتی اختیار می شود. » 1

 در این جا شایعترین علامت های تجارتی که کلمه باشد و جای آن بین حرف و عبارت بود در قانون ذکر نشده، لذا تصریح می شود که کلمه هم می تواند علامت تجارتی انتخاب شود.

با توجه به تعریف فوق معلوم می شود که «علامت تجارتی»یا «مارک»معرف کالا و محصول تجارتی و صنعتی و فلاحتی است.لذا علامت تجارتی یا علامت صنعتی، علامتی است که برای معرفی و مشخص کردن کالاها و محصولات به کار می رود.

هر بازرگانی که محصول خود را به بازار عرضه می کند می تواند علامت تجارتی مخصوصی برای آن محصول اختیار نماید، بشرطی که علامت مزبور را طبق قانون در اداره ی ثبت شرکت ها و علائم و اختراعات که دفتر مخصوصی برای ثبت علامت تجارتی دارد به ثبت رساند و برای این منظور است که ماده ی 2 قانون ثبت علائم و اختراعات مقرر داشته است که: «حق استعمال انحصاری علامت تجارتی فقط برای کسی شناخته خواهد شد که علامت خود را به ثبت رساند. »

علامت تجارتی چون معرف کالای تاجر است امروزه اهمیت اقتصادی پیدا کرده و کسانیکه محصولات و کالاهای فروشی به بازار عرضه می کنند آن ها را با علامتی مشخص می سازند که بازرگانان دیگر حق استعمال آن علامت را در کالاهای مشابه ندارند. ازین معنی خود بخود پیداست که استعمال علامت تجارتی غیر در کالاهای غیر مشابه مجاز است.

لذا ، علامت تجارتی برای معرفی و جهت تمیز و تشخیص همه ی انواع کالاها و محصولاتی که به وسیله ی یک تاجر یا یک کارخانه عرضه یا تهیه می شود ، مورد استفاده قرار می گیرد و خریداران و مصرف کنندگان با توجه به علائم مزبور ، به انتخاب و خرید مبادرت می کنند. ثبت علامت در دفتر مخصوص و با قیودی به عمل می آید.(ماده ی 10 الی 13 آیین نامه ی اصلاحی اجرای قانون ثبت علائم تجارتی و اختراعات مصوب 1337) هرگاه کسی تقاضای ثبت علامت بازرگانی معینی را کند و دیگری آن را عین علامت ثبت شده ی خود بداند یا آن را شبیه علامت خود تشخیص دهد به طوری که شباهت مذکور مصرف کنندگان عادی اجناس وی را به اشتباه اندازد می تواند به ثبت علامت او اعتراض کند.سیستم ثبت علامات تجارتی در ایران طریقه ی اعلامی است.رسیدگی اداره ی ثبت محدود است به اینکه علامت مقررات قانونی نباشد و شباهتی با علامات ثبت شده ی قبلی نداشته باشد.چون تشخیص شباهت بین دو علامت امری است نظری، ممکن است علامت طوری معرفی شده که در بدو امر شباهت با علامت ثبت شده ی قبلی معلوم نگردد یا اینکه صاحب علامت قبلی راجع به درجه ی شباهت با اداره ی ثبت موافق نباشد.زیرا قانون ثبت علایم تجارتی و اختراعات تصریح می کند که شباهت علامت با علامت دیگری که ثبت شده است به اندازه ای باشد که مصرف کنندگان عادی یعنی اشخاصی را که اطلاعات مخصوصی ندارند به اشتباه اندازد.علاوه بر آن ممکن است شخصی هنوز تقاضای ثبت علامت خود را ننموده باشد و قبل از آن که او اقدام کند شخص دیگری همان علامت را بخواهد به نام خود ثبت کند.به این جهت ماده ی 16 قانون ثبت علائم و اختراعات مقرر می دارد:

اشخاص ذیل می توانند نسبت به علامتی که تقاضای ثبت آن شده یا به ثبت رسیده است اعتراض کنند:

1)کسانی که آن علامت را علامت تجارتی خود می دانند.

2)کسانی که آن علامت با علامت آن ها به اندازه ای شباهت دارد که مصرف کنندگان عادی را به اشتباه می اندازد.

 1) کاتبی،  حسینقلی ، حقوق تجارت،  گنج دانش ، چاپ دهم، 1382

 در هر یک از دو صورت فوق الذکر اگر معترض کسی باشد که علامت قبلاَ به اسم او ثبت نشده است باید در حین اعتراض برای خود مطابق مقررات این قانون تقاضای ثبت کرده،حق الثبت و تمام مخارج مربوط به آن را قبلاَ تادیه نماید.در مورد کسانی که موسسه ی آن ها در خارج از ایران واقع است حق اعتراض مشروط به شرط معامله ی متقابل مذکوره در فقره ی دوم ماده ی 4 می باشد.بنابراین اعتراض به ثبت ممکن است قبل از ثبت به عمل آید و یا بعد از ثبت آن.1

اعتراض قبل از ثبت علامت :

اعتراض قبل از ثبت علامت باید در ظرف 30 روز از تاریخ انتشار آگهی مربوط به تقاضای ثبت علامت به عمل آید.معترض باید علاوه بر ذکر اسم و شغل و اقامتگاه خود در تهران کلیه ی دلایل و مدارک خود را نیز توضیح داده و ضمیمه کند.اداره ی ثبت موظف است در ظرف ده روز از تاریخ وصول اعتراض نامه مراتب را به درخواست کننده ی ثبت ابلاغ کند.چنانچه درخواست کننده ی ثبت بعد از دریافت ابلاغ اداره ی ثبت به اعتراض تمکین کند درخواست او مسترد می شود و چنانچه تا شصت روز از تاریخ ابلاغ اعتراض نامه تمکین نکند معترض باید به دادگاه تهران 2مراجعه کند تا به دعوی طبق اصول مربوط به دعاوی تجارتی رسیدگی به عمل آید و اداره ی ثبت منتظر خواهد شد تا بعد از اعلام حکم قطعی طبق مفاد حکم رفتار کند.چنانچه مغترض ظرف 60 روز از تاریخ ابلاغ اعتراض نامه به متقاضی ثبت اعتراض خود را تعقیب ننمایند علامت تقاضا شده به نام درخواست کننده ی آن به ثبت خواهد رسید.

اعتراض بعد از ثبت علامت :

چون ممکن است اشخاص ذی نفع متوجه آگهی تقاضای ثبت نشوند یا آنکه بعد از ثبت علامت طریقه ی استعمال آن طوری باشد که مصرف کنندگان عادی را به اشتباه اندازد طبق ماده ی 22 قانون ثبت علائم و اختراعات اشخاص ذی نفع می توانند در ظرف سه سال بعد از تاریخ ثبت علامت نسبت به آن اعتراض کنند.معترض باید مستقیماَ دادخواست به دادگاه شهرستان 3 بدهد و دادگاه پس از رسیدگی حکم به ابطال ثبت علامت مورد اعتراض یا حکم به رد اعتراض خواهد داد.

اعتراض به رد تقاضای ثبت از طرف اداره ی ثبت:

اداره ی ثبت قبل از قبولی تقاضای ثبت موظف است رسیدگی کند که آیا تقاضای ثبت مطابق اصول پیش بینی شده در قانون تنظیم شده و جزء علایم ممنوعه نیست و همچنین شباهتی با علامات ثبت شده ی قبلی ندارد و چنانچه تشخیص دهد که علامتی واجد شرایط لازم برای ثبت نیست اختیار دارد تقاضای ثبت علامت را رد کند.برای حفظ حقوق اشخاص در مورد مقابل تصمیمات اداره ی ثبت قسمت آخر ماده ی 7 قانون ثبت علائم و اختراعات مقرر می دارد: «در صورتی که تقاضای ثبت رد شود علل رد باید صریحاَ ذکر گردد.تقاضاکننده می تواند از تصمیم رد تا ده روز از تاریخ ابلاغ آن به رئیس محکمه ی اول ابتدایی تهران شکایت کند.حکم محکمه قابل استیناف و تمیز خواهد بود.4

1)دکتر حسن ستوده ی تهرانی،حقوق تجارت،انتشارات دادگستر،چاپ دهم،سال 1384،جلد 2،صص 158 و 159

2)به موجب قانون تشکیل دادگاه های عمومی و انقلاب مصوب 1373،در حال حاضر دادگاه های عمومی تهران برای رسیدگی صالح می باشند.

3)با عنایت به مواد 1 و 9 قانون آئین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی،مصوب 1379،کلیه ی دعاوی بازرگانی مطابق این قانون مورد رسیدگی قرار می گیرد و حسب بند ب ماده ی 331 قانون مذکور،کلیه ی احکام صادره در دعاوی غیر مالی قابل درخواست تجدید نظر است.

4)منبع پیشین،ص 160

طبق ماده ی 7 ضوابط ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی و مصنوعی در مناطق آزاد برای ثبت هر شرکت با موَسسه باید مدارک مشروحه ذیل ارائه گردد:

 1)اظهارنامه ی ثبت

 2)اساسنامه ی شرکت

 3)صورتجلسه ی مجمع عمومی موَسسین

4)صورتجلسه ی اولین جلسه ی هیات مدیره

 5)گواهی بانکی از یکی از بانک های منطقه ی معینی بر تودیع حداقل 35% سرمایه نقدی

6)مجوز فعالیت در منطقه ی صادره توسط سازمان منطقه ی آزاد ذی ربط

این مدارک مربوط به ثبت شرکت ایرانی است ،ولی برای ثبت شعبه یا نمایندگی یک شرکت خارجی طبق ماده ی 8 ضوابط ثبت شرکت ها اطلاعات و مدارک بیشتری باید ارائه شود ، از جمله:

1-تعیین نوع شرکت و موضوع فعالیت آن

2-مرجع ثبت شرکت مادر و شماره ی ثبت

3-معرفی نمایندگان شعبه برای دریافت ابلاغیه ها و اخطاریه ها

4-معرفی سایر شعب یا نمایندگی های شرکت در ایران

5-تعیین تابعیت شرکت

کلیه ی مدارک تسلیمی شرکت خارجی باید به زبان فارسی ترجمه رسمی شده باشد و حکم نمایندگی فرد مورد نظر برای تسلیم تقاضای ثبت شعبه باید به تصدیق نمایندگی ایران در کشور متبوع شرکت رسیده باشد.

طبق مقررات تاسیس و فعالیت موسسات بیمه در مناطق آزاد برخلاف سایر انواع شرکت های تجاری،تاسیس و ثبت شرکت ها و موسسات بیمه در مناطق آزاد مستلزم اخذ مجوز از شرکت ها ی  بیمه ی مرکزی ایران می باشد.

قانون تجارت در ماده ی 220 می گوید: «هر شرکت ایرانی که فعلاَ(اردیبهشت 1311) وجود دارد یا در آتیه (از آن تاریخ به بعد)تشکیل شود و با اشتغال به امور تجارتی خود را به صورت یکی از شرکت های مذکور در این قانون درنیاورد و مطابق مقررات مربوط به آن شرکت عمل ننمایند شرکت تضامنی محسوب شده و احکام راجع به شرکت های تضامنی در مورد آن اجرا می گردد.هر شرکت تجارتی ایرانی مذکور در این قانون و هر شرکت خارجی که بر طبق قانون ثبت شرکت ها مصوب خرداد ماه 1310 مکلف به ثبت است باید در کلیه ی اسناد و صورت حساب ها و اعلانات و نشریات خطی یا چاپی خود در ایران تصریح نماید که در تحت چه نمره در ایران به ثبت رسیده والا محکوم به جزای نقدی از دویست تا دو هزار ریال خواهد شد.این مجازات علاوه بر مجاراتی است که در قانون ثبت شرکت ها برای عدم ثبت مقرر است. بر اساس ماده ی 197 قانون تجارت«در ظرف ماه اول تشکیل هر شرکت خلاصه شرکت نامه ها و منضمات آن طبق آئین  نامه ی وزارت دادگستری اعلان خواهد شد» .بنابراین عبارت ماده ی مزبور دستوری است تلویحی برای این که در ظرف ماه اول تشکیل شرکت،هر شرکت تجاری باید به ثبت برسد تا خلاصه ی آن قابل انتشار و آگهی باشد.قانون ثبت شرکت را در ظرف اولین ماه تشکیل به قدری اهمیت داده است که عدم اقدام به آن موجب بطلان عملیات شرکت خواهد بود.به این معنی که پس از گذشتن یک ماه و عدم  ثبت هر ذینفع می تواند به دادگاه مراجعه و ابطال عملیاتی که بعد از یک ماه اول واقع شده تقاضا نماید،بدون این که شرکت بتواند از این بطلان به نفع خود استفاده کند.(ماده ی 198).

بنابراین در صورتیکه شرکت بصورت یکی از شرکت های مندرج در قانون درنیاید و به ثبت نرسد ،اولاَ شرکت مزبور تضامنی محسوب خواهد شد که شرکا ی عادی حاضر به عدم ثبت و قبول مسئولیت تضامنی نیستند و این خود ضمانت اجرای ثبت است ثانیاَ غرامت مندرج را باید بپردازد ثالثاَ مجازات های مندرج در قانون ثبت شرکت ها را تحمل نماید. علاوه بر مجازات های مزبور طبق ماده ی 198 چنین شرکتی محکوم به بطلان است که در نتیجه ی عدم رعایت و اجرای مقررات راجع به ثبت شرکت اعلام می شود ولی «هیچیک از شرکا نمی توانند این بطلان را در مقابل اشخاص ثالثی که با آن ها معامله کرده اند عذر قرار دهند. »

نتیجه آن که مستنداَ به ماده ی 195 قانون تجارت«ثبت کلیه ی شرکتهای مذکور در این قانون الزامی و تابع مقررات قانون ثبت شرکت ها است. »

قابل توجه  است اشخاص حقوقی بر اساس ماده 10«ضوابط ثبت شرکت ها در مناطق آزاد » مکلفند به منظور ثبت هر گونه تغییرات در اساسنامه و ترکیب هیات مدیره،بازرسان،صاحبان امضای مجاز،کاهش یا افزایش سرمایه و انحلال شرکت یا موسسه ظرف یک هفته مراتب را به صورت کتبی به واحد ثبتی منطقه اطلاع دهند.عدم اطلاع  به موقع رافع مسئولیت مدیران اشخاص حقوقی مذکور نخواهد بود.

در دنیای کنونی،تجارت اعم از داخلی و بین المللی رشد چشمگیری در جهان داشته است و هر روزه معاملات بی شماری با ارقام نجومی صورت می گیرد.طیف فعالیت های تجاری بسیار گسترده تر از قبل گردیده،به طوری که نه تنها خرید و فروش،تولید،واردات و صادرات،خدمات فنی و مهندسی -که به گونه ای سنتی در حوزه ی تجارت بوده است- بلکه عرصه های جدید فعالیت تجاری در حوزه های هنری و ورزشی نیز رشد چشمگیری داشته است.

 

بخش اعظم این فعالیت های تجاری در قالب نشان تجاری صورت می گیرد.لذا مباحث مربوط به ثبت برند و علائم تجاری در کلیه ی کشورهایی که در بخش تجارت توسعه یافته اند گسترش و توسعه ی چشمگیری داشته است.  بطوریکه امروزه غالب این کشورها دارای قانون مستقل ناظر بر برندها می باشند.

این رشته از بازاریابی در قرن نوزدهم با ورود محصولات بسته بندی شده  جهت ثبت و حفاظت قانونی از نشان تجاری مستقلاَ مورد توجه قرار گرفت.پس از آن تولیدات بصورت انبوه و تولیدی با این حجم، به مرور این نیاز را به وجودآورد تا سازمانی بین المللی جهت حمایت مالکیت صنعتی بوجود آید.

اتحادیه ی پاریس که نام رسمی آن (اتحادیه ی بین المللی برای حمایت مالکیت صنعتی)است ،سازمانی است که از 74 دولت مستقل که در پنج قاره ی عالم پراکنده اند، بوجود آمده است تا از مالکیت صنعتی حمایت کند.این اتحادیه به وسیله ی یک قرارداد عمومی بین المللی که در پاریس در سال 1883 بین یازده دولت امضا شده است بوجود آمده و رفته رفته به مرور ایام، دولت های زیادی عضو آن شده اند که آخرین آن ها دولت اتحاد جماهیر شوروی است .الحاق این کشور از اول ژوئیه ی 1965 رسمیت یافت.

قرارداد عمومی پاریس برای حمایت مالکیت صنعتی تاکنون چند بار مورد تجدید نظر و اصلاح قرار گرفته است که آخرین آن ها در سال 1958 در لیسبون بود.

طبق قرارداد اتحادیه ی مزبور، هر یک از ممالک عضو حمایت های لازم را معمول می دارند.

یکی از آن ها این است که به محض ثبت علامت یا اختراعی در مملکت عضو دیگر،برای ثبت اختراع و مدل های اشیا مصرفی یک سال و برای ثبت اشکال و طرح های صنعتی و علائم کارخانه یا علائم بازرگانی شش ماه مهلت داده خواهد شد که اختراع یا علامت خود را به ثبت برساند و در ظرف این مهلت کسی که در کشور خود اتباع یا علامت خود را به ثبت رسانده است حق تقدم خواهد داشت.مسلم است این ارفاق و حمایت فقط نسبت به اعضای ممالک عضو اتحادیه است و درباره ی اتباع سایر کشورها اثر ندارد.

بر طبق قرارداد پاریس هر دولت عضو باید نسبت به گواهینامه های اختراعات،علائم تجارتی و عناوین دیگر مربوط به مالکیت صنعتی همان حمایتی را که نسبت به اتباع خود می کند نسبت به اتباع کشورهای دیگر اتحادیه منظور دارد و از مزایاییکه قانون داخلی برای اتباع خود کشور در نظر گرفته همان مزایا را نسبت به اتباع خارجی نیز رعایت کند.

مقررات دیگری هم این قرارداد شامل است که یکی از آن مقررات قابل استفاده ی دولت است در خاک خود از اختراعاتی که مالکیت آن را ثبت کرده و مورد بهره برداری قرار نداده اند در این حالت دولت می تواند آن اختراع را در قلمرو خاک خود مورد بهره برداری و استفاده قرار دهد.

یکی دیگر از تعهداتی که دولت های عضو اتحادیه ی پاریس دارند این است که باید یک اداره ی مرکزی برای ثبت علائم تجاری و اختراعات و اشکال و ترسیمات صنعتی داشته باشد و این اداره باید طوری وسائل کار آن آماده و مجهز باشد که به خوبی از عهده ی انجام وظایفی که بر عهده دارد بر آید.

لازم به ذکر است ، به موجب قانون مصوب اسفند 1337، دولت ایران به اتحادیه ی عمومی بین المللی معروف به پاریس برای حمایت مالکیت صنعتی و تجارتی و کشاورزی ملحق شده است.

منابع:

 1) کاتبی،  حسینقلی ، حقوق تجارت،  گنج دانش ، چاپ دهم، 1382

2 )عبادی ،محمدعلی ،حقوق تجارت ،انتشارات گنج دانش  ، شهریور 1368

3)پاکدامن،رضا،حقوق شرکت های تجاری،انتشارات  خرسندی،1389

 

    قبلی    
    بعدی

مقالات مرتبط

    ثبت علائم تجاری در ایران به چه صورت است
    دلایل اصلی رد تقاضای ثبت علائم تجاری/ برند
    شرایط و مدارک لازم جهت نقل و انتقال علامت تجاری / برند
    ثبت علامت تجاری صوتی
    نام تجاری و احساسات مصرف کننده
    ثبت برند لاتین
    ثبت برند در تهران
    انتخاب برند ها بر چه مبنایی صورت می گیرد؟
    ثبت سریع و ارزان برند
    صفر تا صد ثبت علامت تجاری ، برند ، لوگو ، مارک
    حمایت حقوق تجارت الکترونیک از علائم تجاری و اختراعات
    تقلید از علائم تجاری و اختراعات و رقابت مکارانه
    علامت تجاری، برند ، لوگو، آرم ، نشانه ، مارک چیست؟
    شیوه ی ثبت علائم تجاری
    اصول حاکم بر ثبت اسم تجاری
    حفاظت های قانونی ثبت علائم تجاری
    سوالات متداول درباره ی ثبت و استفاده از علائم تجاری(برند،لوگو،آرم)
    ثبت اختیاری و اجباری علائم تجاری
    قبول یا رد تقاضای ثبت علائم تجاری
    ثبت بین المللی علائم تجاری

برابر ماده 16 قانون تجارت در نقاطی که وزارت دادگستری لازم بداند دفتری به نام دفتر ثبت تجاری تشکیل می دهد و هدف از تاسیس چنین دفتری اینست که امور تجاری تحت نظم و انتظام و ضوابطی باشد و برای این منظور اسم تجار و نوع فعالیت تجاری آن ها در دفتر مزبور ضبط می گردد و کلیه اشخاصی که به امر تجارت اشتغال دارند خواه ایرانی بوده و خواه بیگانه باید در مدتی که تعیین گردیده اسم خود را در آن دفتر ثبت نمایند و در صورت تخلف به جزای نقدی از 200 ریال تا 2000 ریال محکوم می شوند و البته کسبه جزء از انجام این اعمال یعنی ثبت اسم خود معاف می باشند و اینکه چه کسانی کسبه جزء می باشند آیین نامه هایی که از طرف وزارت دادگستری تهیه و تنظیم گردیده مشخص و معلوم نموده که از موضوع بحث ما خارج است.
دفاتر مزبور حاوی نام و مشخصات کامل تجار و بنگاه های بازرگانی و شرکت های تجاری می باشد و در حقیقت هم نام اشخاص حقیقی و هم نام اشخاص حقیقی و هم نام اشخاص حقوقی در آن ثبت می شود و صفحات دفاتر مزبور در ابتدای کار وسیله دادستان محل و یا نماینده او شماره گذاری و امضاء می گردد و به مهر دادسرا ممهور می شود. و تعداد صفحات با تمام حروف در اول و آخر هر دفتر با ذکر تاریخ مشخص می گردد و برای ثبت هر شماره یک صفحه مخصوص وجود دارد. و منظور از قید تمام صفحات اینست که کلیه صفحات آن معلوم بوده و به طور واضح معلوم گردد که دارای چند صفحه است تا احیاناَ فرد یا افرادی نتوانند صفحه یا صفحاتی به آن اضافه نموده یا کسر نمایند و راهی برای سوء استفاده و تخلف وجود نداشته باشد.
لازم به ذکر است که علاوه بر ثبت نام کلیه تجار و بازرگانان و بنگاه های بازرگانی و شرکت های تجاری ایرانی نام تجار و شرکت های تجاری خارجی که مرکز اصلی یا تجارتخانه آن ها در ایران قرار دارد یا اینکه مرکز اصلی تجارتخانه در خارج بوده لیکن شعبه یا شعبی در ایران دارند باید مانند تجار ایرانی در دفاتر مزبور به ثبت برسد.
البته در حال حاضر تجار و شرکت ها و بنگاه های تجاری مقیم تهران برای این منظور باید به اداره ثبت شرکت های تجاری و مالکیت صنعتی و در شهرستان ها به همان دفتری که برای این منظور اختصاص داده شده مراجعه نموده و سه نسخه از اظهارنامه های چاپی که در اختیار آن مراکز قرار دارد دریافت و پس از تنظیم به همان مراکز تحویل و رسید آن را اخذ نمایید.

اظهارنامه دفتر ثبت تجاری
برابر ماده 6 آیین نامه مزبور، در اظهارنامه باید نکات ذیل به ترتیبی که شماره گذاری گردیده است نوشته گردد :
1- نام و نام خانوادگی بازرگان و رئیس بنگاه و مدیران شرکت و اسم تجارتخانه یا بنگاه یا شرکت.
2- تاریخ و محل تولد و شماره شناسنامه و محل صدور.
3- تابعیت اصلی و تابعیت فعلی .
4- در صورتی که تابعیت کشور دیگری را تحصیل نموده باشند تاریخ و طرز تحصیل تابعیت ثانوی هم باید قید گردد.
5- تاریخ ورود به ایران و شماره و محل صدور پروانه اقامت برای خارجیان.
6- محل اقامت شخصی، محل تجارتخانه یا بنگاه با قید نشانی کامل محل مرکز اصلی شرکت و شعبات آن.
7- میزان سرمایه در شرکت های تجاری.
8- شماره ثبت منگنه و پلمپ دفاتر تجاری با مواد 6 و 12 قانون تجارت.
9- عنوان تلگرافی، شماره تلفن، کتاب رمز تجاری ( اگر داشته باشد ).
10- قید شماره ثبت علائم تجاری
11- در صورتی که شرکت یا بنگاه یا تاجر منحصراَ به معاملات داخلی اشتغال دارد باید نوع معاملات و نام کالایی که مورد معامله می باشد قید شود.
12- هرگاه شرکت یا تجارتخانه یا بنگاه به تجارت خارجی اشتغال داشته باشد باید معین نماید که وارد کننده است یا صادرکننده یا حق العمل کار یا هر سه و در صورت امکان ارقام کالای عمده ای که اختصاصاَ صادر یا وارد می نماید معین گردد.

امروزه بنا به دلایل متعدد، تمایل اشخاص حقیقی به انجام فعالیت های اقتصادی، در پناه شخصیت فرضی شرکت های تجاری افزایش یافته است و بلکه در مورد فعالیت های بزرگ به یک ضرورت تبدیل شده است. از این رو مطالعه راجع به اوصاف اساسی این شخصیت جایگاه مهمی را در حقوق تجارت به خود اختصاص داده است.
نظر به اهمیت موضوع، در این نوشتار برآنیم تا به اوصاف اساسی یکی از مهم ترین شرکت های تجاری (شرکت تعاونی) بپردازیم. بدیهی است برای راه اندازی یک شرکت تعاونی، در قدم اول می بایست نسبت به ویژگی های آن آشنایی کامل داشته باشید. ناگفته نماند، در صورت نیاز به هر گونه مشاوره در این رابطه می توانید با مشاورین ما در ثبت شرکت نیک در ارتباط باشید. کارشناسان ما در این مرکز، از طریق مشاوره تخصصی رایگان از نخستین مراحل ثبت همراه شما خواهند بود.

آشنایی با شرکت تعاونی و اقسام آن
بنا بر ماده 2 قانون شرکت های تعاونی (ق. ش. ت)، شرکت تعاونی شرکتی است متشکل از اشخاص حقیقی و یا حقوقی که به منظور رفع نیازمندی های مشترک و بهبود وضع اقتصادی و اجتماعی شرکاء از طریق خودیاری و کمک متقابل و همکاری آنان و تشویق به پس انداز تشکیل می شود.
طبق قانون تجارت، شرکت های تعاونی به دو نوع تعاونی تولید و تعاونی مصرف طبقه بندی شده ودند، لیکن ماده 18 قانون شرکت های تعاونی ( 1250 )، شرکت های تعاونی را به شرح ذیل طبقه بندی کرده است:
الف – رشته کشاورزی، شامل تعاونی های کشاورزی و روستایی
ب- رشته مصرف، شامل تعاونی های مصرف کنندگان مسکن، اعتبار و آموزشگاه ها
ج- رشته کار و پیشه، شامل تعاونی های مسکن کنندگان، اعتبار و آموزشگاه ها
تعاونی های صنایع کوچک، تعاونی های تهیه و توزیع، تعاونی های مشاغل آزاد و تعاونی های صیادان.
همچنین، قانون بخش تعاونی اقتصاد (1370 ) بدون آرایه طبقه بندی مشخص، تعاونی ها را به دو نوع ذیل طبقه بندی کرده است:
الف- تعاونی تولید، شامل تعاونی هایی است که در امور مربوط به کشاورزی، دامداری، دامپروری، پرورش و صید ماهی، شیلات، صنعت، معدن، عمران شهری و روستایی و عشایری و نظایر این ها فعالیت می نمایند.
ب- تعاونی توزیع، شامل تعاونی هایی که نیاز مشاغل تولیدی و یا مصرف کنندگان عضو خود را در چارچوب مصالح عمومی و به منظور کاهش هزینه ها و قیمت ها تامین می نمایند.
در حال حاضر بنا بر ماده 2 قانون بخش تعاونی اقتصاد جمهوری اسلامی ایران ( ق. ب. ت ) برای آن که شرکتی تعاونی تلقی گردد، حتماَ باید مطابق مقررات قانون بخش تعاونی اقتصاد جمهوری اسلامی ایران تشکیل و به ثبت برسد.
زمانی که شرکت در مرجع ثبت شرکت ها به ثبت برسد، شرکت واجد شخصیت حقوقی می گردد.

عضویت در شرکت های تعاونی
عضویت در شرکت های تعاونی مخصوص اشخاص حقیقی است و اعضاء باید حائز شرایط ذیل باشند :
1- تابعیت جمهوری اسلامی ایران
2- عدم ممنوعیت قانونی، حجر و ورشکستگی به تقصیر
3- عدم سابقه ارتشاء ، اختلاس و کلاهبرداری
4- درخواست کتبی عضویا و تعهد رعایت مقررات تعاونی
5- درخواست کتبی عضویت و تعهد رعایت مقررات تعاونی
6- عدم عضویت در تعاونی مشابه
ضمناَ اعضاء در کلیه امور تعاونی طبق اساسنامه حق نظارت دارند.

اخراج از عضویت
1- از دست دادن هر یک از شرایط عضویت.
2- عدم رعایت مقررات اساسنامه و سایر تعهدات قانونی پس از دو اخطار کتبی توسط هیئت مدیره به فاصله پانزده روز از تاریخ اخطار دوم با تصویب مجمع عمومی فوق العاده
3- ارتکاب اعمالی که موجب زیان مادی تعاونی شود و وی نتواند ظرف مدت یک سال آن را جبران نماید.

اوصاف اساسی شرکت های تعاونی
1- شرکت تعاونی برای رفع نیازمندی های مشترک و بهبود اوضاع و رفع احتیاجات و تامین کالا و خدمات یا بهایی کمتر تشکیل می شوند، نه برای جلب منفعت . ( ماده 2 ق. ش. ت )
2- به دلیل نقشی که شرکت های تعاونی در اقتصاد حمایتی دارند و قابلیت آن ها در ایجاد ساز و کار برای حمایت از اقشار کم درآمد، قوانین مربوط به آن ها به نحوی تنظیم شده است تا دولت بر روی آن ها نظارت بیشتری داشته باشد و وزارتی نیز به نام وزارت تعاون تشکیل شده است تا مجری این نظارت دولتی باشد.
3- به دلیل نقش حمایتی شرکت های تعاونی ، آن ها از امتیازات و معافیت هایی نیز نسبت به سایر شرکت ها برخوردارند، من جمله معافیت از پرداخت مالیات، عوارض، واگذاری های اموال دولتی با تسهیلات خاص به آن ها، امکان اخذ وام های بدون بهره و …
4- شرکت های تعاونی دارای ارکانی از قبیل مجمع عمومی، هیئت مدیره و بازرسین می باشند.
5- مجمع عمومی شرکت های تعاونی به سه نوع موسس، عادی و فوق العاده تقسیم می شوند.
6- تعداد اعضاء شرکت تعاونی نمی تواند کمتر از 7 نفر باشد.
7- تعداد اعضای هیئت مدیره بین 3 تا 7 نفر به اعضاء اصلی و عده ای معادل یک سوم اعضاء اصلی، به عنوان علی البدل می باشد. در تعاونی های بزرگ به ازای افزایش هر چهار صد نفر عضو، یک نفر به عنوان عضو علی البدل انتخاب می شود. البته حداکثر تعداد اعضای و علی البدل 15 نفر می باشد.
مدت ماموریت اعضاء هیئت مدیره 2 سال است. با این حال انتخاب مجدد آن ها بلامانع است.
8- در این شرکت نیز مانند شرکت سهامی، سرمایه شرکت به قطعات مساوی به نام سهم تقسیم می گردد.
9- مسئولیت شرکاء این شرکت مانند مسئولین شرکاء شرکت با مسئولیت محدود و سهامی است. یعنی فقط به میزان سهامشان مسئول تادیه دیون شرکت اند، نه بیشتر.
10- برای تاسیس آن حداقل سرمایه ای تعیین نشده است.
11- شیوه های اداره آن شباهت زیادی به شرکت سهامی دارد و مقررات قابل توجهی راجع به نحوه، اداره و شیوه مدیریت و اخذ تصمیم نسبت بدان وضع شده است ، ازهمین رو این قالب برای تشکیل شرکتی با تعداد قابل توجهی از شرکاء مناسب است.
12- در تصمیم گیری برای اداره این شرکت ، رای اکثریت ملاک است. و منظور از اکثریت نیز، برخلاف شرکت سهامی، اکثریت عددی شرکاء است نه اکثریت سرمایه. در شرکت تعاونی، هر شریک صرف نظر از میزان آورده اش ، فقط دارای یک رای است.
13- نقل و انتقال سهام در آن بسیار آسان است و با هیچ مانعی روبرو نیست و نمی توان آن را منوط به موافقت شخص یا نهادی نمود.

موجبات انحلال شرکت تعاونی
1- تصمیم مجمع عمومی فوق العاده
2- کاهش تعداد اعضاء از حد نصاب مقرر در صورتی که حداکثر ظرف مدت 3 ماه تعداد اعضا به نصاب مقرر نرسیده باشد.
3- انقضاء مدت مقرر در اساسنامه، البته در صورتی که مجمع عمومی مدت را تمدید نکرده باشد.
4- توقف فعالیت بیش از یک سال بدون عذر موجه.

کلیه شرکتهای هفت گانه اعم از (سهامی خاص، مسئولیت محدود، مختلط سهامی، مختلط غیر سهامی، تضامنی، تعاونی، یا موسسه غیر تجاری) پس از گذراندن مراحل ثبت و دریافت شماره ثبت برای متقاضیان قابل استعلام می‌ باشند.

جهت بررسی نحوه استعلام شماره ثبت شرکت ، ابتدا به مفهوم شماره ثبت شرکت ها اشاره ای خواهیم داشت و سپس وارد بحث اصلی می شویم.
شماره ثبت شرکت :
شماره یازده رقمی است که پس از به ثبت رسیدن شرکت در اداره ثبت شرکت‌ها به آنها اختصاص داده می‌شود.
این شناسه از آغاز ثبت، تا زمانی که شرکت وجود داشته باشد ثابت و بدون هیچ تغییری میماند. می توان گفت شناسه ملی مهمترین اصل در شناسایی و استعلام یک شرکت میباشد.

متقاضیان عزیز می توانند با وارد کردن حداقل یکی از سه مورد زیر اطلاعات شرکت را جستجو نمایند.
_نام شرکت
_شماره ثبت شرکت
_شناسه ملی شرکت
زمانی که استعلام شرکت از طریق شماره ثبت شرکت از سامانه اداره ثبت شرکت‌ها صورت پذیرد، سه مزیت عمده برای شرکت‌ها در پی خواهد داشت که به شرح ذیل میباشد:
۱- گاهی ممکن است افراد به هر دلیل نیازمند مراجعه به شرکت باشند اما از محل و آدرس آن بی اطلاع باشند، با استعلام شرکت اطلاعات محل ثبت و فعالیت شرکت نیز داده خواهد شد.
۲- با استعلام ثبت شرکت، وجود شرکت و فعالیت قانونی آن اثبات خواهد شد، و در صورتی که شرکت قبلا ثبت نشده باشد در این استعلام مشخص میشود.
۳- با استعلام شرکت از طریق شماره ثبت، سایر شرکت‌ها و سازمان های حقوقی و حقیقی میتوانند از واقعیت ثبت شرکت و نوع ثبت آن مطلع شوند.

کلیه شرکتهای هفت گانه اعم از (سهامی خاص، مسئولیت محدود، مختلط سهامی، مختلط غیر سهامی، تضامنی، تعاونی، یا موسسه غیر تجاری) پس از گذراندن مراحل ثبت و دریافت شماره ثبت برای متقاضیان قابل استعلام می‌ باشند.

جهت بررسی نحوه استعلام شماره ثبت شرکت ، ابتدا به مفهوم شماره ثبت شرکت ها اشاره ای خواهیم داشت و سپس وارد بحث اصلی می شویم.
شماره ثبت شرکت :
شماره یازده رقمی است که پس از به ثبت رسیدن شرکت در اداره ثبت شرکت‌ها به آنها اختصاص داده می‌شود.
این شناسه از آغاز ثبت، تا زمانی که شرکت وجود داشته باشد ثابت و بدون هیچ تغییری میماند. می توان گفت شناسه ملی مهمترین اصل در شناسایی و استعلام یک شرکت میباشد.

متقاضیان عزیز می توانند با وارد کردن حداقل یکی از سه مورد زیر اطلاعات شرکت را جستجو نمایند.
_نام شرکت
_شماره ثبت شرکت
_شناسه ملی شرکت
زمانی که استعلام شرکت از طریق شماره ثبت شرکت از سامانه اداره ثبت شرکت‌ها صورت پذیرد، سه مزیت عمده برای شرکت‌ها در پی خواهد داشت که به شرح ذیل میباشد:
۱- گاهی ممکن است افراد به هر دلیل نیازمند مراجعه به شرکت باشند اما از محل و آدرس آن بی اطلاع باشند، با استعلام شرکت اطلاعات محل ثبت و فعالیت شرکت نیز داده خواهد شد.
۲- با استعلام ثبت شرکت، وجود شرکت و فعالیت قانونی آن اثبات خواهد شد، و در صورتی که شرکت قبلا ثبت نشده باشد در این استعلام مشخص میشود.
۳- با استعلام شرکت از طریق شماره ثبت، سایر شرکت‌ها و سازمان های حقوقی و حقیقی میتوانند از واقعیت ثبت شرکت و نوع ثبت آن مطلع شوند.

جهت آشنایی شما ارجمندان با فرآیند ثبت موسسه فرهنگی تک منظوره، دراین نوشتارتوضیحات کاملی راجع به این موسسات وهمچنین شرایط ومدارک ثبت آنها آورده ایم.

موسسات فرهنگی و هنری تشکیلاتی هستند که توسط افراد واجد شرایط برای فعالیت در زمینه های فرهنگی و هنری تاسیس می شوند و عموماَ بر دو نوع انتفاعی و غیر انتفاعی می باشند. در موسسات انتفاعی کسب درآمد و سود هدف موسسین اولیه است، اما در موسسات غیر انتفاعی تحصیل درآمد و سود هدف موسسین آن نمی باشد. اگر موسسه ای تنها به یکی از فعالیت های فرهنگی و هنری بپردازد آن را تک منظوره و در غیر این صورت آن را موسسه چند منظوره می نامند؛ این گونه موسسات می بایست از وزارت فرهنگ وارشاد اسلامی مجوز فعالیت دریافت نمایند.
• ارکان اصلی مؤسسه
ارکان اصلی مؤسسه عبارتنداز: مجمع عمومی (موسسین)،هیأت مدیره، بازرس ومدیرمسئول که درزیربه اختصارتشریح شده است.
۱- مجمع عمومی : مجمع عمومی متشکل ازکلیه اعضاء می باشد وعالی ترین مرجع تصمیم گیری است که به صورت عادی یا فوق‌العاده تشکیل میشود.
• وظایف مجمع عمومی عادی:
_انتخاب اعضاء هیأت مدیره وبازرسان(اصلی وعلی البدل)
– استماع (گوش دادن) ورسیدگی به گزارش هیات مدیره وبازرس ها
_تعیین خط مشی کلی موسسه
– بررسی وتصویب یارد پیشنهادهای هیأت مدیره
–تصویب ترازنامه وبودجه موسسه
_تعیین روزنامه کثیرالانتشارجهت درج آگهی ودعوتنامه ها
• وظایف مجمع عمومی فوق العاده:
_تصویب تغییرات اساسنامه
–بررسی وتصویب یاردانحلال
_تغییردرمیزان سرمایه
۲- هیات مدیره :
موسسه دارای هیات مدیره ای مرکب از۵ نفرعضواصلی و۲نفرعضوعلی البدل می باشد. که وظایف واختیارات آن درچارچوب اساسنامه موسسه میباشد.
۳- بازرس:
موسسه دارای یک نفربازرس اصلی ویک نفربازرس علی البدل می باشد که درمجمع عمومی عادی با رای کتبی برای مدت یکسال انتخاب میگردند.
۴- مدیرمسئول :
بالاترین مقام اجرایی موسسه است ودرحدود اختیاراتی که ازطرف هیأت مدیره واساسنامه به وی تفویض می گردد، نماینده محسوب می شود.
• موضوع فعالیت موسسه فرهنگی تک منظوره
همان طور که می دانیم، موضوع شرکت متاثرازنوع فعالیتی است که شرکت برای آن منظورتشکیل گردیده است. درواقع، تعیین موضوع هرشرکت نشان دهنده هدف آن شرکت است. به موجب بخشنامه سازمان ثبت اسناد واملاک کشوربرای فعالیت درموضوعات ذیل نیازبه اخذ مجوز ازوزارت فرهنگ وارشاد اسلامی است.
موضوعات فعالیت مربوط به امور فرهنگی و هنری و خبری و تبلیغاتی :
_طراحی وبرگزاری دوره های آموزشی کوتاه مدت مربوطه ازجمله روزنامه نگاری وروابط عمومی وخبرنگاری
موضوع فعالیت انجام کلیه امورفعالیت های فرهنگی وهنری وسینمایی،خبری وخبرگزاری _
_ایجاد نمایندگی خبرگذاری ها ورسانه های خارجی،داخلی وانتشارنشریات عمومی ویا تخصصی
_تشکیل موسسات فرهنگی درقالب فعالیتهای فرهنگی دیجیتال ازجمله تصدی رسانه برخط وپدیدآوردن،تهیه کردن وعرضه بسته های نرم افزاری،رسانه ای وبسته نرم افزار رسانه پرداز
_فعالیت های قرآنی،انجمن های اسلامی واعزام مبلغ وتبلیغات مذهبی وتشکل های مذهبی، آموزش عمومی و روخوانی وروانخوانی قرائت(تحقیق وترتیل)ترجمه مفاهیم،حفظ سیرمعصومین(ع)احکام ادعیه ی زیارت مدیحه سرایی،اذان،ابتهال،همخوانی،تواشیح برگزاری مسابقات قرآنی وعترت،برگزاری جشنواره ها ونمایشگاه های قرآنی مدیحه سرایی وسخنرانی تبلیغی دینی.
_تولیدوتکثیرنرم افزاردیجیتال فرهنگی
_تاسیس نمایشگاه ونگارخانه هنری وفرهنگی وسینمایی
_تهیه فیلم های سینمایی وتلویزیونی ازجمله فیلم کوتاه ومستند وانیمیشن
_طراحی مدولباس وبرگزاری نمایشگاه های مدولباس
_برگزاری جشنواره های هنری،نمایشی،سینمایی،مطبوعاتی ،خبرنگاری وروزنامه نگاری
_طراحی وبرگزاری دوره های آموزشی،فرهنگی،هنری،سینمایی ومطبوعاتی ازقبیل داستان نویسی،چاپ وکتابداری،صحافی وهنرهای دستی،طراحی مدولباس،خوشنویسی،کامپیوترگرافیک(طراحی)،فیلم سازی عکاسی،بازیگری
_چاپ ونشرکتاب ولیتوگرافی وترجمه متون ومقالات وکتب
_تهیه وتنظیم،مشاوره واجرای برنامه های تبلیغاتی وروابط عمومی ازطریق تاسیس کانون های آگهی وتبلیغاتی تاسیس دفترخدمات رسانی به خبرنگاران وروزنامه نگاران
_تاسیس مراکزفرهنگی اقلیت دینی رسمی کشوردرمحدوده امورفرهنگی آن اقلیت
• نام های درخواستی نیازبه مجوز:
فرهنگی وهنری وسینمایی ومطبوعاتی،خبری وخبرگذاری هاورسانه های(خارجی وداخلی)تبلیغاتی،مدولباس،فعالیت قرآنی،انجمن های اسلامی،تبلیغات مذهبی،فرهنگی اقلیت دینی
مرجع صدورمجوز:وزارت فرهنگ وارشاداسلامی (اداره کل فرهنگ وارشاداسلامی استان مربوطه)
• شرایط لازم جهت ثبت موسسه فرهنگی تک منظوره:
– تابعیت جمهوری اسلامی
– معرفی حداقل۳نفربه عنوان اعضاءهیأت مؤسس برای موسسه چند منظوره ودونفربرای موسسه تک منظوره
داشتن مدرک کارشناسی یا معادل آن به تشخیص مراجع ذیصلاح –
– حداقل سن۲۵سال برای افرادمتاهل و۲۷سال برای افراد مجرد
– مهجور(دیوانه)نبودن ونداشتن سابقه ورشکستگی به تقلب وتقصیر
داشتن امکانات کافی ومناسب –
– داشتن صلاحیت علمی وتخصصی یا تجارب کافی متناسب با موضوع فعالیت فرهنگی وهنری مدنظر
– داشتن سابقه موثرفعالیت درموسسات ومراکزفرهنگی چند منظوره
– نداشتن سوءپیشینه کیفری موثربه تایید مراجع مربوطه وبرخورداری ازحسن شهرت
انجام خدمت وظیفه عمومی یا داشتن برگ معافیت دائم –
• مدارک موردنیازجهت ثبت موسسه فرهنگی تک منظوره:

تکمیل درخواست تاسیس ومعرفی مدیرمسئول
عکس۳×۴جدیدوپشت نویسی شده (۴قطعه)
اصل گواهی مبنی برنداشتن سوء پیشینه کیفری موثربرای همه اعضاء موسس وعدم اعتیاد به مواد مخدربرای مدیرمسئول
تصویرازهمه صفحات شناسنامه وکارت ملی (رونوشت برابربااصل)
یک نسخه اساسنامه به انضمام صورتجلسات انتخاب ارکان اصلی
فتوکپی آخرین مدرک تحصیلی یامعادل آن (مدرک کارشناسی یابالاتر)رونوشت برابربااصل
تصویر برابراصل گواهی انجام خدمت وظیفه عمومی ویاداشتن برگ معافیت دائم
کامل کردن پرسشنامه مشخصات انفرادی(برای همه اعضای هیات موسس)در۲جلد
صورتجلسه مجمع عمومی موسسین به انضمام صورتجلسه هیئت مدیره
ارائه سوابق موثرومستند درحوزه فعالیت های پیشنهادی
داشتن امکانات کافی ومناسب به تشخیص وزارت فرهنگ وارشاد اسلامی
محجورنبودن ونداشتن ورشکستگی به تقلب وتقصیر
• فرآیند اجرایی صدور پروانه فعالیت موسسه تک فرهنگی :

دریافت درخواست کتبی ازمتقاضی
تکمیل فرم های اساسنامه،صورت جلسات ومشخصات فردی وارائه مدارک مربوطه وموردنیاز
استعلام تعیین صلاحیت فردی از حراست اداره کل
معرفی به دادگستری جهت دریافت گواهی عدم سوء پیشینه کیفری
استعلام ازمحل کار ومراکز
مصاحبه تخصصی ازاعضاء
بررسی مدارک پرونده
ارسال کلیه مدارک پرونده به وزارتخانه (دفترمشارکت های فرهنگی وهنری)
صدور مجوز فعالیت

سهام جمع سهم است و شرکت زمانی تحقق پیدا می کند که دارای سرمایه ای باشد و سرمایه هر شرکت سهامی به قطعاتی تقسیم می گردد که هر یک را یک سهم می نامند و همانطوریکه ماده 24 قانون تجارت می گوید ” سهم قسمتی است از سرمایه شرکت سهامی که مشخصه میزان مشارکت و تعهدات و منافع صاحب آن در شرکت سهامی می باشد …” و در سایر شرکت ها سهام هر شریک را سهم الشرکه هم می گویند ولی در شرکت سهامی فقط به لفظ سهم بسنده می کنند.

سهام شرکت ممکن است به صورت زیر باشد :
1- سهم بی نام
2- سهم بانام
3- سهم ممتاز

تبدیل سهام بی نام به بانام
تبدیل سهام ممکن است به موجب تجویز یکی از دو مرجع ذیل رخ دهد :
1- مقررات اساسنامه
2- بنا بر تصمیم مجمع عمومی فوق العاده رخ دهد.
نکات مهم در تبدیل سهام بی نام به سهام بانام :
1- مراتب در روزنامه کثیرالانتشاری که آگهی های شرکت در آن چاپ می گردد در سه نوبت و هر یک به فاصله 5 روز منتشر می گردد. ( ماده 44 ل.ا.ق.ت )
2- به سهامداران مهلتی داده می شود که نباید کمتر از 6 ماه از تاریخ اولین آگهی باشد، تا در این مدت برای تبدیل سهام به مرکز شرکت مراجعه کنند. در آگهی تصریح می گردد که پس از انقضاء مدت ، سهام بی نام ، باطل تلقی می گردد. ( ماده 44 ل. ا. ق. ت )
3- پس از انقضاء مدت مزبور، شرکت مرجع ثبت شرکت ها را کتباَ از این امر مطلع می کند، تا مراتب به ثبت برسد و آگهی شود. ( ماده 48 ل. ا. ق. ت )
4- سهام بی نامی که ظرف مدت مذکور در آگهی به شرکت تسلیم نگردد، باطل می گردد و معادل آن سهام بانام صادر می گردد و از طریق بورس یا حراجی فروخته می شود. ( ماده 45 ل. ا. ق. ت )
5- برای حراج، آگهی حراج باید حداکثر تا یک ماه پس از انقضاء مهلت 6 ماهه مذکور، و فقط برای یک نوبت در روزنامه کثیرالانتشاری که آگهی های شرکت در آن منتشر می گردد ، چاپ گردد. فاصله بین آگهی و تاریخ حراج حداقل 10 روز و حداکثر یک ماه است. ( ماده 45 ل. ا. ق. ت )
6- در صورتی که در تاریخ تعیین شده در آگهی ، سهام فروش نرود ، حراج تا دو نوبت قابل تجدید است. ( ماده 45 ل. ا. ق. ت )
7- اگر پس از تجدید فروش نیز سهام شرکت به فروش نرسد، صاحبان سهام بی نام که به شرکت مراجعه می کنند، می توانند :1/ به ترتیب مراجعه به شرکت از حاصل فروش سهامی که فروخته شده است، به نسبت سهام بی نام خود ، وجه نقد دریافت کنند یا 2/ برابر تعداد سهام بی نام خود سهام بانام تحصیل کنند ، البته این اختیار تا جایی است که برای شرکت هم وجه نقد و هم سهم فروخته نشده باقی مانده باشد. ( نبصره ماده 46 ل. ا. ق. ت )
8- از حاصل فروش سهام ، ابتدا هزینه های صورت گرفته مانند هزینه آگهی حراج یا کارمزد کارگزار بورس کسر می گردد و مازاد آن توسط شرکت در یک حساب بانکی بهره دار سپرده می شود. ( ماده 46 ل. ا. ق. ت )
9- اگر ظرف 10 سال از تاریخ فروش، سهام بی نام باطل شده به شرکت مسترد گردد، مبلغ سپرده و بهره آن به سهامدار سابق مسترد می شود و در غیر اینصورت وجوه باقیمانده در حکم مال شخص بلاصاحب بوده و از طرف بانک و با اطلاع دادستان شهرستان به خزانه دولت منتقل می گردد. ( ماده 46 ل. ا. ق. ت )
10- پس از تبدیل همه سهام بی نام به بانام ، شرکت مرجع ثبت شرکت ها را کتباَ از این امر مطلع می کند تا مراتب به ثبت برسد و آگهی شود. ( ماده 48 ل. ا. ق. ت )
11- دارندگان سهامی که سهام خود را تعویض نکنند ، نسبت به آن سهام حق حضور و رای در مجامع عمومی ندارند. ( ماده 49 ل. ا. ق. ت )

نفت خام مایعی غلیظ و افروختنی به رنگ سیاه یا قهوه ای است که در لایه های بالایی بخش هایی از پوسته کره زمین بوده وهمچنین گاز یک نوع سوحت فسیلی بوده که به عنوان تمییز ترین و مفید ترین شکل انرژی محسوب می گردد.

امروزه نفت وگاز طبیعی از جمله مهمترین منابع تامین انرژی بشریت بوده که نقش بسزایی در زندگی روز مره آنان ایفا نموده است.
شرکت انرژی و یا نفت و گاز، به شرکتی گفته می شود که موضوع فعالیت آن ( بند ۲ اساسنامه ) ، در رابطه با نفت و گاز باشد. از جمله موضوعات فعالیت شر کت های انرژی در حیطه نفت وگاز عبارت اند از: حفاری و استخراج نفت وگاز، زمین شناسی، بهینه سازی مصرف سوخت، طراحی مخازن، بهره برداری وتوسعه ، لوله کشی خطوط نفت وگاز وسایر موارد.

مجوز ثبت شرکت انرژی
با عنایت به قانون ملی شدن صنعت نفت و گاز و همچنین قانون اصلاح ملی شدن صنعت نفت و گاز مصوب سال 1390، موضوعات فعالیت مربوط به:
الف) استخراج و اکتشاف و بهره برداری از معادن نفت و گاز پتروشیمی،
ب) انجام فعالیت بالادستی،
ج) صنعت نفت، گاز، پتروشیمی و حاکمیتی نفت
نیاز به اخذ مجوز از وزارت نفت رادارد. لازم به توضیح است، صنایع پایین دستی غیر حاکمیتی مانند لوله کشی نفت و گاز و مهندسی نفت و گاز نیازی به اخذ مجوز از دستگاه متبوعه ندارد.

جهت ثبت شرکت انرژی در قدم اول می بایست نسبت به قالب شرکت ، نام شرکت ، میزان سرمایه شرکت ، صاحبان سهم و میزان سهم الشرکه هر یک از آنان تصمیم گیری نمایید.
شرکت های تجاری به انواع زیر تقسیم می شوند :
شرکت سهامی عام ، شرکت سهامی خاص، شرکت با مسئولیت محدود ، شرکت تضامنی، شرکت نسبی ، شرکت مختلط سهامی و شرکت مختلط غیرسهامی
در میان شرکت های تجاری، بیشتر شرکت هایی که در اداره ثبت اسناد و املاک کشور به ثبت می رسند شرکت های سهامی خاص و با مسئولیت محدود هستند.
در رابطه با شرکت سهامی خاص نکات ذیل قابل توجه است:
حداقل سرمایه شرکت های سهامی خاص یک میلیون ریال است.
حداقل 35 درصد سرمایه می یایست نقداَ پرداخت شود.
تعداد مدیران حداقل سه نفر است.
تعداد سهامداران نباید از سه نفر کمتر باشد.
در شرکت سهامی خاص اوراق قرضه قابل انتشار نیست.
سهام شرکت سهامی خاص قابل عرضه در بورس نیست.
انتقال سهام در شرکت سهامی خاص موکول به موافقت سایر شرکاست.

مدارک لازم برای ثبت شرکت انرژی سهامی خاص:
1- کپی کارت ملی و شناسنامه ی کلیه اعضا
2- امضای اقرارنامه
3- اصل گواهی عدم سوپیشینه
4- اخذ مجوز در صورت مجوزی بودن موضوع
5- (تنظیم وکالتنامه بنام وکیل،چنانچه امور توسط وکیل انجام می شود)

شرایط مورد نیاز جهت ثبت شرکت انرژی با مسئولیت محدود شامل موارد ذیل می باشد:
1- حداقل2نفر عضو
2-حداقل سرمایه لازم 100.000ریال
3- تعهد به پرداخت کل سرمایه(35%نقدا پرداخت گردد).

مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت انرژی با مسئولیت محدود شامل موارد ذیل می گردد:
1- کپی مدارک شناسایی(کارت ملی و شناسنامه)
2- امضای اقرار نامه
3- اصل گواهی عدم سوء پیشینه
4- مجوز در صورت مجوز بودن موضوع شرکت
5- تکمیل فرم های تقاضا نامه و اساسنامه و همچنین شرکتنامه که کلیه آنان باید در 2نسخه باشد.

– تعداد اعضای هیئت مدیره :
تعداد مناسب اعضای هیئت مدیره را می توان با توجه به هدف ایجاد این نهاد

، حدس زد. تعداد زیاد اعضای هیئت مدیره، سرعت تصمیم گیری را کم می کند از سوی دیگر تعداد اندک اعضا در مقایسه با تعداد شرکا موجب می گردد که نماینده همه سلایق و دیدگاه ها در اتخاذ تصمیمات میانی حضور نداشته باشند. به هر حال شرکا در تعیین عده اعضای هیئت مدیره آزادند، جز آنکه ماده 107 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت در مورد شرکت سهامی عام، با تعداد کمتر از پنج نفر مخالفت نموده است.
– نحوه انتخاب اعضای هیئت مدیره :
تردیدی نیست که اعضای هیئت مدیره منتخب شرکا هستند. اما در مورد نحوه انتخاب، گزینه های مختلفی پیش روست. لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت د ر ماده 88، اکثریت نسبی آرای حاضر در مجمع عمومی عادی را ملاک انتخاب مدیران دانسته و اضافه می نماید که :
” …. در مورد انتخاب مدیران تعداد آرای هر رای دهنده در عدد مدیرانی که باید انتخاب شوند ضرب می شود و حق رای هر رای دهنده برابر با حاصل ضرب مذکور خواهد بود. رای دهنده می تواند آرای خود را به یک نفر بدهد یا آن را بین چند نفری که مایل باشد تقسیم کند اساسنامه شرکت نمی تواند خلاف این ترتیب را مقرر دارد “.
در مورد سایر شرکت ها قانون تجارت حکمی ندارد و چنانچه شرکا نهاد هیئت مدیره را پیش بینی نموده باشند ناگزیر از تعیین نحوه انتخاب آنان نیز هستند.
– شرایط انتخاب شوندگان
در مورد شرایط انتخاب شوندگان مهم ترین مسئله آن است که آیا اعضای هیئت مدیره باید از میان شرکا انتخاب شوند یا آنکه انتخاب آنان از میان سایر اشخاص نیز ممکن است ؟ واقعیت آن است که شرکای شرکت به دلیل دارا بودن اشخاص نیز ممکن است ؟ واقعیت آن است که شرکای شرکت به دلیل دارا بودن نفع مستقیم، دارای انگیزه بیشتری برای اداره هر چه بهتر شرکت هستند متقابلاَ برای انتخاب مدیران غیرشریک نیز دلایل موجهی را می توان برشمرد از جمله اینکه چه بسا تخصص های مورد نیاز برای اداره شرکت، در بین شرکا وجود نداشته باشد.
ماده 107 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت مقرر داشته است که شرکت سهامی به وسیله هیئت مدیره ای که از بین صاحبان سهام انتخاب می شوند اداره می شود. عقیده غالب آن است که مفاد این ماده جنبه آمره داشته و لذا توافق برخلاف آن باطل است . در مورد سایر شرکت ها با توجه به سکوت قانون تجارت مانعی در راه انتخاب اعضای هیئت مدیره از میان اشخاص غیرشریک وجود ندارد.
مسئله دیگر اینکه آیا عضو هیئت مدیره ممکن است شخص حقوقی باشد ؟ عموم ماده 588 قانون تجارت برای اثبات جواز این امر کافی است هر چند که ماده 110 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت نیز به آن تصریح نموده است :
” اشخاص حقوقی را می توان به مدیریت شرکت انتخاب نمود. در این صورت شخص حقوقی همان مسئولیت های مدنی شخص حقیقی عضو هیئت مدیره را داشته و باید یک تفر را به نمایندگی دائمی خود جهت انجام وظایف مدیریت معرفی نماید … ”
ماده 111 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت نیز بعضی اشخاص را از حق انتخاب شدن به عنوان عضو هیئت مدیره محروم نموده است.

همان طور که در مقالات پیش گفته شد، متقاضی ثبت طرح صنعتی در سطح بین المللی می تواند از مسیرهای مختلفی برای ثبت طرح خود اقدام کند.
اولین مسیر این است که به کشورهای مورد نظر مراجعه و در صورت دارا بودن شرایط مقرره در آن کشورها طرح صنعتی خود را به ثبت برساند. البته

در این مسیر متقاضی می تواند با انتخاب وکیل در آن کشورها و ترجمه اسناد و مدارک مربوط به زبان های مقرره و با صرف هزینه های زیاد نسبت به ثبت طرح صنعتی خود اقدام کند.
متقاضی در این مسیر می تواند در چارچوب کنوانسیون پاریس برای حمایت مالکیت صنعتی نیز در صورتی که دارای شرایط مقرره در آن کنوانسیون پاریس برای حمایت مالکیت صنعتی نیز در صورتی که دارای شرایط مقرره در آن کنوانسیون باشد نیز اقدام به ثبت طرح صنعتی خود نماید. بدیهی است در صورتی که متقاضی در چارچوب قرارداد یادد شده بخواهد طرح صنعتی خود را در کشورهای عضو به ثبت برساند می تواند از امتیازات مقرره در آن کنوانسیون از جمله حق تقدم شش ماهه استفاده کند که با توجه به شرط جدید بودن در طرح صنعتی این امتیاز می تواند برای متقاضی خیلی برجسته و مفید باشد. متقاضیان ثبت طرح صنعتی در سطح بین المللی که دارای تابعیت ایران می باشند با توجه به اینکه ایران عضویت در سند یاد شده را پذیرفته است می توانند از امتیازات مقرره در کنوانسیون یاد شده بهره مند شوند.
دومین مسیر برای ثبت بین المللی طرح صنعتی مسیر منطقه ای است که در این مسیر متقاضی ثبت طرح صنعتی در سطح بین المللی می تواند طرح صنعتی خود را در چارچوب مقررات سازمان های یاد شده حداقل در کشورهای عضو سازمان های فوق به ثبت برساند بدیهی است که در مقایسه با مسیر اول این مسیر کوتاهتر و دارای هزینه کمتری است.
مسیر دیگری که متقاضی می تواند نسبت به ثبت طرح صنعتی خود در سطح بین المللی اقدام کند، مسیر بین المللی است. در این مسیر متقاضی می تواند طرح صنعتی خود را در چارچوب معاهده لاهه در کشورهای عضو سند یاد شده به ثبت برساند و از امتیازات مقرره در آن برخوردار گردد.
تا قبل از موافقتنامه لاهه ، متقاضی ثبت طرح صنعتی در سطح بین المللی می بایست به کشورهای مورد نظر مراجعه و با تسلیم اظهارنامه ای جداگانه و ترجمه مدارک و مستندات به زبان های مقرره در آن کشورها و انتخاب وکیل که دارای هزینه زیادی است نسبت به ثبت طرح صنعتی خود اقدام می کرد که این فرآیند طولانی و پرهزینه بود و بویژه برای بنگاه های کوچک و متوسط تحمیل هزینه زیادی را دربرداشت.
موافقتنامه لاهه دارای نسخه های متعدد است که قدیمی ترین آن ها سند 1934 است که حمایت چندانی از طرح صنعتی را به دنبال نداشت، سند دیگر آن در سال 1960 به تصویب رسید و آخرین سند این موافقتنامه سند ژنو است که مربوط به سال 1999 می باشد. این سندها مستقل از یکدیگر تلقی می شوند و در واقع هر کدام یک معاهده بین المللی کامل هستند که کشورها می توانند به یکی از این اسناد یا همه آن ها ملحق شوند.
در این قسمت از بحث به تفاوت های اساسی سندهای یاد شده می پردازیم.
الف- تفاوت سند 19334 و 1960
1- در سند 1934 طرح صنعتی سپرده گذاری شده به طور خودکار در کلیه کشورهای عضو سند معتبر و مورد حمایت قرار خواهد گرفت مگر اینکه متقاضی به صراحت از حمایت در کشور یا کشورهای مورد نظر انصراف دهد. این رویه در سند 1960 اعمال نمی شود و حتماَ باید متقاضی ضمن تقدیم اظهارنامه ثبت طرح صنعتی کشور یا کشورهایی که حمایت در آن ها باید صورت گیرد را تعیین و مشخص کند.
2- در سند 1934 متقاضی باید در سپرده گذاری بین المللی کالای متضمن طرح یا نقشه، عکس یا هر نمونه گرافیکی که به طور کامل نشان دهنده طرح باشد را ارائه دهد ، در حالیکه به موجب سند 1960 متقاضی ثبت باید یک یا چند عکس یا نمونه گرافیکی از طرح را ارائه دهد. البته به موجب سند 1960 در موارد استثنایی ارائه نمونه ای از کالای صنعتی پیش بینی شده است.
3- با توجه به نسخه و سند 1934،مدت حمایت از طرح 15 سال است که به دو دوره تقسیم می شود. در دوره اول مدت حمایت 5 سال است و در صورتیکه تمدید یک دوره ده ساله دیگر نیز به آن اضافه می شود. در حالیکه به موجب سند 1960، مدت حمایت از طرح 5 ساله است و اگر در آخرین سال اولین دوره تمدید شود مدت مذکور 10 سال خواهد بود. ضمناَ اگر قوانین ملی کشوری مدت حمایت بیشتری را برای طرح پیش بینی کند این مدت برای طرح هایی که در قالب نظام لاهه به ثبت می رسند نیز قابل اجراء خواهد بود.
4- همان طور که در بالا توضیح داده شد در نسخه 1934 اعلام یا ابلاغ رد حمایت وجود ندارد لیکن در سند 1960 کشوری که متقاضی درخواست حمایت از طرح در آن را درخواست کرده است ممکن است با توجه به قوانین داخلی خود این درخواست را نپذیرد و در داخل مدت شش ماه بعد از دریافت آگهی آن را رد کند.
5- با توجه به سند 1934 اظهارنامه ثبت طرح صنعتی باید به زبان فرانسه باشد اما در سند 1960 اظهارنامه می تواند علاوه بر زبان فرانسه به زبان انگلیسی نیز مورد پذیرش قرار گیرد.
6- با توجه به سند 1934 اظهارنامه باید مستقیماَ به دفتر بین المللی سازمان جهانی مالکیت معنوی ارسال گردد، در حالیکه به موجب سند 1960 لازم نیست اظهارنامه ثبت طرح صنعتی مستقیماَ به دفتر یادشده ارسال گردد. لیکن متقاضی می تواند از طریق اداره ملی خود اظهارنامه بین المللی ثبت طرح صنعتی را به دفتر بین المللی ارسال دارد.
7- با توجه به سند 1934 یک اظهارنامه بین المللی می تواند حاوی طرح های از طبقات مختلف لوکارنو باشد اما در سند 1960 اظهارنامه فقط می تواند شامل چندین طرح از یک طبقه از طبقه بندی لوکارنو باشد.
با توجه به تفاوت های اساسی که به شرح فوق بین دو سند 1934 و 1960 وجود دارد و در واقع سند 1960 بسیاری از ایرادات وارده بر سند 1934 را رفع کرده است لیکن سند 1960 نیز علیرغم مزایای فوق نتوانست انگیزه کشورها را برای الحاق به موافقتنامه لاهه تقویت کند از این رو برای ایجاد زمینه پذیرش کشورها برای عضویت در موافقتنامه لاهه این موافقتنامه در سال 19999 مورد تجدید نظر اساسی قرار گرفت و نسخه و سند 19999 ژنو که در واقع یک سند مستقل هم نسبت به دو سند دیگر تلقی می شود به وجود آمد که این سند ددر مقایسه با دو سند فوق دارای مزایا و ویژگی های ذیل است :
1- تعلیق انتشار در مقایسه با سند 1960 از حداکثر 12 ماه به 30 ماه افزایش یافته است. در واقع این سند به منظور جذابتر ساختن سیستم لاهه به متقاضی اجازه داده است که تاریخ انتشار آگهی آن را تا 30 ماه به تعویق اندازد.
2- مدت شش ماه مقرر در سند 1960 برای اعلام رد حمایت با توجه به اینکه در نظام ملی خیلی از کشورها بررسی ماهوی برای ثبت طرح صنعتی صورت می گیرد، در سند 1999 ژنو به مدت 12 ماه افزایش یافت.
3- سند 1999 بر خلاف اسناد قبلی برای سازمان های بین المللی منطقه ای مانند اتحادیه اروپا و سازمان مالکیت صنعتی آفریقا این امکان را به وجود آورد که به موافقتنامه لاهه ملحق شوند.
4- در حالیکه به موجب سند 1934 و 1960 تنها کشورهایی می توانند به عضویا موافقتنامه لاهه درآیند که عضو کنوانسیون پاریس باشند به موجب سند ژنو کلیه کشورهایی که عضو سازمان جهانی مالکیت معنوی هستند نیز می توانند به عضویت این سند درآیند.
5- در رابطه با اشخاصی که می توانند به عضویت اسناد فوق درآیند تفاوت هایی بین اسناد وجود دارد بر اساس سند 1934 تنها اشخاص حقیقی کشورهای عضو ممی توانند از نظام ثبت بین المللی طرح های صنعتی استفاده کنند.
به موجب سند 1960 تابعین کشورهای عضو و اشخاص حقیقی و اشخاص حقوقی که دارای موسسات معتبر و واقعی تجاری یا صنعتی یا اقامتگاه در کشورهای عضو دارند می توانند از نظام لاهه بهره مند شئند. همچنین به موجب سند 1991 ژنو اشخاص حقیقی و حقوقی که یک موسسه واقعی و معتبر تجاری یا صنعتی یا اقامت حداقل در یکی از کشورهای عضو موافقتنامه لاهه داشته باشند یا تابع یکی از کشورهای عضو موافقتنامه لاهه یا تابع یکی از دولت های عضو سازمان های بین المللی که آن سازمان عضو موافقتنامه لاهه است می توانند از نظام ثبت بین المللی طرح صنعتی استفاده کنند.

برند عبارت است از اسم ، اصطلاح ، نشانه ، طرح یا ترکیبی از آن ها که به منظور شناساندن کالاها و خدمات یک فروشنده یا گروهی از آن ها از محصولات رقبا می باشد .

علامت تجاری یا برند چون معرف کالای تاجر است امروزه اهمیت اقتصادی پیدا کرده و کسانیکه محصولات و کالاهای فروشی به بازار عرضه می کنند آن ها را با علامتی مشخص می سازند که بازرگانان دیگر حق استعمال آن علامت را در کالاهای مشابه ندارند. در حقوق ایران،حق استفاده ی انحصاری علائم تجاری ویژه ی کسی است که آن را به ثبت رسانیده است (مستفاد از ماده 2 ق.ث.ع.و.ا)
به ثبت رساندن علامت تجارتی، مطابق مقررات مربوطه ثبت علامت با قیودی به عمل می آید. (ماده 10 الی 13 آیین نامه اصلاحی اجرای قانون ثبت علائم تجارتی و اختراعات مصوب 1337)ثبت علائم تجاری به موجب قانون اختیاری است،مگر در مواردی که دولت آن را اجباری نماید.
به موجب مصوبه ی سوم اردیبهشت 1328 هیاًت وزیران، ثبت علائم برای هر یک ازاین موارد اجباری است: 1) داروهای اختصاصی مورد استفاده ی طبی 2) مواد غذایی که در لفاف و ظروف مخصوص عرضه می شوند. 3) آب های معدنی یا گازدار، شربت آب های میوه … که در تحت اسم و ظرف مشخصی به معرض فروش گذارده می شود 4) لوازم آرایش که برای استعمال مستقیم بر روی پوست انسان به کار می رود.
همان طور که مذکور افتاد، ثبت برند آب معدنی اجباری است. ثبت علامت تجاری آب معدنی مستلزم تسلیم اظهارنامه به مرجع ثبت است.برای ثبت هر علامت باید از اظهارنامه جداگانه استفاده شود.استفاده از یک اظهارنامه برای ثبت یک علامت جهت کالاها و خدمات مندرج در یک یا چند طبقه بلامانع است.
در یک اظهارنامه ی ثبت علامت تجاری می بایست نکات ذیل درج گردد.
1- اسم، شماره ملی، نشانی، کد پستی و تابعیت متقاضی و در صورتی که متقاضی شخص حقوقی است، ذکر نام، نوع فعالیت، اقامتگاه، محل و شماره ثبت،تابعیت، مرکز اصلی و عنداللزوم هر شناسه دیگر آن الزامی است.
2- اسم، شماره ملی، نشانی و کدپستی نماینده قانونی متقاضی، در صورت وجود.
3- اسم، نشانی و کدپستی شخص یا اشخاصی که صلاحیت دریافت ابلاغ ها در ایران را دارند، در صورتی که متقاضی مقیم ایران نباشد.
4- الصاق نمونه ای از علامت در کادر مربوط
5- توصیف و تعیین اجزاء علامت و تعیین حروف مشخص در صورتی که علامت مورد درخواست ثبت مشتمل بر حروف خاص باشد.
6- ذکر کالاها و خدماتی که علامت برای تشخیص آن ها به کار می رود،با تعیین طبقه یا طبقات درخواست شده طبق طبقه بندی بین المللی
7- ذکر حق تقدم درصورت درخواست
8- رشته فعالیت مالک علامت
9- ذکر علامت جمعی در صورتی که ثبت آن مورد درخواست باشد.
10- در صورتی که علامت مشتمل بر کلمه یا کلماتی غیر از فارسی باشد،درج آوانویسی و ترجمه آن
11- ذکر رنگ،در صورتی که رنگ به عنوان صفت مشخصه و یا ویژگی خاص علامت باشد.
12- ذکر سه بعدی بودن علامت در صورت ثبت آن
13- تعیین ضمائم
مدارک ذیل باید ضمیمه اظهارنامه شود:
1- نسخه اصلی یا رونوشت گواهی شده وکالتنامه ، در صورتی که تقاضا توسط نماینده قانونی به عمل آید.
2- ارائه ده نمونه از علامت به صورت گرافیکی که با علامت الصاق شده روی اظهارنامه یکسان بوده و ابعاد آن حداکثر 10 در 10 سانتی متر باشد.اگر ارائه علامت به صورت گرافیکی نباشد ده نمونه از کپی یا تصویر علامت حداکثر در همین ابعاد و به نحوی که مرجع ثبت مناسب تشخیص دهد،ارائه خواهد شد.
درخواست کننده باید بر روی هر اظهارنامه یک نمونه از علامت را الصاق و آن را امضاء نماید . نمونه سوم در موقع ثبت بر روی صفحه مربوطه در دفتر ثبت و نمونه چهارم بر روی تصدیق ثبت الصاق می شود. علاماتی که برجسته یا گود در روی شیی ء نشان داده می شود بر روی کاغذ نفش خواهد شد. ابعاد نمونه نباید از ده سانتیمتر از هر طرف تجاوز کند.
بر روی هر نمونه الصاق شده به طریق بالا مهر شعبه ثبت شرکت ها و علایم تجاری و اختراعات زده می شود به طریقی که یک قسمت از مهر بر روی نمونه و قسمت دیگر بررو.ی صفحه قرار گیرد.
چنانچه مرجع ثبت نمونه علامت ارائه شده را مناسب تشخیص ندهد، تسلیم نمونه مناسب را درخواست می نماید.در هر حال،علامت باید به همان نحو که درخواست و ثبت می شود استعمال گردد.
3- در صورت سه بعدی بودن علامت،ارائه علامت به صورت نمونه های گرافیکی یا تصویر دو بعدی روی برگه به نحوی که از شش زاویه متفاوت تهیه و در مجموع یک نمونه واحد که همان علامت سه بعدی را تشکیل دهند،الزامی است.
4- مدارک مربوط به حق تقدم که باید همزمان با تسلیم اظهارنامه یا حداکثر ظرف 15 روز از آن تاریخ تسلیم شود.
5- ارائه مدارک دال بر فعالیت در حوزه ذی ربط بنا به تشخیص مرجع ثبت.
6- نسخه ای از ضوابط و شرایط استفاده از علامت جمعی و ارائه گواهی مقام صلاحیتدار،اتحادیه یا دستگاه مرتبط،در صورتی که ثبت علامت جمعی مورد درخواست باشد.
7- مدارک مثبت هویت متقاضی
8- رسید مربوط به پرداخت هزینه های قانونی
9- مدارک نمایندگی قانونی،در صورتی که تقاضا توسط نماینده قانونی به عمل آید.
در صورتی که متقاضی درخواست حق تقدم کرده باشد،هنگام تقاضای ثبت علامت باید درخواست خود را به همراه مدارکی که حاکی از این حق باشد،به مرجع ثبت تسلیم نماید.
این درخواست باید مشتمل بر موارد ذیل باشد:
1- تاریخ و شماره اظهارنامه اصلی
2- کشوری که اظهارنامه اصلی در آنجا تسلیم شده و یا در صورت منطقه ای یا بین المللی بودن اظهارنامه،اداره ای که اظهارنامه در آن جا تسلیم شده است.
جهت ثبت علامت تجاری با ما تماس حاصل فرمایید.

درباره شرکت، ماده 571 قانون مدنی می گوید : “شرکت عبارت است از اجتماع حقوق مالکیت متعدد در شی ء واحد به نحو اشاعه” منظور این است که اگر چند نفر بر یک شی ء به طور مشاع حقوقی داشته باشند شریک در آن مال بوده و از اجتماع آن ها شرکت بوجود می آید و برابر قانون مدنی شرکت یا اختیاری است یا قهری (طبیعی).
الف- شرکت اختیاری:
به این ترتیب است که تعدادی از افراد با میل و اراده خود سرمایه ای فراهم نموده و در موضوع معینی به کار انداخته و در سود و زیان آن شریک گردند و شرکت های اختیاری به سه طریق تشکیل می شوند:
1- در نتیجه عقد مانند اینکه چند نفر مشترکاً باغ یا خانه ای را خریداری نمایند. یا در خرید مال منقولی با هم شریک باشند.
2- امتزاج اختیاری به این معنا که چند نفر اموال خود را که از یک نوع و یک جنس می باشند یا بکدیگر مخلوط کنند مثل اینکه سه نفر هر کدام 5 تن برنج خود را با هم ممزوج نمایند و در فروش آن سهیم گردند.
3- در نتیجه قبول مالی مانند اینکه چند نفر مالی را به طور مشاع از کسی قبول نموده که در قبال آن کار یا امر بخصوصی را انجام دهند در این صورت همه آن ها در آن مال شریک می باشند.
ب- شرکت قهری :
به نوعی شرکت گفته می شود که اراده افراد در تشکیل آن دخالتی ندارد بلکه خود بخود و به طور طبیعی و قهری حاصل می شود شرکت قهری هم از دو راه ایجاد می شود :
1- از طریق ارث ، یعنی فوت یکی از بستگان مثل پدر که در این صورت فرزندان به طور قهری در اموال پدر شریک می باشند.
2- از طریق امتزاج یعنی بدون اراده صاحبان مال، مال آن ها با هم مخلوط گردد مثل اینکه سارقی مقداری از اموال مشابه چند نفر را سرقت نماید و روی هم بریزد یا در جایی انبار نماید .در این صورت آن چند نفر در مال شریک می باشند. به کلیه شرکت هایی که برابر قانون مدنی تشکیل می شود، شرکت مدنی گویند چه به طور قهری باشد چه از طریق اختیاری.
و از مشخصات بارز شرکت مدنی این است که :
1- شرکت مدنی شخصیت حقوقی ندارد.
2- شرکاء شرکت مدنی مجتمعاً نمایندگی شرکت را به عهده دارند.
3- موضوع شرکت مدنی معاملات غیرتجاری است.
4- هدف شرکت مدنی انتفاع غیرتجاری است.
5- شرکت مدنی دارای اقامتگاه نمی باشد.
6- شرکت مدنی فاقد تابعیت است.
نتیجه اینکه:
شرکت های مدنی چون فاقد تشریفات و شرایط مندرج در قانون تجارت می باشد و بر طبق قانون مدنی تشکیل می گردد موضوع بحث حقوق مدنی است به این جهت مواد 571 الی 606 قانون مدنی درباره تشکیل شرکت و نحوه اداره آن و چگونگی تقسیم اموال شرکت و همینطور قنات های مشترک و خرابی و نحوه تعمیر و تنقیه آن می باشد که از توضیح پیرامون آن ها صرفنظر می نماییم.

درباره شرکت، ماده 571 قانون مدنی می گوید : “شرکت عبارت است از اجتماع حقوق مالکیت متعدد در شی ء واحد به نحو اشاعه” منظور این است که اگر چند نفر بر یک شی ء به طور مشاع حقوقی داشته باشند شریک در آن مال بوده و از اجتماع آن ها شرکت بوجود می آید و برابر قانون مدنی شرکت یا اختیاری است یا قهری (طبیعی).
الف- شرکت اختیاری:
به این ترتیب است که تعدادی از افراد با میل و اراده خود سرمایه ای فراهم نموده و در موضوع معینی به کار انداخته و در سود و زیان آن شریک گردند و شرکت های اختیاری به سه طریق تشکیل می شوند:
1- در نتیجه عقد مانند اینکه چند نفر مشترکاً باغ یا خانه ای را خریداری نمایند. یا در خرید مال منقولی با هم شریک باشند.
2- امتزاج اختیاری به این معنا که چند نفر اموال خود را که از یک نوع و یک جنس می باشند یا بکدیگر مخلوط کنند مثل اینکه سه نفر هر کدام 5 تن برنج خود را با هم ممزوج نمایند و در فروش آن سهیم گردند.
3- در نتیجه قبول مالی مانند اینکه چند نفر مالی را به طور مشاع از کسی قبول نموده که در قبال آن کار یا امر بخصوصی را انجام دهند در این صورت همه آن ها در آن مال شریک می باشند.
ب- شرکت قهری :
به نوعی شرکت گفته می شود که اراده افراد در تشکیل آن دخالتی ندارد بلکه خود بخود و به طور طبیعی و قهری حاصل می شود شرکت قهری هم از دو راه ایجاد می شود :
1- از طریق ارث ، یعنی فوت یکی از بستگان مثل پدر که در این صورت فرزندان به طور قهری در اموال پدر شریک می باشند.
2- از طریق امتزاج یعنی بدون اراده صاحبان مال، مال آن ها با هم مخلوط گردد مثل اینکه سارقی مقداری از اموال مشابه چند نفر را سرقت نماید و روی هم بریزد یا در جایی انبار نماید .در این صورت آن چند نفر در مال شریک می باشند. به کلیه شرکت هایی که برابر قانون مدنی تشکیل می شود، شرکت مدنی گویند چه به طور قهری باشد چه از طریق اختیاری.
و از مشخصات بارز شرکت مدنی این است که :
1- شرکت مدنی شخصیت حقوقی ندارد.
2- شرکاء شرکت مدنی مجتمعاً نمایندگی شرکت را به عهده دارند.
3- موضوع شرکت مدنی معاملات غیرتجاری است.
4- هدف شرکت مدنی انتفاع غیرتجاری است.
5- شرکت مدنی دارای اقامتگاه نمی باشد.
6- شرکت مدنی فاقد تابعیت است.
نتیجه اینکه:
شرکت های مدنی چون فاقد تشریفات و شرایط مندرج در قانون تجارت می باشد و بر طبق قانون مدنی تشکیل می گردد موضوع بحث حقوق مدنی است به این جهت مواد 571 الی 606 قانون مدنی درباره تشکیل شرکت و نحوه اداره آن و چگونگی تقسیم اموال شرکت و همینطور قنات های مشترک و خرابی و نحوه تعمیر و تنقیه آن می باشد که از توضیح پیرامون آن ها صرفنظر می نماییم.

درباره شرکت، ماده 571 قانون مدنی می گوید : “شرکت عبارت است از اجتماع حقوق مالکیت متعدد در شی ء واحد به نحو اشاعه” منظور این است که اگر چند نفر بر یک شی ء به طور مشاع حقوقی داشته باشند شریک در آن مال بوده و از اجتماع آن ها شرکت بوجود می آید و برابر قانون مدنی شرکت یا اختیاری است یا قهری (طبیعی).
الف- شرکت اختیاری:
به این ترتیب است که تعدادی از افراد با میل و اراده خود سرمایه ای فراهم نموده و در موضوع معینی به کار انداخته و در سود و زیان آن شریک گردند و شرکت های اختیاری به سه طریق تشکیل می شوند:
1- در نتیجه عقد مانند اینکه چند نفر مشترکاً باغ یا خانه ای را خریداری نمایند. یا در خرید مال منقولی با هم شریک باشند.
2- امتزاج اختیاری به این معنا که چند نفر اموال خود را که از یک نوع و یک جنس می باشند یا بکدیگر مخلوط کنند مثل اینکه سه نفر هر کدام 5 تن برنج خود را با هم ممزوج نمایند و در فروش آن سهیم گردند.
3- در نتیجه قبول مالی مانند اینکه چند نفر مالی را به طور مشاع از کسی قبول نموده که در قبال آن کار یا امر بخصوصی را انجام دهند در این صورت همه آن ها در آن مال شریک می باشند.
ب- شرکت قهری :
به نوعی شرکت گفته می شود که اراده افراد در تشکیل آن دخالتی ندارد بلکه خود بخود و به طور طبیعی و قهری حاصل می شود شرکت قهری هم از دو راه ایجاد می شود :
1- از طریق ارث ، یعنی فوت یکی از بستگان مثل پدر که در این صورت فرزندان به طور قهری در اموال پدر شریک می باشند.
2- از طریق امتزاج یعنی بدون اراده صاحبان مال، مال آن ها با هم مخلوط گردد مثل اینکه سارقی مقداری از اموال مشابه چند نفر را سرقت نماید و روی هم بریزد یا در جایی انبار نماید .در این صورت آن چند نفر در مال شریک می باشند. به کلیه شرکت هایی که برابر قانون مدنی تشکیل می شود، شرکت مدنی گویند چه به طور قهری باشد چه از طریق اختیاری.
و از مشخصات بارز شرکت مدنی این است که :
1- شرکت مدنی شخصیت حقوقی ندارد.
2- شرکاء شرکت مدنی مجتمعاً نمایندگی شرکت را به عهده دارند.
3- موضوع شرکت مدنی معاملات غیرتجاری است.
4- هدف شرکت مدنی انتفاع غیرتجاری است.
5- شرکت مدنی دارای اقامتگاه نمی باشد.
6- شرکت مدنی فاقد تابعیت است.
نتیجه اینکه:
شرکت های مدنی چون فاقد تشریفات و شرایط مندرج در قانون تجارت می باشد و بر طبق قانون مدنی تشکیل می گردد موضوع بحث حقوق مدنی است به این جهت مواد 571 الی 606 قانون مدنی درباره تشکیل شرکت و نحوه اداره آن و چگونگی تقسیم اموال شرکت و همینطور قنات های مشترک و خرابی و نحوه تعمیر و تنقیه آن می باشد که از توضیح پیرامون آن ها صرفنظر می نماییم.

درباره شرکت، ماده 571 قانون مدنی می گوید : “شرکت عبارت است از اجتماع حقوق مالکیت متعدد در شی ء واحد به نحو اشاعه” منظور این است که اگر چند نفر بر یک شی ء به طور مشاع حقوقی داشته باشند شریک در آن مال بوده و از اجتماع آن ها شرکت بوجود می آید و برابر قانون مدنی شرکت یا اختیاری است یا قهری (طبیعی).
الف- شرکت اختیاری:
به این ترتیب است که تعدادی از افراد با میل و اراده خود سرمایه ای فراهم نموده و در موضوع معینی به کار انداخته و در سود و زیان آن شریک گردند و شرکت های اختیاری به سه طریق تشکیل می شوند:
1- در نتیجه عقد مانند اینکه چند نفر مشترکاً باغ یا خانه ای را خریداری نمایند. یا در خرید مال منقولی با هم شریک باشند.
2- امتزاج اختیاری به این معنا که چند نفر اموال خود را که از یک نوع و یک جنس می باشند یا بکدیگر مخلوط کنند مثل اینکه سه نفر هر کدام 5 تن برنج خود را با هم ممزوج نمایند و در فروش آن سهیم گردند.
3- در نتیجه قبول مالی مانند اینکه چند نفر مالی را به طور مشاع از کسی قبول نموده که در قبال آن کار یا امر بخصوصی را انجام دهند در این صورت همه آن ها در آن مال شریک می باشند.
ب- شرکت قهری :
به نوعی شرکت گفته می شود که اراده افراد در تشکیل آن دخالتی ندارد بلکه خود بخود و به طور طبیعی و قهری حاصل می شود شرکت قهری هم از دو راه ایجاد می شود :
1- از طریق ارث ، یعنی فوت یکی از بستگان مثل پدر که در این صورت فرزندان به طور قهری در اموال پدر شریک می باشند.
2- از طریق امتزاج یعنی بدون اراده صاحبان مال، مال آن ها با هم مخلوط گردد مثل اینکه سارقی مقداری از اموال مشابه چند نفر را سرقت نماید و روی هم بریزد یا در جایی انبار نماید .در این صورت آن چند نفر در مال شریک می باشند. به کلیه شرکت هایی که برابر قانون مدنی تشکیل می شود، شرکت مدنی گویند چه به طور قهری باشد چه از طریق اختیاری.
و از مشخصات بارز شرکت مدنی این است که :
1- شرکت مدنی شخصیت حقوقی ندارد.
2- شرکاء شرکت مدنی مجتمعاً نمایندگی شرکت را به عهده دارند.
3- موضوع شرکت مدنی معاملات غیرتجاری است.
4- هدف شرکت مدنی انتفاع غیرتجاری است.
5- شرکت مدنی دارای اقامتگاه نمی باشد.
6- شرکت مدنی فاقد تابعیت است.
نتیجه اینکه:
شرکت های مدنی چون فاقد تشریفات و شرایط مندرج در قانون تجارت می باشد و بر طبق قانون مدنی تشکیل می گردد موضوع بحث حقوق مدنی است به این جهت مواد 571 الی 606 قانون مدنی درباره تشکیل شرکت و نحوه اداره آن و چگونگی تقسیم اموال شرکت و همینطور قنات های مشترک و خرابی و نحوه تعمیر و تنقیه آن می باشد که از توضیح پیرامون آن ها صرفنظر می نماییم.

متقاضیان محترم ثبت شرکت فیلم سازی ، جهت فعالیت در این زمینه ، نیازمند اخذ مجوز از ” وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی (اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان مربوطه) ” می باشند.
شرایط متقاضی ( مدیر عامل ) جهت اخذ مجوز شرکت تولید فیلم به شرح ذیل است :

1- معتقد به دین اسلام یا یکی از ادیان شناخته شده در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران
2- تابعیت جمهوری اسلامی ایران
3- داشتن حداقل 27 سال سن
4- دارا بودن سوابق و تجربه کافی در این زمینه
5- دارا بودن حداقل مدرک لیسانس مربوطه (کارگردانی) و سایر رشته های مرتبط با این حرفه
6- دارا بودن تخصص و تجربه کافی و همچنین ارائه نمونه کارهای انجام شده
7- دارا بودن کارت پایان خدمت و یا معافیت از آن
8- عدم سوء پیشینه و اعتیاد به مواد مخدر تاییدیه مراجع
9- نداشتن سوابق سوء مالی و ورشکستگی به تقصیر
ثبت شرکت فیلمسازی، در دو قالب شرکت سهامی خاص و شرکت با مسئولیت محدود انجام می گیرد. جهت ثبت شرکت های نامبرده، نیاز به شرایطی است که در ذیل به این شرایط می پردازیم.

شرایط ثبت شرکت فیلم سازی سهامی خاص عبارتند از:
– حداقل 3 نفر عضو+ 2 نفر بازرس
– حداقل 35 درصد سرمایه نقداَ پرداخت شود.
– حداقل سرمایه 1000000ریال

شرایط ثبت شرکت فیلم سازی بامسئولیت محدود عبارتند از:
– وجود حداقل 2 نفر عضو
– حداقل سرمایه 10.0000 ریال
– تعهد با پرداخت کل سرمایه

مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت فیلم سازی سهامی خاص به شرح ذیل می باشد:
۱- دونسخه اظهار نامه تکمیل شده با امضاء موسسین
۲- دو نسخه اساسنامه تکمیل شده با امضاء موسسین
3- اصل گواهی بانکی مبنی بر پرداخت سرمایه تعهدی (حداقل ۳۵%سرمایه) در حساب شرکت در شرف تاسیس همراه با فیش پرداختی
4- اصل مجوز فعالیت از مراجع ذیربط در مواردی که ثبت موضوع نیاز به مجوز داشته باشد.
5- تصویر برابر با اصل مدارک احراز هویت از جمله صفحه اول شناسنامه وکارت ملی سهامداران، مدیران و بازرسان
6- گواهی عدم سوپیشینه جهت اعضاء هیات مدیره، مدیر عامل و بازرسان
7- دو نسخه صورتجلسه مجمع عمومی موسسین با امضاء موسسین
8- دو نسخه صورتجلسه هیأت مدیره با امضاء تمامی اعضاء هیأت مدیره
9- اصل وکالتنامه وکیل دادگستری در صورتی که ثبت شرکت توسط وکیل صورت پذیرد.

مدارک ثبت شرکت فیلم سازی با مسئولیت محدود به شرح ذیل می باشد:
1- دو برگ تقاضا نامه شرکت با مسئولیت محدود و تکمیل آن و امضاء ذیل تقاضا نامه توسط کلیه سهامداران
۲- دوبرگ شرکتنامه شرکت با مسئولیت محدود و تکمیل آن و امضاء ذیل شرکتنامه توسط کلیه سهامداران
۳- دوجلد اساسنامه شرکت با مسئولیت محدود و امضاء ذیل تمام صفحات ان توسط کلیه سهامداران
۴- دو نسخه صورتجلسه مجمع عمومی موسسین و هیات مدیره که به امضاء سهامداران و بازرسین رسیده باشد
۵- دو نسخه صورتجلسه هیات مدیره که به امضاء مدیران منتخب مجمع رسیده باشد
۶- فتوکپی شناسنامه و کارت ملی برابر اصل شده کلیه سهامداران ودر صورتی که مدیر عامل خارج از اعضاء هیأت مدیره باشد (برابر اصل در مراجع قضایی یا دفاتر اسناد رسمی صور میگیرد)
۷- فتوکپی شناسنامه و کارت ملی بازرسین
۸- گواهی عدم سوءپیشینه
۹- معرفی نامه نمایندگان، در صورتی که سهامداران و اعضاء هیات مدیره از بین اشخاص حقوقی باشندو ارائه تصویر روزنامه رسمی اگهی تاسیس با آخرین تغییرات آن.
۱۰- تاییدیه هیأت مدیره اشخاص حقوقی سهامدار، مبنی بر غیر دولتی بودن آن
۱۱- اخذ مجوز در صورت نیاز بنا به تشخیص کارشناس اداره ثبت شرکت‌ها
٭شایان ذکر است، مراحل پذیرش ثبت تاسیس از طریق سامانه اداره ثبت شرکت‌ها انجام پذیر است .

متقاضیان محترم ثبت شرکت فیلم سازی ، جهت فعالیت در این زمینه ، نیازمند اخذ مجوز از ” وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی (اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان مربوطه) ” می باشند.
شرایط متقاضی ( مدیر عامل ) جهت اخذ مجوز شرکت تولید فیلم به شرح ذیل است :

1- معتقد به دین اسلام یا یکی از ادیان شناخته شده در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران
2- تابعیت جمهوری اسلامی ایران
3- داشتن حداقل 27 سال سن
4- دارا بودن سوابق و تجربه کافی در این زمینه
5- دارا بودن حداقل مدرک لیسانس مربوطه (کارگردانی) و سایر رشته های مرتبط با این حرفه
6- دارا بودن تخصص و تجربه کافی و همچنین ارائه نمونه کارهای انجام شده
7- دارا بودن کارت پایان خدمت و یا معافیت از آن
8- عدم سوء پیشینه و اعتیاد به مواد مخدر تاییدیه مراجع
9- نداشتن سوابق سوء مالی و ورشکستگی به تقصیر
ثبت شرکت فیلمسازی، در دو قالب شرکت سهامی خاص و شرکت با مسئولیت محدود انجام می گیرد. جهت ثبت شرکت های نامبرده، نیاز به شرایطی است که در ذیل به این شرایط می پردازیم.

شرایط ثبت شرکت فیلم سازی سهامی خاص عبارتند از:
– حداقل 3 نفر عضو+ 2 نفر بازرس
– حداقل 35 درصد سرمایه نقداَ پرداخت شود.
– حداقل سرمایه 1000000ریال

شرایط ثبت شرکت فیلم سازی بامسئولیت محدود عبارتند از:
– وجود حداقل 2 نفر عضو
– حداقل سرمایه 10.0000 ریال
– تعهد با پرداخت کل سرمایه

مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت فیلم سازی سهامی خاص به شرح ذیل می باشد:
۱- دونسخه اظهار نامه تکمیل شده با امضاء موسسین
۲- دو نسخه اساسنامه تکمیل شده با امضاء موسسین
3- اصل گواهی بانکی مبنی بر پرداخت سرمایه تعهدی (حداقل ۳۵%سرمایه) در حساب شرکت در شرف تاسیس همراه با فیش پرداختی
4- اصل مجوز فعالیت از مراجع ذیربط در مواردی که ثبت موضوع نیاز به مجوز داشته باشد.
5- تصویر برابر با اصل مدارک احراز هویت از جمله صفحه اول شناسنامه وکارت ملی سهامداران، مدیران و بازرسان
6- گواهی عدم سوپیشینه جهت اعضاء هیات مدیره، مدیر عامل و بازرسان
7- دو نسخه صورتجلسه مجمع عمومی موسسین با امضاء موسسین
8- دو نسخه صورتجلسه هیأت مدیره با امضاء تمامی اعضاء هیأت مدیره
9- اصل وکالتنامه وکیل دادگستری در صورتی که ثبت شرکت توسط وکیل صورت پذیرد.

مدارک ثبت شرکت فیلم سازی با مسئولیت محدود به شرح ذیل می باشد:
1- دو برگ تقاضا نامه شرکت با مسئولیت محدود و تکمیل آن و امضاء ذیل تقاضا نامه توسط کلیه سهامداران
۲- دوبرگ شرکتنامه شرکت با مسئولیت محدود و تکمیل آن و امضاء ذیل شرکتنامه توسط کلیه سهامداران
۳- دوجلد اساسنامه شرکت با مسئولیت محدود و امضاء ذیل تمام صفحات ان توسط کلیه سهامداران
۴- دو نسخه صورتجلسه مجمع عمومی موسسین و هیات مدیره که به امضاء سهامداران و بازرسین رسیده باشد
۵- دو نسخه صورتجلسه هیات مدیره که به امضاء مدیران منتخب مجمع رسیده باشد
۶- فتوکپی شناسنامه و کارت ملی برابر اصل شده کلیه سهامداران ودر صورتی که مدیر عامل خارج از اعضاء هیأت مدیره باشد (برابر اصل در مراجع قضایی یا دفاتر اسناد رسمی صور میگیرد)
۷- فتوکپی شناسنامه و کارت ملی بازرسین
۸- گواهی عدم سوءپیشینه
۹- معرفی نامه نمایندگان، در صورتی که سهامداران و اعضاء هیات مدیره از بین اشخاص حقوقی باشندو ارائه تصویر روزنامه رسمی اگهی تاسیس با آخرین تغییرات آن.
۱۰- تاییدیه هیأت مدیره اشخاص حقوقی سهامدار، مبنی بر غیر دولتی بودن آن
۱۱- اخذ مجوز در صورت نیاز بنا به تشخیص کارشناس اداره ثبت شرکت‌ها
٭شایان ذکر است، مراحل پذیرش ثبت تاسیس از طریق سامانه اداره ثبت شرکت‌ها انجام پذیر است .

متقاضیان محترم ثبت شرکت فیلم سازی ، جهت فعالیت در این زمینه ، نیازمند اخذ مجوز از ” وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی (اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان مربوطه) ” می باشند.
شرایط متقاضی ( مدیر عامل ) جهت اخذ مجوز شرکت تولید فیلم به شرح ذیل است :

1- معتقد به دین اسلام یا یکی از ادیان شناخته شده در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران
2- تابعیت جمهوری اسلامی ایران
3- داشتن حداقل 27 سال سن
4- دارا بودن سوابق و تجربه کافی در این زمینه
5- دارا بودن حداقل مدرک لیسانس مربوطه (کارگردانی) و سایر رشته های مرتبط با این حرفه
6- دارا بودن تخصص و تجربه کافی و همچنین ارائه نمونه کارهای انجام شده
7- دارا بودن کارت پایان خدمت و یا معافیت از آن
8- عدم سوء پیشینه و اعتیاد به مواد مخدر تاییدیه مراجع
9- نداشتن سوابق سوء مالی و ورشکستگی به تقصیر
ثبت شرکت فیلمسازی، در دو قالب شرکت سهامی خاص و شرکت با مسئولیت محدود انجام می گیرد. جهت ثبت شرکت های نامبرده، نیاز به شرایطی است که در ذیل به این شرایط می پردازیم.

شرایط ثبت شرکت فیلم سازی سهامی خاص عبارتند از:
– حداقل 3 نفر عضو+ 2 نفر بازرس
– حداقل 35 درصد سرمایه نقداَ پرداخت شود.
– حداقل سرمایه 1000000ریال

شرایط ثبت شرکت فیلم سازی بامسئولیت محدود عبارتند از:
– وجود حداقل 2 نفر عضو
– حداقل سرمایه 10.0000 ریال
– تعهد با پرداخت کل سرمایه

مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت فیلم سازی سهامی خاص به شرح ذیل می باشد:
۱- دونسخه اظهار نامه تکمیل شده با امضاء موسسین
۲- دو نسخه اساسنامه تکمیل شده با امضاء موسسین
3- اصل گواهی بانکی مبنی بر پرداخت سرمایه تعهدی (حداقل ۳۵%سرمایه) در حساب شرکت در شرف تاسیس همراه با فیش پرداختی
4- اصل مجوز فعالیت از مراجع ذیربط در مواردی که ثبت موضوع نیاز به مجوز داشته باشد.
5- تصویر برابر با اصل مدارک احراز هویت از جمله صفحه اول شناسنامه وکارت ملی سهامداران، مدیران و بازرسان
6- گواهی عدم سوپیشینه جهت اعضاء هیات مدیره، مدیر عامل و بازرسان
7- دو نسخه صورتجلسه مجمع عمومی موسسین با امضاء موسسین
8- دو نسخه صورتجلسه هیأت مدیره با امضاء تمامی اعضاء هیأت مدیره
9- اصل وکالتنامه وکیل دادگستری در صورتی که ثبت شرکت توسط وکیل صورت پذیرد.

مدارک ثبت شرکت فیلم سازی با مسئولیت محدود به شرح ذیل می باشد:
1- دو برگ تقاضا نامه شرکت با مسئولیت محدود و تکمیل آن و امضاء ذیل تقاضا نامه توسط کلیه سهامداران
۲- دوبرگ شرکتنامه شرکت با مسئولیت محدود و تکمیل آن و امضاء ذیل شرکتنامه توسط کلیه سهامداران
۳- دوجلد اساسنامه شرکت با مسئولیت محدود و امضاء ذیل تمام صفحات ان توسط کلیه سهامداران
۴- دو نسخه صورتجلسه مجمع عمومی موسسین و هیات مدیره که به امضاء سهامداران و بازرسین رسیده باشد
۵- دو نسخه صورتجلسه هیات مدیره که به امضاء مدیران منتخب مجمع رسیده باشد
۶- فتوکپی شناسنامه و کارت ملی برابر اصل شده کلیه سهامداران ودر صورتی که مدیر عامل خارج از اعضاء هیأت مدیره باشد (برابر اصل در مراجع قضایی یا دفاتر اسناد رسمی صور میگیرد)
۷- فتوکپی شناسنامه و کارت ملی بازرسین
۸- گواهی عدم سوءپیشینه
۹- معرفی نامه نمایندگان، در صورتی که سهامداران و اعضاء هیات مدیره از بین اشخاص حقوقی باشندو ارائه تصویر روزنامه رسمی اگهی تاسیس با آخرین تغییرات آن.
۱۰- تاییدیه هیأت مدیره اشخاص حقوقی سهامدار، مبنی بر غیر دولتی بودن آن
۱۱- اخذ مجوز در صورت نیاز بنا به تشخیص کارشناس اداره ثبت شرکت‌ها
٭شایان ذکر است، مراحل پذیرش ثبت تاسیس از طریق سامانه اداره ثبت شرکت‌ها انجام پذیر است .

پس از خارج شدن عضو از شرکت، لازم است تکلیف سرمایه ای که وی به صورت سهم یا سهام در شرکت دارد و حقوق و مطالبات وی از شرکت و دیون وی به آن روشن گردد. در این خصوص ماده 15 قانون بخش تعاونی چنین مقرر می دارد :

” در صورت لغو عضویت به سبب فوت، استعفا ، انحلال و اخراج، سهم و کلیه حقوق و مطالبات عضو ، برابر مقررات اساسنامه و قرارداد منعقده ، محاسبه و به دیون تعاونی تبدیل می شود و پس از کسر بدهی وی به تعاونی، به او یا به ورثه اش، حداکثر ظرف سه ماه پرداخت خواهد شد “.
بدین ترتیب، سهم ، یعنی سرمایه متعلق به عضو و کلیه حقوق و مطالبات اعضایی که از شرکت تعاونی خارج می شوند، باید از طرف شرکت به آن ها پرداخت شود و این امر در مورد کلیه خارج شدگان از عضویت، به هر صورت که خروج آن ها صورت گرفته باشد اعم از اختیاری یا غیراختیاری و قهری، قابل انجام است. آیین نامه مربوط می گوید : ” در صورت لغو عضویت به سبب اسعفا، اخراج و فوت ، وجه سهام عضو خارج شده ، به میزان ” ارزش روز سهام ” محاسبه و به دیوت تعاونی تبدیل می گردد. پس از کسر مالیات متعلقه و بدهی وی به تعاونی، باقیمانده به او یا به ورثه اش پرداخت خواهد شد “.
ماده 15 قانون بخش تعاونی، محاسبه سهم و وکلیه حقوق و مطالبات عضو خارج شده از شرکت تعاونی را ، ” برابر مقررات اساسنامه و قرارداد منعقده ” تعیین کرده است. از آن جا که آیین نامه نمی تواند مخالف قانون باشد، در محاسبه سهم و حقوق و مطالبات عضو خارج شده از شرکت تعاونی، باید مطابق مقررات اساسنامه و قرارداد منعقده، یعنی به آنچه که ماده 15 قانون بخش تعاونی مقرر داشته است عمل کرد. شرکت تعاونی می تواند در اساسنامه و قرارداد منعقده با عضو ، روش محاسبه وجه سهام را بر اساس ” ارزش روز سهام ” پیش بینی کند. در هر حال مبنای محاسبه ، روش تعیین شده در اساسنامه و قرارداد منعقده خواهد بود.
مطلب قابل ذکر اینکه ممکن است همه دیونی که عضو مزبور به شرکت تعاونی دارد حال نبوده و موجل باشد ؛ در این صورت کسر کردن دیون موجل، به علت فرا نرسیدن موعد دریافت یا سررسید ، قاعدتاَ میسر نخواهد بود؛ زیرا دین موجل ادا پذیر نیست. مسلم است که در فوت عضو، دیون موجل وی به شرکت تعاونی حال می شود؛ زیرا در این خصوص برای عموم موارد فوت ، نص قانونی وجود دارد و آن ماده 231 ” قانون امور حسبی ” است که مقرر می دارد : ” دیون موجل متوفی بعد از فوت، حال می شود ” ؛ ولی برای حال شدن دیون موجل عضوی که به علت استعفا و اخراج و انحلال شرکت، از شرکت تعاونی خارج می شود چنین نصی وجود ندارد. با این حال از بیان ماده 15 قانون بخش تعاونی که کسر دیون عضو خارج شده به شرکت تعاونی را از مطالبات وی از شرکت صریحاَ تجویز می کند، می توان استنباط نمود که دیون موجل عضوی که به علت استعفا و اخراج ( یا انحلال شرکت ) از شرکت تعاونی خارج شود، حال می گردد. در توضیح این استباط باید گفت : از آن جا که قانوناَ فقط دیون حال قابل مطالبه است، پس حکم ماده 15 قانون بخش تعاونی دایر بر کسر دیون عضو به شرکت تعاونی به طور کلی ( اعم از اینکه حال یا موجل باشد ) منطقاَ مستلزم آن است که دیون موجل، اول حال شود تا قابل مطالبه و کسر گردد، به عبارت دیگر کسر دیون در این مورد ” ذی المقدمه ” و حال شدن دیون موجل ” مقدمه ” است. چنین مقدمه ای به لحاظ اینکه تحقق ذی المقدمه موکول به وجود آن است، ” مقدمه واجب ” و در عداد مقدمات قانونی است و وجود آن قانوناَ ضرورت دارد.

تعیین ارزش روز سهام
به گفته آیین نامه تغییرات سرمایه در شرکت های تعاونی، ” ارزش روز هر سهم ” در شرکت های تعاونی عبارت است از حاصل مابه التفاوت دارایی های تجدید ارزیابی شده و بدهی ها، تقسیم بر تعداد سهام شرکت .
تعاونی می تواند با رعایت قوانین و مقررات، دستورالعمل های صادره و اصول و موازین حسابداری، از روش های دیگری به غیر از روش مذکور در آیین نامه برای تعیین ارزش روز سهام استفاده کند، لیکن در صورت عدم تراضی میان عضو یا ورثه وی با شرکت در تعیین قیمت روز سهم، نحوه ارزیابی سهام بر اساس مفاد همین آیین نامه خواهد بود.
در صورت نیاز به هرگونه مشاوره می توانید با ما تماس حاصل فرمایید.

پس از خارج شدن عضو از شرکت، لازم است تکلیف سرمایه ای که وی به صورت سهم یا سهام در شرکت دارد و حقوق و مطالبات وی از شرکت و دیون وی به آن روشن گردد. در این خصوص ماده 15 قانون بخش تعاونی چنین مقرر می دارد :

” در صورت لغو عضویت به سبب فوت، استعفا ، انحلال و اخراج، سهم و کلیه حقوق و مطالبات عضو ، برابر مقررات اساسنامه و قرارداد منعقده ، محاسبه و به دیون تعاونی تبدیل می شود و پس از کسر بدهی وی به تعاونی، به او یا به ورثه اش، حداکثر ظرف سه ماه پرداخت خواهد شد “.
بدین ترتیب، سهم ، یعنی سرمایه متعلق به عضو و کلیه حقوق و مطالبات اعضایی که از شرکت تعاونی خارج می شوند، باید از طرف شرکت به آن ها پرداخت شود و این امر در مورد کلیه خارج شدگان از عضویت، به هر صورت که خروج آن ها صورت گرفته باشد اعم از اختیاری یا غیراختیاری و قهری، قابل انجام است. آیین نامه مربوط می گوید : ” در صورت لغو عضویت به سبب اسعفا، اخراج و فوت ، وجه سهام عضو خارج شده ، به میزان ” ارزش روز سهام ” محاسبه و به دیوت تعاونی تبدیل می گردد. پس از کسر مالیات متعلقه و بدهی وی به تعاونی، باقیمانده به او یا به ورثه اش پرداخت خواهد شد “.
ماده 15 قانون بخش تعاونی، محاسبه سهم و وکلیه حقوق و مطالبات عضو خارج شده از شرکت تعاونی را ، ” برابر مقررات اساسنامه و قرارداد منعقده ” تعیین کرده است. از آن جا که آیین نامه نمی تواند مخالف قانون باشد، در محاسبه سهم و حقوق و مطالبات عضو خارج شده از شرکت تعاونی، باید مطابق مقررات اساسنامه و قرارداد منعقده، یعنی به آنچه که ماده 15 قانون بخش تعاونی مقرر داشته است عمل کرد. شرکت تعاونی می تواند در اساسنامه و قرارداد منعقده با عضو ، روش محاسبه وجه سهام را بر اساس ” ارزش روز سهام ” پیش بینی کند. در هر حال مبنای محاسبه ، روش تعیین شده در اساسنامه و قرارداد منعقده خواهد بود.
مطلب قابل ذکر اینکه ممکن است همه دیونی که عضو مزبور به شرکت تعاونی دارد حال نبوده و موجل باشد ؛ در این صورت کسر کردن دیون موجل، به علت فرا نرسیدن موعد دریافت یا سررسید ، قاعدتاَ میسر نخواهد بود؛ زیرا دین موجل ادا پذیر نیست. مسلم است که در فوت عضو، دیون موجل وی به شرکت تعاونی حال می شود؛ زیرا در این خصوص برای عموم موارد فوت ، نص قانونی وجود دارد و آن ماده 231 ” قانون امور حسبی ” است که مقرر می دارد : ” دیون موجل متوفی بعد از فوت، حال می شود ” ؛ ولی برای حال شدن دیون موجل عضوی که به علت استعفا و اخراج و انحلال شرکت، از شرکت تعاونی خارج می شود چنین نصی وجود ندارد. با این حال از بیان ماده 15 قانون بخش تعاونی که کسر دیون عضو خارج شده به شرکت تعاونی را از مطالبات وی از شرکت صریحاَ تجویز می کند، می توان استنباط نمود که دیون موجل عضوی که به علت استعفا و اخراج ( یا انحلال شرکت ) از شرکت تعاونی خارج شود، حال می گردد. در توضیح این استباط باید گفت : از آن جا که قانوناَ فقط دیون حال قابل مطالبه است، پس حکم ماده 15 قانون بخش تعاونی دایر بر کسر دیون عضو به شرکت تعاونی به طور کلی ( اعم از اینکه حال یا موجل باشد ) منطقاَ مستلزم آن است که دیون موجل، اول حال شود تا قابل مطالبه و کسر گردد، به عبارت دیگر کسر دیون در این مورد ” ذی المقدمه ” و حال شدن دیون موجل ” مقدمه ” است. چنین مقدمه ای به لحاظ اینکه تحقق ذی المقدمه موکول به وجود آن است، ” مقدمه واجب ” و در عداد مقدمات قانونی است و وجود آن قانوناَ ضرورت دارد.

تعیین ارزش روز سهام
به گفته آیین نامه تغییرات سرمایه در شرکت های تعاونی، ” ارزش روز هر سهم ” در شرکت های تعاونی عبارت است از حاصل مابه التفاوت دارایی های تجدید ارزیابی شده و بدهی ها، تقسیم بر تعداد سهام شرکت .
تعاونی می تواند با رعایت قوانین و مقررات، دستورالعمل های صادره و اصول و موازین حسابداری، از روش های دیگری به غیر از روش مذکور در آیین نامه برای تعیین ارزش روز سهام استفاده کند، لیکن در صورت عدم تراضی میان عضو یا ورثه وی با شرکت در تعیین قیمت روز سهم، نحوه ارزیابی سهام بر اساس مفاد همین آیین نامه خواهد بود.
در صورت نیاز به هرگونه مشاوره می توانید با ما تماس حاصل فرمایید.

گرجستان (Georgia)، کشوری زیبا و پر جاذبه در مرز بین اروپا و آسیا می باشد که جزء کشورهای اروپایی محسوب می شود.گرجستان قلمرویی به اندازه 69700 کیلومتر مربع را پوشش می دهد و طبق آخرین آماری که در سال 2017 بدست آمده جمعیت کشور گرجستان چیزی بالغ بر 3 میلیون و 973 هزار نفر می باشد. پایتخت و بزرگترین کشور آسیایی اروپایی، تفلیس است.

این کشور توانسته خود را به عنوان یکی از ثروتمندترین جمهوری های سابق معرفی کند. کشاورزی، صنایع، معادن، گردشگری و همچنین خدمات، پنج ضلع اقتصاد گرجستان را تشکیل می دهند که هر بخش به اندازه ظرفیت هایش در رشد و توسعه اقتصاد کشور گرجستان سهم دارد. در زیرنگاهی می اندازیم به برخی از این فاکتورها که اقتصاد گرجستان بر پایه آن ها به حرکت خود ادامه می دهد.
• کشاورزی: تا قبل از سال 1991 م، گرجستان حجم وسیعی از فرآورده های غذایی و کشاورزی را صادر می کرد و یکی از عرضه کنندگان اصلی سبزیجات، میوه، چای و مرکبات به سایر جمهوری های شوروی بود. در بخش زراعت این کشور غلات، نباتات صنعتی، سیب زمینی، سبزیجات و نباتات علوفه ای کشت می شود.
• صنایع: صنعت، شاخه اصلی اقتصاد گرجستان به شمار می آید و نقش زیادی در مجموعه اقتصادی این کشور دارد. در بین محصولات صنعتی گرجستان، صنایع غذایی 40 درصد، صنایع سبک 20/8 درصد، ماشین سازی و صنایع فلزی 13/8 درصد، حجم تولید صنعتی را به خود اختصاص می دهد. همچنین موسسات صنعتی تولید مصنوعات چوبی در این کشور فعالیت دارند. تولید ظروف شیشه ای و بلوری و مصنوعات سرامیک از دیگر رشته های فعال در صنعت گرجستان است که به دنبال آن صنایع سبک گسترش زیادی داشته است.
تقریبا دو سوم گرجستان کوهستانی می باشد و دارای تنوع آب و هوایی بی نظیری می باشد. با وجود کوهستان های زیاد در گرجستان و همسایگی با روسیه، سردی هوا در گرجستان مانند روسیه نیست زیرا کوه های موجود در مرز بین دو کشور همچون سدی مقابل سرمای روسیه قرار دارد. گرجستان از نظر تاریخی نیز بسیار غنی می باشد و دومین کشور دنیا محسوب می گردد که دین مسیحیت را به عنوان دین رسمی خود انتخاب نموده است.
• ثبت شرکت در گرجستان
امروزه با توجه به همسایگی ایران و گرجستان و شرایط سیاسی و افزایش حجم تجارت ایرانی در گرجستان، این کشوربرای بازرگانان ایرانی پایگاهی امن جهت ثبت شرکت و تجارت تبدیل شده است.
برای ثبت شرکت در کشور گرجستان در ابتدا لازم است شما ضمن رعایت قوانین و مقررات این کشور، مجوز کسب و کار یا گواهی تجارت را اخذ نمایید.
ثبت شرکت در گرجستان دارای انواع مختلفی است. که از طریق آنها امکان دریافت اقامت نیز وجود دارد این شرکت ها عبارتند از:
– شرکت سهامی
– شرکت با مسئولیت محدود
– مشارکت عمومی
– مشارکت محدود
– شرکت تعاونی
که از این میان شرکت های نام برده ثبت شرکت با مسئولیت محدود عمومیت بیشتری دارد و در ادامه جهت آشنایی بیشتر به توضیحی درباره این شرکت می پردازیم.
• شرکت با مسئولیت محدود:
شرکت با مسئولیت محدود یک نهاد بازرگانی قانونی است که تعهدات آن به بستانکارانش محدود به دارایی موجود آن می باشد.شرکت با مسئولیت محدود می تواند توسط یک شخص منفرد تأسیس شود و یا دارای شریک باشد.سرمایه این شرکت به سهام تقسیم می شود.اغلب ثبت شرکت در گرجستان از این نوع هستند .شما با استفاده از این نوع ثبت شرکت می توانید هتل، کافی شاپ، کافی نت و…را ایجاد نمایید و نیازمند مجوزهای جداگانه نیستید.
• مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت در گرجستان :
_ترجمه مدارک به زبان گرجی و مطالعه دقیق اسناد و مدارک
_دادن وکالت به وکیل گرجی از طریق دفتر اسناد رسمی
• مراحل ثبت شرکت در گرجستان :
برای ثبت شرکت در گرجستان، ابتدا باید یک نام انتخاب کنید. سپس گواهی ثبت و یا اساسنامه های شرکتی که شامل اطلاعاتی از جمله (فعالیت های تجاری، سهامداران، میزان سهام و ساختار شرکت ) هستند،می باشد. در صورتی که سرمایه گذاران خود به شخصه تمایل نداشته باشند که این مراحل را طی کنند، می توانند از طریق دفتر اسناد رسمی گرجستان نسبت به کمک گرفتن از وکیلان و نمایندگان رسمی این مراحل را طی کنند. پس از طی مراحل ثبت توسط سازمان دولتی، شرکت تازه تاسیس شده گواهی ثبت خود را دریافت می نماید و اجازه آغاز فعالیت تجاری را دریافت خواهند کرد.
• در صورتی که مراحل ثبت شرکت توسط وکیل انجام پذیرد، ارائه خدمات از جانب وکیل به صورت زیر خواهد بود:
– تنظیم اساسنامه شرکت به دو زبان فارسی و گرجی یا انگلیسی و گرجی و تسلیم اسناد
– ارائه سند مالکیت و آدرس دائمی و پروانه کسب
– انعقاد قرارداد معتبر جهت ثبت شرکت
– تعیین تعهدات طرفین قرارداد و محدوده فعالیت ها
– افتتاح حساب بانکی شرکتی به نام مدیر عامل و به نام شرکت
– صدور مهر مربوط به شرکت ثبت شده
• در انتها سخن به برخی از مهم ترین مزایای ثبت شرکت در گرجستان اشاره می کنیم :

سیاست های دولتی مبنی بر ایجاد سهولت در راه اندازی کسب و کار
وجود بنادر کشتی رانی بین المللی و خطوط ریلی و هوایی مناسب
سهولت دستیابی به اروپا
حق مالکیت صد در صد اتباع خارجی
افتتاح حساب بین المللی
اخذ اقامت از طریق ثبت شرکت در گرجستان
ثبات سیاسی موجود در کشور
نیروی متخصص ارزان و هزینه پایین تولید
عدم دریافت هیچ گونه تعرفه گمرکی بر روی صادرات
قوانین مالیاتی تسهیل کننده سرمایه گذاری خارجی